Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Οι ''ροκάδες'' είναι χειρότεροι κι απ' τον Στάλιν! (*)

(*) Στο τέλος θα καταλάβεις το γιατί....


Γιατί είναι τόσο δύσκολο να πάρουμε στα σοβαρά τους Έλληνες θεούσους;;;;

Kοιτάχτε τριγύρω σας. Στο δημόσιο, στους δρόμους, στα κανάλια, στο internet , παντού. Είναι παντού. Μισαλλόδοξοι θρησκόληπτοι, ελληνίδες και έλληνες τζιχαντιστές, έτοιμοι να πατάξουν κάθε σκέψη που διαφέρει από τη δικιά τους, να τιμωρήσουν τους αμαρτωλούς και να εγκαθιδρύσουν ένα θεοκρατικό κράτος που θα κοιμάται και θα ξυπνάει με προσευχή.

Μόνο που, στην περίπτωση που δεν το καταλάβατε, δεν είναι μουσουλμάνοι. Στην Ελλαδάρα μας, οι ντόπιοι συγγενείς του ISIS είναι χριστιανοί. Κι άμα πιστεύετε ότι οι ταλαίπωροι συνάνθρωποι μας στη Συρία και το Ιράκ είναι οι μόνοι που έχουν μπλέξει με τύπους που ξέμειναν από το Μεσαίωνα, μάλλον έχετε ελλιπή ενημέρωση.

Καθήστε αναπαυτικά και διαβάστε το παρακάτω...πόνημα, που προσπάθησε (ανεπιτυχώς μπορώ να πω) πριν πολλά χρόνια να με πείσει για τα δεινά που με περιμένουν εξαιτίας της μουσικής που άκουγα και συνεχίζω να ακούω μέχρι σήμερα..... Κι όλα αυτά με αδιάσειστα στοιχεία και χωρίς ίχνος εμπάθειας!

Να σημειώσω, ότι είναι γραμμένο σε πολυτονικό (πως θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε),  οπότε δείξτε μια ανοχή σε τυχόν λάθη.

Ας ξεκινήσουμε....


ΠΟΙΟΙ ΔΙΑΔΙΔΟΥΝ ΤΗ ΡΟΚ

Θά αρχίσουμε μέ μιά ιστορία πού ίσως φανεί ξένη μέ τό θέμα μας. Έχει όμως άμεση σχέση. Ο ΘΕΟΣ μετά τήν πτώση των πρωτοπλάστων, τοΰ Άδάμ καί τής Εϋας, δίνει τήν υπόσχεση ότι θά λυτρώσει τό άνθρώπινο γένος άπό τήν άμαρτία. Μέ τό πλήρωμα τοϋ χρόνου ό ΘΕΟΣ τηρεί τήν υπόσχεσή του καί στέλνει τόν Υιό του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ γιά νά λυτρώσει τόν κόσμο. Οι Εβραίοι όμως λαός άπιστος καί αχάριστος, εκτός μερικών έξαιρέσεων, δέν αποδέχονται τό ΧΡΙΣΤΟ. Τόν περιμένουν νά έρθει μέσα σέ δόξα καί τιμή, πανίσχυρο, νά καταλύσει τήν αυτοκρατορία τοΰ Καίσαρα καί νά κυριαρχήσει σ’ όλο τόν κόσμο. Ό ΧΡΙΣΤΟΣ όμως δέν έρχεται νά τούς λυτρώσει άπό τόν Καίσαρα αλλά από τίς αμαρτίες τους. Οί Εβραίοι δέν τόν άποδέχονται έτσι. Καί μέ τή θέληση βεβαίως τοϋ Θεανθρώπου, τόν συλλαμβάνουν καί τόν σταυρώνουν.

Τό τραγικό σ’ όλη αυτή τήν υπόθεση είναι ότι οί Εβραίοι δέν μετανόησαν ουτε καί ζήτησαν συγγνώμη γιά τήν έγκληματική τους συμπεριφορά άπέναντι στόν άπεσταλμένο Υιό τοϋ Θεοϋ. Αντίθετα, άκόμα περιμένουν τό Μεσσία (τό δικό τους Χριστό - τόν Αντίχριστο) προετοιμάζοντας συνεχώς τό έδαφος. Άπό κάποια αίρεση τών Εβραίων, τούς Έσσαίους, σχηματίζεται ή πιό τρομερή καί ή πλέον σατανική οργάνωση, ό Σιωνισμός. Στόχος τοΰ Σιωνισμού είναι ή υποδούλωση όλων τών έθνών, ή δημιουργία παγκοσμίου κράτους μέ πρωτεύουσα τήν Σιών-Ιερουσαλήμ καί μέ αρχηγό τό δικό τους Μεσσία-Χριστό πού περιμένουν. Οΐ Εβραίοι σύμφωνα μέ τίς προφητείες τοϋ Χριστού διαλύθηκαν σάν κράτος. Όχι όμως καί σάν έθνος. Ή τρομερή οργάνωση τών Σιωνιστών φιλοξενήθηκε στήν Αμερική ή όποία υιοθέτησε άλλά καί βοήθησε σημαντικά τις σκοτεινές βλέψεις τών Σιωνιστών. Τά κυριώτερα μέσα πού χρησιμοποίησαν γιά τήν πραγματοποίηση τοϋ σκοπού τους ήταν:

1.    Οί κατά τόπους συγκρούσεις μεταξύ τών λαών, άλλά καί οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.

2.    Ο χωρισμός τών λαών σέ δύο μπλόκ, ανατολικό καί δυτικό.

3.    Ή πληθώρα τών θρησκευτικών αιρέσεων.

4.    Ή φοβερή μάστιγα τών ναρκωτικών.

5.    Ή ρύπανση τής καθαρής σκέψης μέ τά μέσα μαζικής ενημέρωσης καί τή σωρεία τών ρυπαρών φυλλαδίων.

6.    Καί τέλος ή μουσική ρόκ, μέ τήν όποία θά ασχοληθούμε διεξοδικώτερα.

Ό σκοπός τού Σιωνισμού γιά τήν κυριαρχία όλων τών λαών της γης θά ήταν καταδικασμένος σέ αποτυχία, έάν ερχόταν άπό τά σύνορα τής πατρίδας μας γιά νά άπαιτήσουν τήν ύποδούλωσή μας σ’ αύτούς, στό παγκόσμιο Σιωνιστικό κράτος. Έρχονται όμως μέ πονηριά, μέ τή μουσική. Εισβάλλουν χαμογελαστοί ή καί άγριοι μέ τίς ήλεκτρονικές κιθάρες καί μέ τά ντράμς.

Ορισμός τής ρόκ

Ας αναλύσουμε τή λέξη ρόκ γιά νά βγάλουμε τόν ορισμό της.

Αρχικά εμφανίστηκε ό όρος πόπ-ρόκ. Πόπ σημαίνει ξηρός κρότος. Ρόκ σημαίνει κουνιέμαι πέρα δώθε (!!!). Λίγο άργότερα άκούγεται ό όρος ρόκ-έντ-ρόλ. Τόν όρο αύτόν τόν επινόησε ό Αλαντ Φρήντ ό όποιος προσδιορίζει ακριβώς τήν έννοια τής μουσικής. Ό ίδιος αναλύοντας λέει: ''Ρόκ-έντ-ρόλ σημαίνει τίς δύο κινήσεις τού ανθρωπίνου σώματος κατά τήν ώρα τής άμαρτωλής πράξης. Εξ άλλου στήν καθομιλουμένη άμερικάνικη γλώσσα ρόκ-έντ-ρόλ σημαίνει ''πορνεία''.

- Δεν ξέρω σε τι κατάσταση βρίσκεστε, αλλά νομίζω πήρατε μια γεύση για το τι θα ακολουθήσει...-

Στήν έφημερίδα «ΝΕΑ» διαβάζουμε: «Ρόκ είναι κάθε τι πού έχει σχέση μέ έρωτα, μέ σαρκασμό, μέ ουρλιαχτά, μέ τό θάνατο τοΰ καθωσπρεπισμού καί τής βλακείας».

Στό περιοδικό «ΠΟΠ & ΡΟΚ» διαβάζουμε: «...Ρόκ είναι ή άρνηση σέ οτιδήποτε υπάρχει. Έάν άρέσει στους γονείς σου, τότε..δεν είναι καλό.»

Στό περιοδικό «ΜΕΤΑL ΗΑΜΜΕR» έπίσης διαβάζουμε: «... μέ τόν όρο ρόκ έννοοϋμε φυσικά ό,τιδήποτε βαρύ και ασήκωτο....»

Γέννηση καί έξέλιξη τής ρόκ

Ή μουσική Ρόκ-έντ-ρόλ εμφανίζεται μιά ορισμένη χρονολογία. Δέν μπορούμε όμως νά χρονολογήσουμε τίς ρίζες της γιατί ό ρυθμός ξεπηδά από τήν αγρια ζούγκλα τής Αφρικής καί τής Λατινικής Αμερικής. Τό 1619 οί πρώτοι σκλάβοι Αφρικανοί μεταφέρονται στήν Αμερική. Οί δουλέμποροι νομίζουν ότι μεταφέρουν άπλά άνθρώπινα κορμιά γιά πούλημα. Κάνουν λάθος. Οί μαύροι φέρνουν μαζί τους τόν άγριο πολιτισμό, τά έθιμα καθώς καί τή μουσική τους. Κλιμακωτά μέ τήν μίξη αφρικάνικης καί ευρωπαϊκής μουσικής δημιουργεΐται ή λεγόμενη μουσική τζάζ. Είναι ή μουσική πού εκφράζει τούς νέους τής έποχής χωρίς όμως νά δημιουργεί υστερισμούς καί παρεκτροπές.

Πρώτη φάοη τής ρόκ. Τό 1954-55 ό νεαρός τραγουδιστής Έλβις Πρίσλεϋ στήν Αμερική τραγουδά καί δημιουργεί έξεγέρσεις, φρενίτιδες καί ομαδική ύστερία, κυρίως τών νεαρών κοριτσιών. Οί δημόσιες άρχές μπροστά σέ μιά τέτοια άνεξέλεγκτη μάζα αισθάνονται άνίσχυρες. Ό Έλβις Πρίσλεϋ ξεσηκώνει όχι μόνο μέ τή μουσική καί τούς στίχους άλλά καί μέ τίς προκλητικές κινήσεις καί χειρονομίες του. Ονομάζεται άπό όλους «Βασιλιάς τής ρόκ-έντ-ρόλ» καί γίνεται αντικείμενο λατρείας άκόμα καί μετά τό θάνατό του. Κατευθύνεται άπό έναν πανούργο μάνατζερ, τόν συνταγματάρχη Τόμ Πάρκερ καί αναλαμβάνει τήν προβολή του μιά μεγάλη άμερικάνικη εταιρεία.

Όπως καταλαβαίνετε άπό αύτήν τή σηγμή οί Έβραιοαμερικάνοι Σιωνιστές άναλαμβάνουν τά καθήκοντά τους. Μέ τό πρώτο κρούσμα τής ρόκ, τόν Έλβις Πρίσλεϋ, άντιλαμβάνονται πόση διαφθορά επιφέρει ή μουσική αυτή καί έκμεταλλεύονται τήν ευκαιρία, χρηματόδοτώντας την καί διαφημίζοντάς την.

Μετά τόν Έλβις Πρίσλεϋ, ό όποιος πέθανε άπό ναρτκωτικά, ακολουθούν πολλοί μουσικοί. Ή έπανάσταση της ρόκ ήδη άρχισε όχι μόνο στήν ’Αμερική αλλά σέ πολλά μέρη τής γης, πάντα μέ τή βοήθεια άπό τίς Σιωνιστικές εταιρείες.

Δεύτερη φάση τής ρόκ. Σιή δεύτερη φάση τής ρόκ-έντ-ρόλ βγαίνει ή μόδα των γκρουπ μέ πρωταγωνιστές τούς «Μπήτλς», τούς «Ρόλιγκ Στόουνς» καί τούς «Δε χού». Άπό δώ καί πέρα ή Soft Rock (μαλακή ρόκ) γίνεται Hard Rock (σκληρή ρόκ). Πρώτος στήν Χάρντ ρόκ είναι ό Πητερ Τάουνσεντ. Πλήν όμως ή κορυφή τής χάρντ ρόκ είναι ό ”Αλις Κοΰπερ.

Αύτό πού χαρακτηρίζει τό νέο κύμα είναι ή τελειοποίηση τοΰ ρυθμού καί της έντασης τού ήχου. Όσον αφορά τό ρυθμό γίνεται μιά πολύ συστηματική καί εντατική άναζήτηση στούς ρυθμούς άπό τίς άφρικανικές φυλές. Έτσι συνέλεξαν ενα ολόκληρο ρεπερτόριο μέ τούς ρυθμούς καί τις μελωδίες τών τελετουργιών συνουσίας, τής μαγείας καί τών έξορκισμών. Ό ρυθμός τής χάρντ ρόκ σφυροκοπά με επιμονή όλες τίς συγκινησιακές δονήσεις σωματικές καί ψυχολογικές μέ τέτοιο τρόπο ώστε νά διεγείρει τό νευρικό σύστημα τών ακροατών καί κυρίως νά παραλύει τή διανοητική διαδικασία τής συνείδησης. Ό ρυθμός τής χάρντ ρόκ έπινοήθηκε έτσι ώστε νά ερεθίζει τά σεξουαλικά ένστικτα. Τώρα όσον άφορα τήν ένταση τοϋ ήχου άνεβαίνουν τά ντεσιμπέλ στά 80 (Ντεσιμπέλ είναι μονάδα μετρήσεως στήν ένταση τοϋ ήχου. Ή άνθρώπινη φωνή έχει περίπου 33 ντεσιμπέλ καί ό κεραυνός 70).

Στήν ϊδια αυτή φάση τής ρόκ-έντ-ρόλ πού βρισκόμαστε έμφανίζεται καί ή άσιντ-ρόκ. “Ασιντ είναι συνώνυμη λέξη τοϋ ναρκωτικού. Ή μόδα τών ναρκωτικών γίνεται πλέον μιά τρομερή πληγή. Ή ρόκ δέν είναι πιά ή μουσική πού διασκεδάζει. Γίνεται τρόπος ζωής μέ τά ναρκωτικά, μέ τά ρούχα φρίκη, μέ τό ξεδιάντροπο λεξιλόγιο. Είναι ή μεγαλύτερη πολιτική δύναμη. Γιατί όχι; Μήπως πίσω άπό αύτούς δέν κρύβονται οί σιωνιστές πού πρόκειται νά γίνουν ή παγκόσμια πολιτική δύναμη;

Τρίτη φάση τής ρόκ. Θά μπορούσε κανείς νά πιστέψει ότι είχαμε φτάσει στά όρια. Αύτό όμως θά σήμαινε ότι ύποτιμοϋμε τούς υποκινητές της. Σ’ αύτή τή φάση ή ρόκ-έντ-ρόλ παίρνει τό όνομα σατάν-ρόκ (!!!!!). Όπως βλέπετε, ό Σατανάς διεκδικεϊ τή μερίδα του. Τόσα χρόνια δούλεψε σκληρά γιά τήν αποσύνθεση τής νεολαίας. Τώρα μέ τό δίκιό του ζητά άπό τούς νέους νά πέσουν, νά τόν προσκυνήσουν καί νά τοϋ δοθοϋν όλοκληρωπκά. Τρεις είναι οί κυριότερες πηγές πού προκαλοϋν τήν αποφασιστική στροφή στήν εξέλιξη τής ρόκ-έντ-ρόλ πρός τό Σατανά.

1) Οί διάφορες τεχνικές τών υποσυνειδήτων μηνυμάτων.

2) Η αφοσίωση τών ίδιων τών καλλιτεχνών στό πρόσωπο τοϋ Σατανά.

3)  Καί οι χρηματοδότες Σατανο-Σιωνιστές.

Τέταρτη φάση τής ρόκ. Πιστεύετε ϊσως ότι είναι τό τέλος. Όχι άκόμα. Μήπως νομίζετε ότι ό Σατανάς θέλει άπλά λατρευτικά τραγουδάκια γιά χάρη του καί τίποτε άλλο; Οί οπαδοί του θέλει νά είναι επαναστάτες. Νά σαρώνουν τά πάντα στό πέρασμά τους. Νά έχουν άγριες καί άρνητικές διαθέσεις σέ ό,τιδήποτε υπάρχει. Έτσι στήν 10ετία τού ’80 έμφανίζεται ή πάνκ-ρόκ. Πάνκ σημαίνει σαθρότητα, σαπίλα. Σκοπός τοϋ νέου αύτου κύματος είναι νά οδηγήσουν τούς νέους στήν αυτοκτονία, στήν ομαδική βία καί στούς συστηματικούς φόνους. Τά πιό γνωστά πάνκ συγκροτήματα είναι οί «Kiss», oi «Σέξ πίστολς», οΐ «Έντυ-έντ δέ χοτ» (!!!!), οί «Δε κλας» καί άλλοι.

Έδώ σταματούμε γιά λίγο νά πάρουμε άναπνοή. Μέχρι στιγμής δέν είπαμε τίποτε. Κάναμε άπλά ένα σχεδιάγραμμα της μουσικής ρόκ-έντ-ρόλ. Άπό δώ καί πέρα θά άρχίσουμε νά έρευνοΰμε τά μυστικά καί τίς λεπτομέρειες της.
Ή νεκροκεφαλή πού άκούει μέ τά άκουσηκά μουσική είναι έπινόηση τών ίδιων τών ροκάδων γιά νά άποδείξουν οτι οι δίσκοι μέ τή ρόκ σκοτώνουν.

ΠΑΡΑΚΛΑΔΙΑ ΤΗΣ ΡΟΚ

Μέ τήν έμφάνιση τής ρόκ-έντ-ρόλ ό κάθε ροκάς άντιγράφει άπό τούς προηγούμενους του κάποια στοιχεία βάζοντας καί τό προσωπικό του στυλ. Όλοι τους θέλουν νά ξεχωρίζουν άπό τούς άλλους, νά έντυπωσιάζουν καί τό όνομά τους νά βρίσκεται συνεχώς στήν έπικαιρότητα. Έτσι δημιουργήθηκαν πολλά παρακλάδια της ρόκ. ’Αναφέρουμε τά κυριώτερα.

1.    Ή ντίσκο (βγήκε άπό τήν Ελληνική λέξη δίσκο-δισκοθήκη). Είναι ένα φτηνό κατασκεύασμα, άπλά διασκεδαστικό μέσο καί πρόκληση γιά χορό.

2.    Ή νιού γουέηβ πού είναι ένα άνακάτεμα άπό τά άλλα παρακλάδια τής ρόκ.

3.    Ή πάνκ πού δέν είναι παρά μιά ηχητική σαβούρα.

4.    Ή ρέγγε. Είναι άμερικάνικο είδος καί θυμίζει γεωργό πού χτυπά άδειους ντενεκέδες γιά νά φύγουν τά πουλιά άπό τά σπαρτά του.

5.    Ή ράπ. Πολύ άτεχνο, άφρικανικό είδος πού σέ μεταφέρει στή χώρα τών Ζουλού καί τής ζούγκλας.

6.    Ή χέβυ μέχαλ. Σημαίνει βαρύ μέταλλο. Δέν είναι άπλά τό «κύμβαλον άλαλάζον» τού Άποστ. Παύλου άλλά έχει εισχωρήσει βαθειά στή μαγεία καί στό σατανισμό. Βασίζεται στούς τρομερούς ένισχυτές καί στά μεγάλα ντεσιμπέλ.

7.    Ή ψυχεδέλεια. Καί αύτό είναι ένα άμερικάνικο είδος. Λέγεται έτσι γιατί βγαίνει μέσα άπό τήν ψυχή τών τραγουδιστών μετά άπό μιά γερή δόση L.S.D. πού είναι ναρκωτικό παραισθησιογόνο.

8. Τέλος αναφέρουμε καί τήν θράζ μέταλ πού είναι ένα είδος χέβυ μέταλ. Θράζ σημαίνει σκουπίδια. Είναι πολύ πετυχημένος ό χαρακτηρισμός. Σχεδόν δέν υπάρχει μελωδία. Τά ντεσιμπέλ έδώ άνεβαίνουν πάνω άπό 140 πού είναι τό όριο πόνου στά αύπά καί φτάνουν μέχρι τά 160!!! ντεσιμπέλ.

Υπάρχουν κι άλλα παρακλάδια της ρόκ. Τά πάρα πάνω είναι τά πιό διαδεδομένα.

Ή μουσική σέ γενικές γραμμές είναι ένα ηχητικό πανδαιμόνιο άπό νότες, ύστερικές τσιρίδες, άναρθρες κραυγές, ουρλιαχτά. Είναι χωρίς άξία, άξεστη καί βρώμικη. Καί δέν είναι υπερβολικοί αύτοί οί χαρακτηρισμοί· γιατί άν άφήσουμε τό γεγονός ότι ή μουσική τους άμφισβητείται ώς τέχνη, τό άντικείμενο τών έμπνεύσεών τους είναι τό συμφέρον, ή κερδοσκοπία, ή βία, ό βρώμικος έρωτας, τά ναρκωτικά, ό Σατανάς.

Οί μεγάλοι κλασσικοί άνδρες της μουσικής άφησαν άθάνατα έργα διότι έμπνέονταν άπό τό ΘΕΟ καί άπό τήν Βίβλο. Γιά τούς ρόκερ μουσικούς ό ΘΕΟΣ δέν υπάρχει. Γι' αύτό οί εμπνεύσεις τους είναι τόσο υποβιβασμένες. Άκοΰστε τούς ίδιους τί λένε. Ό Μίκ Τζάκερ άπό τούς Ρόλιγκ Στόουνς λέει: «Έμπνέομαι κυρίως άπό τήν τρέλλα, όπως συνέβαινε καί στήν περίπτωση τοΰ Τσαϊκόφσκυ. Ή βία μέ εμπνέει όπως επίσης καί τό χρήμα. Κι όποιος μουσικός δέν συμφωνεί μαζί μου είναι φοβερός υποκριτής. Έξ άλλου μέ τό πού σκέφτομαι πώς έχουμε πολλές πιθανότητες νά πουλήσουμε τούς δίσκους μας, ή έμπνευση μάς έρχεται στό λεπτό»!!

Νά άκούσουμε καί τήν ’Άλισον Μογιέτ, άπό τί έμπνέεται· «Δέν μπορώ νά νοιώθω τά πάντα γύρω μου τακτοποιημένα, τή ζωή μου ήσυχη. Ή ύπερβολική ηρεμία, ή ευτυχία καί ή τέλεια έπικοινωνία μέ τό περιβάλλον με άρρωσταίνουν πολλές φορές. Θέλω νά αισθάνομαι άνήσυχη, νά πονάω, νά υποφέρω πού καί πού. Μονάχα έτσι μπορώ νά έμπνευστώ τή μουσική μου. ”Αν δεν έχει άντιθέσεις καί απρόοπτα ή ζωή μου θά έκμηδενιστώ».

Αν δέν πείθεσθε, πάμε στίς συναυλίες νά δούμε τί γίνεται.

Οί άνθρωποι αύτοί είναι πραγματικά εξωφρενικοί. Δέν διαφέρουν σέ τίποτα άπ’ αυτόν τόν τρελλό πού έχουν κλεισμένο στά σίδερα. Ή 'Ελλάδα υποτίθεται ότι δέν έχει φτάσει στήν τρέλλα τής ’Αγγλίας καί τής ’Αμερικής. Λίγα περιστατικά μόνο θά άναφέρουμε πού συνέβησαν σέ μιά συναυλία στήν ’Αθήνα γιά νά βγάλετε τά σχετικά συμπεράσματα γιά τό τί συμβαίνει στά άλλα κράτη όπου ό δαίμονας τής ρόκ-έντ-ρόλ έχει περισσότερες προσβάσεις.

«3 Σεπτεμβρίου 1988. Πυρετώδης προετοιμασία στό στάδιο τοΰ ’Απόλλωνα. Θά τραγουδούσε ό ρόκερ τραγουδιστής Ίγκυ. Διαβάζουμε άπό τό περιοδικό Πόπ καί Ρόκ. «

Λίγα δευτερόλεπτα μετά ή πιό παρανοϊκή φιγούρα στήν ιστορία τής ρόκ βγαίνει χοροπηδώντας... Μάς πήρε καί μάς σήκωσε εκείνο τό βράδυ. Τό σόκ πού νιώσαμε όταν άρχισε τίς τούμπες αύτός ό κοκκαλιάρης 40χρονος, όταν άρχισε τά κουνήματα τών γοφών καί τά ουρλιαχτά ήταν κάτι πού θά τό θυμάμαι σ’ όλη μου τή ζωή... «I Love You», καί μέ ένα άλμα βουτάει μέ τό κεφάλι μέσα στόν κόσμο πού κοχλάζει άπό κάτω σάν ηφαίστειο. Ή μπάντα συνεχίζει νά παίζει πιό άγρια, πιό βίαια. Ό Ίγκυ χάνεται μέσα στό παραλήρημα τού κόσμου! Οί μπράβοι όρμάνε φοβούμενοι ότι κάτι δέν πάει καλά. Γιά μερικά δευτερόλεπτα ό Ίγκυ έχει χαθεί μέσα στό πλήθος! ’Αμέσως μετά όμως ό ίδιος ό κόσμος τόν ξανανεβάζει στή σκηνή. Κρατάει ένα τριαντάφυλλο. Τό βάζει μέσα στό παντελόνι του!


«I Love You» λέει ό Ίγκυ, «I Love You» κι ό κόσμος όρθιος χειροκροτάει, ουρλιάζει, φωνάζει... ξεσπάει στη βάση του μικροφώνου! Τήν έκσφενδονίζει μακρυά. Μετά σέρνεται, κυλιέται στό σανίδι τής σκηνής... Ό χορός συνεχίζεται. Βγάζει τό λουλούδι άπό τό παντελόνι του καί τό δαγκώνει έπιδεικτικά! μένει γυμνός άπό τή μέση καί πάνω μέ αργές άλλά βίαιες κινήσεις... καί επιτέλους πετυχαίνει αύτό πού ήθελε! Νά σπάσει δηλαδή τή βάση του μικροφώνου σέ δύο κομμάτια πού τό ένα πέφτει στόν κόσμο καί τό άλλο παρά λίγο νά χτυπήσει τόν κιθαρίστα στό κεφάλι!!... τραγουδούσε μιά ολόκληρη κερκίδα καθώς ό Iggy κυλιόταν στή σκηνή καί φτάνοντας στήν άκρη της σαδομαζοχιστικά έβγαλε τή γλώσσα σεξουαλικά, κοροϊδευτικά κι έπειτα σκύβοντας έγλυψε (!!!) τό σανίδι πού πρίν πατούσε! Ή καινούργια βάση τού μικροφώνου είχε τήν τύχη τής πρώτης! ’Εκσφενδονίστηκε σέ κάποια άκρη τής σκηνής... Τό συγκρότημα συνεχίζει νά παίζει κι έκείνος πετώντας κάτω τό μικρόφωνο τραγουδάει χωρίς αύτό... κλπ. κλπ.».

Πολλά καί διάφορα συμβαίνουν μέ τούς μανιακούς ρόκερ τραγουδιστές. Οί «Μπίστι Μπόις» άγριεμένοι δέρνουν τούς δημοσιογράφους, γιαουρτώνουν τόν κόσμο καί μπουγελώνουν άνύποπτους περασπκούς. Γιά τούς «Σέξ Πίστολς» λέει μιά νεαρή σέ μιά συνέντευξη: «Μάς βρίζανε καί προσβάλανε όλον τόν κόσμο. Έφτυναν στό πάτωμα καί φτυνόντουσαν μεταξύ τους. Σκέτη άηδία».

Καί ένα ακόμα πιό άηδιαστικό. Σέ μιά συναυλία τοϋ ”Αλις Κούπερ αδέιαζαν στούς θεατές καζάνια γεμάτα από αίμα ζώων, έντόσθια καί σφάγια.

Νά σημειώσουμε όπ οί ρόκερ τραγουδιστές έπηρεάζουν άμεσα τό κοινό πού παρακολουθεί μιά συναυλία.

Βλέπεις χιλιάδες νέους εξαγριωμένους καί άλλοπρόσαλλους. "Αλλοι είναι φαλακροί άπό πίσω, μέ μιά φούντα μπροστά, άλλοι μακρυμάλληδες καί άχτένιστοι, άλλοι μέ βαμμένα καί όρθια μαλλιά (σέ άντίθεση μέ τό πεσμένο ηθικό τους φρόνημα), άλλοι μέ κοτσιδάκια, μέ ξυράφια, άλυσσίδες, καρφιά, λουκέτα, χαλκάδες, τυλιγμένους με δίχτυα, μέ σχισμένα ρούχα, μέ ζωγραφιές καί τατουάζ στό σώμα. Βλέπεις άκόμα φαρδιές πουκαμίσες, ή φανελακια μέ κονκάρδες, μέ άποκρουστικές άπεικονίσεις άπό νεκροκεφαλές, τέρατα, σατανάδες, μαγικά σύμβολα, μασονικά άστέρια, η καί πρόστυχες φράσεις καί λέξεις. Καί όλοι αύτοί μανιακοί, έξαλλοι σέ κατάσταση φρίκης.



Πώς μπορούμε νά πούμε ότι παρακολουθούν μουσική αύτά τά παιδιά όταν ή πολιτεία είναι υποχρεωμένη νά μετακινήσει τά ΜΑΤ άπό πολλές περιοχές γιά νά παρεμποδίσει τήν καταστροφική τους μανία; Γιά κάθε συναυλία πού ετοιμάζεται νά γίνει, οί δημοσιογράφοι τών εφημερίδων μαζεύονται στά στάδια γιά νά γράψουν τίς παρεκτροπές τών οπαδών τής ρόκ καί πολλοί γιατροί γιά τίς πρώτες βοήθειες στά θύματα;

Στίς λίστες ατυχημάτων τής χρονιάς 1986 αντιμετωπίστηκαν συνολικά 676 περιπτώσεις, 239 περιπτώσεις πονοκεφάλων καί ημικρανίας, 30 στομαχικές διαταραχές, 139 περιπτώσεις μέ τραύματα καί γρατζουνιές άπό αιχμηρά άντικείμενα. Άκόμα πολλές θερμοπληξίες καί λιποθυμίες.

Τό 1988 επίσης σημειώθηκαν 2 θάνατοι οπαδών άπο τήν ύπερβολική πίεση τού πλήθους, στό μέρος άκριβως κάτω άπό τή σκηνή. Πολλά άκόμη είναι τά παραδείγματα μέ θύματα καί ταραχές, στούς χώρους πού γίνονται οι συναυλίες τής ρόκ. Στό Βανκούβερ τού Καναδά σέ παρα-σταση 30' μόνο λεπτών άπό τούς «Μπήτλς», ήταν ικανά ώστε νά καταπατηθούν 100 άτομα, νά δεχθούν έπιθέσειςκαί νά τραυματιστούν σοβαρά.

Στή Βηρυττό τού Λιβάνου ένα υστερικό πλήθος δέν μπόρεσε νά διαλυθεί, παρά μόνο μέ τή βοήθεια πέντε υδραυλικών άντλιών. Σέ μιά συναυλία τών «Ρόλιγκ Στόουνς» τό 1969 όπου παρακολουθούσαν 300.000 άτομα, άρκετοί νέοι πέθαναν άπό άσφυξία καί τρεις άπό ομαδική δόση ναρκωτικού.

Σιό Σινσινάτι τών ΗΠΑ ιό 1979 σέ μιά συναυλία 11 νέοι καταπατήθηκαν μέχρι θανάτου άπό 18.000 θεατές, πού συνέτριψαν τά κιγκλιδώματα γιά νά μποΰν στό φεσπ-βάλ. Τό συγκρότημα τών «Δε Χού» άρχισε τή συναυλία σάν νά μή συνέβαινε τίποτε καί οί άλλόφρονες θεατές, κατέλαβαν τή σκηνή στό τέλος της παράστασης, πράγμα πού προξένησε νέους θανάτους άπό πνιγμό.

Στήν περιοδεία τών «Μπλάκ Σάμπαθ» στό Milwankee 160 άτομα συνελήφθησαν, μετά άπό συγκρούσεις μέ τήν άστυνομία. Καί ή όλη φασαρία ξεκίνησε άπό ένα μπουκάλι πού εκσφενδονίστηκε καί χτύπησε τόν κιθαρίστα τού γκρούπ, 8 άστυνομικοί τραυματίστηκαν, όπως καί άρκετοί οπαδοί της ρόκ. Γιά νά τιθασσεύσουν τό άνήμερο πλήθος, χρειάστηκε ολόκληρη ή άστυνομική δύναμη της πόλης.

Καί ένα τρομερό, κατά τή διάρκεια συναυλιών ένός Σαββατοκύριακου στό Λός ’Άντζελες. 650 νέοι βρήκαν τό θάνατο. Στά ψυγεία τού Λός “Αντζελες, δέ χωρούσαν τά 650 πτώματα καί αποτέθηκαν στούς διαδρόμους κατά μήκος τών τοίχων. Μιά απαίσια οσμή κατέλαβε όλο τό κτίριο. Μιά μαρτυρία άργότερα άπό τή μάγισσα Τζούντι Άργκάσονι μάς επιβεβαιώνει γιά τήν τύχη πού βρήκαν oi ψυχές αύτών τών 650 νέων. «Αυτούς κοίταξέ τους καλά (τής είπε ό δαίμονας) είναι τά τρόπαιά μου. Αυτή είναι ή αίθουσα έκθεσης τών τρόπαιών μου».!!!

.... θύματα, θύματα, θύματα. Δέν είναι παρά μιά αιματηρή θυσία στό Σατανά. Θύματα βέβαια δέν είναι μόνο, οί φανατικοί οπαδοί πού σκοτώθηκαν σέ μιά συναυλία, μετά άπό μιά φασαρία, άλλά οΐ γιατροί μάς έπιβεβαιώνουν ότι παρατηρούνται σωματικές καί ψυχολογικές βλάβες σέ όλους όσους άκοϋνε ρόκ.

Ό μεγάλος γιατρός Bob Lorson μαζί μέ μιά όμάδα άλλων γιατρών, συμπέρανε τά παρακάτω:

Φυσικά άποτελέσματα: ’Αλλαγές στό σφυγμό καί τήν αναπνοή, αυξημένη έκκριση ιών ένδοκρινών αδένων, σύσπαση τοΰ λάρυγγα όταν ή μελωδία ανεβαίνει σέ ψηλούς τόνους. Ένώ στούς χαμηλούς τόνους ό λάρυγγας διατείνεται, καί ό βασικός μεταβολισμός καί τό ποσοστό γλυκόζης στό αίμα άλλάζει κατά τή διάρκεια τής άκρόασης. Μπορούμε λοιπόν νά ποϋμε ότι «παίζουμε» μέ τόν άνθρώπινο οργανισμό. Είναι άλήθεια ότι μερικοί συνθέτες τής ηλεκτρονικής μουσικής, μεταχειρίζονται τόν εγκέφαλο βραχυκυκλώνοντας τίς ένσυνείδητες ιδιότητες, όπως κάνει τό ναρκωτικό.

Ή ρόκ δημιουργεί άκόμα σοβαρά προβλήματα στά αυτιά μέ τά μεγάλα ντεσιμπέλ καθώς καί καρδιοαγγειακά νοσήματα καί προβλήματα ισορροπίας.

Ώς πρός τό οπτικό επίπεδο, ή ένταση των ειδικών φωτιστικών καί ή χρήση άκτίνων λέϊζερ, προξενούν ανεπανόρθωτες καταστροφές στά μάτια. Έπί πλέον τά φώτα πού άναβοσβήνουν μέ τό ρυθμό τής μουσικής, φέρνει ιλίγγους, ναυτία καί ψευδαισθητικά φαινόμενα.

Ό διάσημος μουσικοθεραπευτής Adam Knieste λέει ότι ή ένταση τού ήχου στή ρόκ, προκαλεϊ εχθρότητα, ναρκισσισμό, έξάντληση, πανικό, δυσπεψία, ύψηλή πίεση, καί μιά παράξενη νάρκωση.

Ψυχολογικά άποτελέσματα: ’Αλλαγή τών συγκινησιακών άνηδράσεων πού κυμαίνονται άπό τήν έλλειψη μέχρι τήν άνεξέλεγκτη βία.

’Απώλεια τού ελέγχου τού ενσυνειδήτου, τών άντανακλαστικών καί τής ικανότητας συγκέντρωσης.

’Αξιοσημείωτη μείωση τού έλέγχου διανόησης καί θέλησης στις υποσυνείδητες ώθήσεις.

Υπερδιέγερση νευροφρενική πού προκαλεϊ ευφορία, τάση γιά ύπνωτιστική υποβολή, υστερία καί παραίσθηση.

Σοβαρή σύγχυση τής μνήμης, τών διανοηηκών ένερ-γειών καί τοϋ νευρο-μυϊκοϋ συντονισμού.

Υπνωτική κατάσταση, πού μεταβάλλει τό άτομο σε ένα είδος ρομπότ.

Καιαθλιπτική κατάσταση, πού φτάνει μέχρι τή νεύρωση καί τήν ψύχωση, κυρίως δταν γίνεται συνδυασμός μουσικής ρόκ καί ναρκωτικού.

Τάσεις αυτοκτονίας, ανθρωποκτονίας, πού αυξάνονται σημαντικά με τήν καθημερινή καί γιά μακρύ χρονικό διάστημα άκρόαση τής ρόκ.

Αύτο-άκρωτηριασμός, αύτό-σφαγίαση καί αύτο-τιμω-ρία, κυρίως σε μεγάλες συγκεντρώσεις.

’Ακατανίκητες ώθήσεις καταστροφής, βανδαλισμού καί εξέγερσης μετά άπό συναυλίες καί φεστιβάλ ρόκ.

’Ακόμα, μίσος, θυμό, ζήλια, εκδίκηση, καί σεξουαλικότητα.


Λεξιλόγιο

Λίγο νά άναφερθοΰμε καί στό λεξιλόγιο, πού χρησιμοποιούν καλλιτέχνες καί οπαδοί:

Επειδή, «έκ τοϋ περισσεύματος τής καρδίας τό στόμα λαλεϊ», δέν παρουσιάζουν παρά βρωμιά, πεζοδρόμιο καί άμαρτωλά υπονοούμενα.

Θά ύπογραμμίσουμε μόνο μερικές εκφράσεις, γιά νά αποφεύγεται ή χρήση τους.

Τήν βρίσκω, τήν ψάχνω, τού τήν πέφτω, μέ τρέχουν, φάση, γουστάρω, κουφό, χαμός, τό σκαπουλάρω, μοϋ τήν δίνει, μοϋ ανάβεις τά λαμπάκια, τήν ψώνισα, έπεσα νόκ άουτ καί τό επαναλαμβανόμενο χωρίς λόγο κατά εκατοντάδες φορές τήν ημέρα «έντάξει». Υπάρχουν καί άλλα πολλά, άλλά δέν θά άδειάσουμε όλα τά σκουπίδια τους εδώ μέσα.

 Ονομασίες τουςΤόσην ώρα προσπαθούμε νά δώσουμε μιάν εικόνα τους άπό ΐήν έν γένει συμπεριφορά τους. Νά δοϋμε όμως καί οί ίδιοι τί Λένε γιά τούς έαυτούς τους. Ποιά ή ταυτότητά τους. Φυσικά δέν θά άνατρέξουμε στά ληξιαρχικά γραφεία. Θά δοϋμε όμως τά ψευδώνυμό τους πού δέν είναι καθόλου ψεύτικα, άφοϋ μάς δίνουν τό σκοπό της παρουσίας τους στόν καλλιτεχνικό χώρο.

’Αναφέρουμε μεταφρασμένα μερικά άπό αύτά:

1)    Πέτρες πού κυλάνε (Rolling Stones)

2)    Σκόρπιός (Scorpions)

3)    Βλαστήμια (Blasphemy)

4)    Θηλυκιά άλεπού (Britny Fox....αν κατάλαβα καλά)

5)    Διαθήκη (Testament)

6)    Μέγας θάνατος (Megadeth)

7)    Λατρεία τοϋ μπλέ στρειδιού (Blue Oyster Cult)

8)    Μαύρο Σάββατο (Black Sabbath)

9)    Όπλα καί τριαντάφυλλα (Guns n Roses)

10)    Δηλητήριο (Poison)

11)    Άγριο τρέξιμο (Running Wild)

12)    Πράσινη συμμορία (.......)

13)    'Ιερέας τού ’Ιούδα (Judas Priest)

14)    Παρθενικός σίδηρος (Iron Maiden)

15)    Άνθρακας (Anthrax)

16)    Λεπίδα (Razor)

17)    Κακά παιδιά (Beastie Boys)

18)    Σεξουαλιάρικα πιστόλια (Sex Pistols)

Μερικά ονόματα Ελληνικών γκρουπ

19)    Τερμίτες (!!!)

20)    Λαθρεπιβάτες (!!!)

21)    Κόμικς (!!!!)

22)    Μασέλες (!!!)

23)    Τρύπες

24)    Άναμπουμπούλα

25)    Ζικ-ζακ

26)    Στρές

27)    Γενιά τοϋ χάους

28)    ’Ανώφελη επιβίωση

29)    Μαΰρα ιδανικά

30)    ’Απόβλητοι

31)    Μπάτε σκύλοι άλέστε

32)    ’Ασφυξία

33)    Μπλά μπλά

34)    Φλώροι

36) Ώρίωνες

Καί μιά ξενική ονομασία. Όλα τά χέβυ μέιαλ συγκροτήματα, λέγονται «τά τέρατα της Ρόκ».

Καί τρία έπεξηγηματικά ονόματα:

Οι «ΑΒΒΑ». Μεταφρασμένο είναι ή έβραϊκή λέξη Άββάς, πού σημαίνει πατέρα. Είναι ένα άπό τά ονόματα τοΰ ΘΕΟΥ. Τό συναντάμε στήν έκφραση, «Άββά ό Πατήρ». Τό συγκρότημα τών ΑΒΒΑ όμως πολλές φορές τά δύο Β τά γράφει άπό τήν άνάποδη 8 γιά νά μήν έννοοϋν τόν ΘΕΟ Πατέρα, άλλά τόν υποχθόνιο πατέρα, τόν Διάβολο. (σημ. δική μου: Η λέξη ABBA είναι ένα αρκτικόλεξο από τα πρώτα γράμματα των ονομάτων των μελών της μπάντας ( Agnetha, Benny , Björn και Anni ))

Oi AC/DC. Αυστραλιανό γκρούπ τό όποιο πρίν βγει άπό τά όρια τοϋ κράτους του σήμαινε «ύψηλή τάση». "Οταν όμως πηγε στήν ’Αγγλία ή «ύψηλή τάση» εγινε Anti-Crist Death to Crhist, πού σημαίνει «Άντί-χριστος θάνατος στό ΧΡΙΣΤΟ»!!!!!!

Oi K.I.S.S. Τό Kiss στά άγγλικά σημαίνει φίλημα. Δέν είναι όμως φίλημα άλλά άρχικά τών λέξεων Kings in Satan’s Service, πού θά πει Βασιλιάδες στήν υπηρεσία τοϋ Σατανά. Kings στήν γλώσσα τής μαγείας, δέν είναι βασιλιάδες, άλλά διατεταγμένοι Ιερείς στή λατρεία τοϋ Σατανά.



- Έρχονται και τα καλύτερα...υπομονή -

ΤΕΧΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΡΟΚ-ΕΝΤ-ΡΟΛ

Καί γεννιέται ή απορία. Έφ’ όσον ή ρόκ-έντ-ρόλ είναι τόσο σατανική καί βρώμικη μουσική, γιατί έχει κατακλύσει όλη τήν ύφήλιο;

Κατ’ αρχήν βοηθοϋν οι δισκογραφικές έταιρείες, οί όποιες δουλεύουν γιά τό μεγάλο σκοπό τσΰ Σιωνισμού.

Ή ρόκ-έντ-ρόλ είναι ή μουσική πού προβάλλεται καί πού άκούγεται άπό παντού. Τήν άκούμε στό ραδιόφωνο, στήν τηλεόραση, στό δρόμο, στό σχολείο, στά καταστήματα καί φυσικά στίς ντίσκο, στά κλάμπς, στίς καφετερίες, στά φάστ-φουντ. Ή διαφήμησή της αύτή, προκαλεΐ τό άγοραστικό κοινό. ’Ακόμα τά βίντεο-κλίπς, τά όποία έχουν κάνει θραύση γιά τό λόγο όη είναι όχι μόνο άκουστικά, άλλά καί οπτικά μέσα. Τά βίντεο-κλίπς είναι ένα κινηματογραφικό φίλμ πού διαρκει όσο καί ένα τραγούδι. Βλέπεις τόν τραγουδιστή νά τραγουδάει καί ένώ... συνεχίζεται τό τραγούδι βλέπεις τόν ϊδιο στό Λονδίνο μέ μιά κοπέλα καί άμέσως μετά στή Τζαμάϊκα ή στήν Αίγυπτο ( αυτό λέγεται μοντάζ, αλλά το προσπερνάμε...). Αύτή ή ένναλαγή τών εικόνων πού σχετίζεται άμεσα μέ τούς στίχους τοΰ τραγουδιού, είναι ή πιό τέλεια διαφήμηση. Τό κακό δέν σταματά έδώ, γιατί δέν έπιλέγεις τούς δίσκους πού θά σοΰ άρεζαν, άλλά αυτούς πού σοΰ προσφέρουν μέ τή διαφήμηση.

Τά γκρούπ η οΐ τραγουδιστές διαγωνίζονται. 'Όταν π.χ. πάρει τό νούμεο 1 ή Μαντόνα, τότε καί έσύ θά άγο-ράσεις αύτό πού βγήκε πρώτο, άφοΰ υποτίθεται ότι είναι τό καλύτερο.

Δέν είναι όμως μόνο ή διαφήμηση πού συμβάλλει στήν τρομερή διάδοση της ρόκ. Υπάρχουν καί κάποια επιστημονικά καί δόλια μέσα στό χώρο της τεχνικής, πού δουλεύουν υποχθόνια καί καταστροφικά. Ένα άπό αύτά είναι τό σύστημα Βίπρασεξ. (το χοντραίνουμε τώρα.....)

Στήν επιστήμη ήταν άνέκαθεν γνωστό, ότι ορισμένοι ήχοι είχαν σεξουαλική έπίδραση στά έντομα καί στά ζώα. Έτσι ένας Άμερικάνος επιστήμονας, κατασκεύασε ένα τεράστιο μεγάφωνο σκεπασμένο μέ ένα λεπτότατο μεταλλικό δίκτυο. Τό μεγάφωνο έξέπεμπε τόν βόμβο ένός θηλυκού κουνουπιού, τόν όποιο είχε καταγράψει σέ ειδική ταινία καί άναμεταδίδονταν τώρα άπό τό μεγάφωνο σέ μεγάλη άπόσταση. Τά άρσενικά κουνούπια άκούγοντας τόν ήχο, έσπευδαν πρός συνάντηση τής «νύμφης» καί φυσικά προσέκρουαν στό ήλεκτρισμένο δίκτυο τού μεγαφώνου. Τό επόμενο πρωί ό επιστήμονας συνέλεξε δύο σάκκους νεκρά κουνούπια. Τό πείραμα είχε πετύχει. Τήν αύτή μέθοδο χρησιμοποιούν καί σέ άλλα πεδία, όπως στήν αλιεία γιά νά προσελκύσουν τά ψάρια κατά κοπάδια.

Αυτήν τή μέθοδο εφάρμοσαν καί στή μουσική, γιά νά τραβήξουν τούς νέους. ’Αναφέρω ένα παράδειγμα, μέ τά άποτελέσματα τού συστήματος Βίπρασεξ.

Οί «Μπήτλς», ένα ’Αγγλικό ρόκ συγκρότημα, όταν έμφανιζόταν στό κοινό, προκαλοΰσαν αναστάτωση καί υστερικές εκδηλώσεις στούς νέους. Ό υγειονομικός έπιθεωρητής τών ’Αγγλικών σχολείων, Ρόλαντ Σρέγκερ, έξετάζοντας αύτό τό φαινόμενο τής Μπητλομανίας, κατέληξε στό συμπέρασμα: «Ή μουσική τών «Μπήτλς», συμπεριλάμβανε ήχους - νότες οί όποιοι έπιδροΰσαν σεξουαλικώς, ειδικά στούς νέους. Καί γιά νά είμαστε σαφέστεροι, άποδείχθηκε ότι οί ήχοι αύτοί προκαλοΰσαν μιά έκσταση κατ’ αρχήν καί σέ λίγο αμέσως μετά σεξουαλικό οργασμό. Ή μουσική τών «Μπήτλς» οδηγούσε στήν άπώλεια της λογικής καί στήν έλλειψη ηθικής κρίσης...... Αύτά μάς λέει ό Ρόλαντ Σρέγκερ. Τά ίδια καί χειρότερα μπορούμε νά δοΰμε κι έμεΐς στίς συναυλίες πού γίνονται στή δική μας έποχή.

Μιά άλλη μέθοδο πού χρησιμοποιούν γιά τήν προώθηση τής ρόκ (σατανική έφεύρεση τών Σιωνιστών κι αύτή), είναι ή άνάστροφη κάλυψη τών δίσκων. ’Ανάστροφη κάλυψη είναι ή τεχνική κατά τήν όποία κάποια μηνύματα πού δέν άντέχουν νά άκουστούν άπ’ ευθείας, άκούγονται στό ανάστροφο γύρισμα τού δίσκου. Γιά νά σάς δώσω νά καταλάβετε, ύπάρχουν πικάπ πού γυρίζουν τούς δίσκους κανονικά πρός τά άριστερά, καί μέ κάποιο κουμπί άντιστρέφεται τό γύρισμα τού δίσκου πρός τά δεξιά. 'Όταν ό δίσκος γυρίζει κανονικά τότε τό υποσυνείδητο τών άκροατών συλλαμβάνει τό μήνυμα πού βρίσκεται άπό πίσω καί έτσι γίνεται ή πλύση έγκεφάλου.

Τό σύστημα αύτό είναι ένα άπό τά πιό σατανικά γιά τήν εισβολή μηνυμάτων, διόπ άν τά άκούγαμε άπ’ ευθείας καί έξηγημένα, θά τά άπορρίπταμε.

Νά πώς λειτουργεί ό μηχανισμός αυτός.

Γιά τήν έγγραφή κάποιου δίσκου δέν χρησιμοποιούν ένα κανάλι, άλλά πολλά, (μέχρι καί 23). Γράφουν ξεχωριστά τό τραγούδι, ξεχωριστά τίς κιθάρες, ξεχωριστά τά ντράμς, τά συνθεσάιζερ, τίς κραυγές, τά ουρλιαχτά, τούς κρότους κλπ. Ξεχωριστά γράφουν καί τό μήνυμα πού θέλουν νά δώσουν. Κατόπιν τά γράφουν όλα μαζί σέ δύο κανάλια τό τραγούδι, τή μουσική, τά κρουστά καί τό μήνυμα, βάζοντας το όμως νά άκούγεται άπό τήν άντίστροφη πλευρά.

Αύτή ή έγγραφή ονομάζεται «ρεμίξ».

Άκούγοντας έμεΐς ένα δίσκο πού περιλαμβάνει μήνυμα στήν ανάστροφη τοϋ δίσκου, στό σημείο ακριβώς πού βρίσκεται τό μήνυμα, άκοϋμε άκαταλαβίστικες λέξεις πού ακούγονται σάν γεμίσματα στόν ήχο. Έμεϊς δεν μπορούμε νά τις έπαναλάβουμε, γιατί πρέπει νά τις προφέρουμε είσπνέοντας, πράγμα άδύνατον.

Ή άπορία είναι, πώς είναι δυνατόν νά συλλαμβάνει ό νοΰς τού ανθρώπου κάποια νοήματα, ένώ δέν τά ακούει. Πολύ έπεξηγηματικά θά πούμε τόν τρόπο λειτουργίας τού εγκεφάλου σ αυτήν τήν περίπτωση. 'Η προσωπικότητα τού ανθρώπου άποτελεΐται άπό 3 μέρη. ’Από τό ενσυνείδητο, τό ασυνείδητο καί τό ύπερεγώ.

Τό ενσυνείδητο είναι έκεΐνο πού ύπόκειται στήν άμεση εμπειρία μας. Δηλαδή, αυτή τήν ώρα τρώω ή ταξιδεύω μέ τραίνο ή άκούω Μπετόβεν, ή βρίσκομαι μέσα στό νερό τής θάλασσας ή μοϋ χτυπάει τό πρόσωπο ό τρελλός άνεμος. Είναι ή συνείδηση πού έχουμε γιά τά γεγονότα πού μάς συμβαίνουν.

Τό άσυνείδητο είναι ό χώρος, στόν όποιο μαζεύονται οί εμπειρίες καί τά συναισθήματα πού κρατάμε μέσα μας. Αύτός ό χώρος είναι σκοτεινός καί δέν μπορούμε νά τόν έλέγξουμε.

Περιέχει αισθήματα επιβίωσης τού ανθρώπου, συναισθήματα έπιθετικότητας, οργής, άγάπης, μίσους, εκδίκησης κλπ. Αύτά τά συναισθήματα πιθανόν νά δημιουργήθηκαν καί πριν τή γέννηση τού άνθρώπου καί πού ϊσως νά όφείλονται στούς προγόνους του. Τό περίβλημα, ό εξωτερικός φλοιός αυτού τού ασυνειδήτου, λέγεται υποσυνείδητο.

Η διαφορά υποσυνειδήτου καί άσυνειδήτου, είναι ότι τό υποσυνείδητο σκαλίζοντάς το μπορούμε νά τό φέρουμε στήν επιφάνεια καί νά δούμε τί περιέχει, ένώ τό άσυνείδη-

Τέλος τό ύπερεγώ είναι ό χώρος πού περιέχει έναν κατάλογο ηθικών νόμων, πού μάς υποδεικνύει πώς πρέπει νά συμπεριφερώμαστε. Όπως π.χ. δεν πρέπει νά σκοτώσεις, δέν πρέπει νά κλέψεις, δέν πρέπει νά πεις ψέμματα, κλπ.

Αύιοί oi τρεις χώροι, τό ένσυνείδητο, τό άουνείδητο καί τό ύπερεγώ βρίσκονται σέ συνεχή άλληλεπίδραση.

Στήν συγκεκριμένη μας περίπτωση μέ τή μουσική νά τί συμβαίνει. Τό αυτί άκούει τούς ήχους τοΰ τραγουδιού καί τούς στίχους, τούς οποίους κατανοεί. Oi λέξεις ή οί φράσεις όμως πού άκούγονται άνάστροφα, ένώ τό ένσυνείδητο δέν τίς ξεχωρίζει, τό υποσυνείδητο συλλαμβάνει τό νόημά τους καί επηρεάζει τό ενσυνείδητο, τό ασυνείδητο καί τό υπερεγώ.

Τό υποσυνείδητο δέν έχει τή δυνατότητα νά κρίνει καί νά ξεχωρίζει άν αύτό πού άκούει είναι καλό ή κακό. Παίρνουμε σάν παράδειγμα τό υποσυνείδητο μήνυμα: «άποφάσισε νά καπνίσεις μαριχουάνα». ”Αν αυτή ή φράση ήταν μέσα στούς στίχους κανονικά, άμέσως τό ύπερεγώ θά επαναστατούσε καί θά έλεγε: «οχι δέν θά καπνίσεις μαριχουάνα, διότι είναι ναρκωτικό καί θά σέ βλάψει, θά σέ σκοτώσει». Τό υποσυνείδητο ομως δεχεται αυτο το μήνυμα άνεξέλεγκτα καί πιέζει τό ύπερεγώ νά πιστέψει, ότι έπιτέλους πρέπει νά καπνίσει μαριχουάνα.

Έάν τό τραγούδι αύτό άκουστεΐ πολλές φορές, γίνεται ή πλύση έγκεφάλου καί μιά μέρα τό άτομο θά ψάξει μανιωδώς γιά μαριχουάνα γιατί ήδη ώθεϊται όχι μόνο άπό τό υποσυνείδητο, άλλά καί από τό ασυνείδητο, τό ενσυνείδητο καί τό υπερεγώ.

Νά σημειώσουμε ότι τά υποσυνείδητα μηνύματα μπορούν νά φέρουν καί άστραπιαϊο άποτέλεσμα, χωρίς νά άκουστοΰν γιά μεγάλο χρονικό διάστημα. Φέρνουμε σάν παράδειγμα τήν έφαρμογή τους στά πολυκαταστήματα καί στά σούπερ μάρκετ πού οργιάζει ή κλεψιά. Εβαζαν μούσική άπαλή, πού περιείχε στήν ανάστροφή της, μηνύματα πού άπέτρεπαν τήν κλεψιά. Μόνο σ’ αύτόν τόν τομέα κατέγραψαν 80% έπιτυχίες.

Οί έπιτυχίες στόν τομέα της ρόκ μουσικής δέν είναι 80% άλλά πιθανόν καί περισσότερες άπό 100% διότι άπό μία έρευνα, τά παιδιά άκοϋνε ρόκ άπό 3-5 ώρες τήν ημέρα καί μετά τήν έμφάνιση τών γουόκμαν, οΐ στατιστικές λένε ότι άκοΰνε 7-8 ώρες τήν ήμερα μουσική ρόκ. Είναι ευνόητο, ότι όχι μόνον τό υποσυνείδητο άλλά καί τό ενσυνείδητο, καί τό υπερεγώ, ύφίστανται διαφθορά άνυπολό-γιστη, μετά άπό τήν πολύωρη ακρόαση τής ρόκ.

’Επειδή τά υποσυνείδητα μηνύματα παίζουν σημαντικότατο ρόλο σ’ όλο τό φάσμα τής ρόκ μουσικής, γι’ αύτό βρήκαν τρόπους καί μέσα γιά τήν καλύτερη κατανόηση αύτών τών μηνυμάτων.

Ένα άπό αύτά τά μέσα είναι ή καταγραφή υπερηχητικού σήματος. Τά σήματα αύτά δέν γίνονται άνπληπτά άπό τό αύτί μας σάν άκουσμα, γιατί είναι γραμμένα μέ ύπερηχητική συχνότητα. Γιά νά σάς δώσω νά καταλάβετε, ή γή όπως καί όλοι οΐ πλανήτες κινούνται ίλιγγιωδώς μέσα στό διάστημα δημιουργώντας τρομερό θόρυβο. Αυτούς τούς θορύβους ή υπερήχους όπως λέγονται, τό άνθρώπινο αύτί δέν τούς συλλαμβάνει. Μέ παρόμοια ύπερηχητική συχνότητα καταγράφουν μέ ειδικά μηχανήματα, τέτοια σήματα. "Οταν ό εγκέφαλος διεγείρεται παρατεταμένα άπό ένα τέτοιο ύπερηχητικό σήμα, τότε παράγει μιά άντίδραση βιομηχανική, πού είναι σάν νά κάνεις μιά ένεση μορφίνης. Αύτό πού παράγει ό εγκέφαλος λέγεται ένδορφίνη (δηλαδή φυσική μορφίνη).

Ή άντίδραση αύτή φέρνει δύο άποτελέσματα:

1)    Μιά παράξενη εύφορία καί ευχαρίστηση.

2)    Διέγερση τής διανοητικής λειτουργίας.

Έτσι δημιουργώντας εύφορία, άκοϋς τό τραγούδι έ-πανειλημένα άφοϋ σέ ευχαριστεί καί με τήν υπερδιέγερση της σκέψης πού προκαλεί, δραστηριοποιεί τό ύποσυνείδητο, νά συλλάβει καί νά κατανοήσει καλύτερα τό μήνυμα.

Εκτός άπό τό ύπερηχητικό σημα πού βοηθά στήν κατανόηση τού μηνύματος, χρησιμοποιούν καί τό παιγνίδι-σμα στή συχνότητα τοΰ ήχου.

1)    Έχουν συχνές εναλλασσόμενες συχνότητες.

2)    Χαμηλές συχνότητες πού φτάνουν 14 έως 20 κύματα άνά δευτερόλεπτο.

3)    Πολύ υψηλές συχνότητες άπό 17.000 έως 20.000 κύματα άνά δευτερόλεπτο.

4)    έναλλασσόμενη ταχύτητα στή συχνότητα τοΰ ήχου.

’Αποδείχθηκε ότι άπό ένα βραχνό καί βίαιο θόρυβο, παράγονται συγκινησιακές άνηδράσεις βίαιες, πού καταστρέφουν κάθε μηχανισμό άμυνας. Σάς φέρνω παράδειγμα τό τραγούδι τοΰ Γιάννη Μιλιώκα «Γιά τό καλό μου». Προκαλεΐ συγκίνηση, άλλά καί βίαια αισθήματα. Τό τραγούδι αύτό διδάσκει τήν αυτοκτονία. Ή προτροπή πρός τήν αύτοκτονία βρίσκεται στό τέλος τοΰ τραγουδιού. ’Ασχέτως άν άποδέχεσαι τήν αύτοκτονία ή όχι, οί βραχνοί καί βίαιοι ήχοι πού άκούστηκαν σ’ όλο τό τραγούδι, σέ έχουν καθηλώσει καί τή λύση της αυτοκτονίας στό τέλος, τήν άποδέχεσαι σάν τό πιό φυσικό άποτέλεσμα.

Τό υποσυνείδητο μήνυμα μπορεϊ επίσης νά μεταδοθεί μέ τή χρήση τοΰ ρυθμοΰ. Ή συγκοπτόμενη δόνηση τοΰ ρυθμοΰ, αύτό τό μπάμ-μπάμ πού άκοϋμε, παράγει στόν άνθρώπινο οργανισμό μεταβολή τής βιολογικής καί ψυχολογικής λειτουργίας των οργάνων τοΰ σώματος.

Ό ρυθμός μπορεϊ νά προκαλέσει τήν αύξηση τοΰ ποσοστού τής άδρεναλίνης. ’Αδρεναλίνη είναι μία ούσία πού παράγει ό οργανισμός καί έχει ώς άποτέλεσμα μία υπερδιέγερση τών νεύρων, έπιτάχυνση των καρδιακών παλμών, άπλό ήδονισμό μέχρι καί σεξουαλικό οργασμό.

Γιά τήν κατανόηση ιών υποσυνειδήτων μηνυμάτων, χρησιμοποιούν καί οπτικά μέσα. Ενα άπό αύτά είναι ή χρήση τοΰ στροβοσκοπίου. Τό στροβοσκοπιο είναι ενα κυκλικό όργανο, τό όποιο επιτρεπει τήν παρατήρηση σέ αργό ρυθμό, στά άντικείμενα πού έχουν γρήγορη κίνηση. Παράδειγμα οί ρόδες του ποδηλάτου, ένώ γυρίζουν πολύ γρήγορα βλέπουμε σέ άντίθετη κατεύθυνση νά γυρίζει πολύ άργά, ή ίδια ρόδα.

Έτσι με τό στροβοσκόπιο μπορούμε νά αύξήσουμε όσο θέλουμε τή διαδοχή φωτός/σκότους. (Μιλούμε γιά τά φώτα πού άναβοσβύνουν). Όσο πιό γρήγορη διαδοχή φωτός/σκότους έχουμε, τόσο περισσότερο άποδυναμώνεται ή αίσθηση προσανατολισμού τής κρίσης καί τών άντανακλαστικών.

Έχει άποδειχθεΐ ότι όταν τό φώς έχει 6 έως 8 διακοπές στό δευτερόλεπτο, τότε χάνεις τήν αίσθηση τού βάθους καί της άποστάσεως. "Οταν τό φώς έχει 25 διακοπές στό δευτερόλεπτο, τότε ταράζονται τά κύματα άλφα τού έγκεφάλου, μέ άσχημες επιπτώσεις. (Τά κύματα άλφα είναι αύτά πού επιτρέπουν στό άτομο νά είναι σέ κατάσταση εγρήγορσης καί συγκέντρωσης τού νού).

Ή διαταραχή αύτών τών κυμάτων άλφα, επιβραδύνει τήν ικανότητα τού νού νά συγκεντρώνεται.

'Όταν τό φώς έχει περισσότερες άπό 25 διακοπές στό δευτερόλεπτο, τότε τά κύματα άλφα τού έγκεφάλου χάνουν κάθε δυνατότητα ελέγχου.

Όπως καταλαβαίνετε, έφ’ όσον χάνεται ή κρίση καί ό έλεγχος, τά υποσυνείδητα μηνύματα άνενόχλητα έκπληροϋν τό σκοπό τους.

Δέν είναι μόνο τό στροβοσκόπιο. Θά άπαριθμήσουμε μόνο τά τεχνικά μέσα φωτισμού πού συνήθως χρησιμοποιούν στίς ντίσκο, στίς συναυλίες καί στά φεσπβάλ. Προβολείς, φωτιστικά έφφέ, φωτεινοί σωλήνες TIVOLI, διαξονικά καί τριαξονικά περιστρεφόμενα φωτιστικά δέσμης, ακτίνες λέϊζερ καί άλλα.

Προσέξτε πόσο κόκκινο φώς όπως καί βιολέ, πράσινο καί μπλέ κυριαρχούν. Τό λευκό χρώμα δεν τούς εξυπηρετεί. Χρησιμοποιούν πιό πολύ τό κόκκινο φώς, γιατί είναι θερμό χρώμα καί βοηθά στήν υπερθέρμανση τού σώματος. Οπως καί τά σκούρα γενικά χρώματα, γιατί δίνουν τήν εντύπωση ότι πέφτουν βαριά έπάνω σου.

Άλλο οπτικό μέσο είναι βεβαίως καί τό βίντεο κλίπ. Είναι ισχυροτατο γιά τή μετάδοση τών υποσυνειδήτων μηνυμάτων διότι τό μήνυμα μπορεΐ νά βρίσκεται όχι μόνο μέσα στόν ήχο άλλά καί στήν εικόνα.

Τό μάτι μας, όπως είναι γνωστό, έχει δυνατότητα σύλληψης 60 περίπου εικόνων τό δευτερόλεπτο. "Οταν δίνονται περισσότερες άπό 60 εικόνες τότε τό μάτι θά συγκροτήσει μόνο τίς 60 καί oi υπόλοιπες θά περάσουν στό υποσυνείδητο μέ τά ιδία άκριβώς άποτελέσματα πού προαναφέραμε στά άκουσηκά υποσυνείδητα μηνύματα. Φέρνω καί πάλι ένα παράδειγμα. Κάποιος ’Αμερικανός ήταν μέλος σέ μιά εταιρεία καί λόγω τού οτι oi συναλλαγές του ήταν πάντα μέ ύψηλά πρόσωπα, ήταν πάντα ντυμένος πολύ καλά. Στήν γκαρνταρόμπα του μέσα δέν είχε ούτε ένα τζίν παντελόνι, άφοΰ κυκλοφορούσε πάντα μέ κουστούμι. Ο άνθρωπος αύτός κάθησε ένα βράδυ νά δει τηλεόραση, πράγμα πού δέν τό πολυσυνήθιζε. Έκεΐ είδε νά διαφημίζουν ρούχα, σέ ύφασμα μπλουτζίν. Ό ίδιος εξομολογείται, ότι αϊσθάνθηκε άκατανίκητη έπιθυμία νά άγοράσει μπλουτζίν, όπως καί έκανε τήν επόμενη μέρα. Τό τζίν παντελόνι πού αγόρασε δέν τό φόρεσε γιατί δέν τό συνήθιζε. Μετά από τρεις μήνες η έταιρεία πού διαφήμιζε τά μπλουτζίν καταδικάστηκε γιά άθέμιτη διαφήμιση. ’Αποδείχθηκε ότι στή διαφήμιση αύτή είχε εικόνες περισσότερες άπό αυτές πού μπορεΐ νά συλλάβει τό μάτι καί περιείχαν sex. Έτσι δημιουργούσαν σιόν τηλεθεατή μία ευφορία καί ευχαρίστηση, πού τόν ώθοϋσε νά άγοράσει τζίν.

Ένα άκόμα έποπτικό μέσο είναι καί οί απεικονίσεις στά εξώφυλλα ιών δίσκων τους. Μή σάς παραξενεύει αύτό. Δίνουν τρομερή βαρύτητα στά έξώφυλλα τών δίσκων. Καί έδώ έχουμε παραβίαση τής συνείδησης, σέ στατική πλέον εικόνα. Καί έδώ τό υποσυνείδητο φωτογραφίζει εικόνες πού τό μάτι άδυνατεϊ νά συλλάβει. Παράδειγμα: Έάν τό μάτι δεϊ μιά νεκροκεφαλή στό πλάι ή άναποδογυρισμένη ή άκόμα κομματιασμένη καί διασκορπισμένη, τό υποσυνείδητο μπορεΐ νά τήν συναρμολογήσει σιό πραγματικό της σύνολο. ’Αμέσως μετά τό ύποσυνείδητο θά στείλει στή μνήμη ένα θλιβερό μήνυμα. Τό μήνυμα τού θανάτου.

Σ’ ένα άλμπουμ τών «Ρόλιγκ Στόουνς» στό έξώφυλλο άπεικονίζει ένα παντελόνι τζίν, μέ πραγματικό φερμουάρ. Τό μήνυμα πού στέλνει είναι τά κατώτερα ένσηκτα.

Ένα άλλο έξώφυλλο πού πραγματικά μάς εντυπωσιάζει είναι τών «Joy Division» καί διαφημίζεται ώς «τό πιό έκπληκηκό νεκρικό έξώφυλλο πού ήχεϊ σάν τό πιό τραγικό άπό τά πολύ μεγάλα ρόκ-εντ-ρόλ έργα». ’Απεικονίζει ένα νεκρό άνδρα μέ μικρό γενάκι όπως τοϋ ΧΡΙΣΤΟΥ μας, μαλλιά μακριά μέχρι τούς ώμους καί φωτοστέφανο!!

Γιά τό πιό «έκπληκτικό νεκρικό έξώφυλλο» δέν βρήκαν άλλον άνθρωπο πού νά άνηπροσωπεύει τό θάνατο παρά Αύτόν πού είπε ότι «Έγώ είμι ή Άνάστασις καί η Ζωή»!! Ποιός μπορεΐ νά άμφισβητήσει γιά τήν άντιχριστιανική πολεμική πού κάνουν καί μόνο άπό τό έξώφυλλο; Τό μήνυμα είναι ολοφάνερο.

Τό έξώφυλλο των «Def Leppard» μέ τίτλο «Hysteria» (υστερία) άπεικονίζει ένα μασονικό τρίγωνο της λευκής μαγείας. Μέσα στό τρίγωνο ένα παράξενο κεφάλι μέ δυό στόματα πολύ άνοιχτά, μοιάζουν νά κραυγάζουν ΰστερικά. Τό μήνυμα της τρέλλας όμως, όπως φαίνεται προϋπήρχε, άφού 13 έκατομμύρια νέοι θησαύρισαν τούς «Def Leppard» με τό νά αγοράσουν τό «Hysteria». Δεν μένει ακόμα άπαρατήρητο τό μήνυμα τού sex πού προσφέρει ή Μαντόνα αφειδώς καί μόνο άπό τά εξώφυλλα τών δίσκων της.

Τά σατανικά γκρούπ δίνουν τήν ταυτότητά τους βάζοντας τόν αρχηγό τους (τό διάβολο) νά φιγουράρει στά εξώφυλλα τών δίσκων, σέ πολλές καί διάφορες στάσεις.

Τά εξώφυλλα τών δίσκων πάντα έχουν κάτι νά ποΰν, άσχετα άν είναι μιά συγκεκριμένη φωτογραφία ή ένα ά-φηρημένο σχήμα.

Προσέξτε πολύ αυτή τήν παγίδα πού λέγεται εξώφυλλα δίσκων, γιατί μπορούν άνετα καί μόνο μέ τό έξώφυλλο, νά στείλουν τό υποσυνείδητο άλλά καί τό ενσυνείδητο μήνυμά τους.

Μά θά μοϋ πείτε, γιατί τόσος αγώνας γιά τήν μετάδοση τών υποσυνειδήτων μηνυμάτων;

Θά πάμε καί πάλι στήν άρχή. Σκοπός τοϋ Σιωνισμού είναι η καταδυνάστευση όλων τών λαών καί ή αποδοχή τού νέου Μεσσία, τού Αντίχριστου. Ό σκοπός τους όμως βρίσκει ισχυρή αντίσταση κυρίως άπό τούς Χριστιανούς. Γιά τό λόγο αύτό λανσάρουν τά μηνύματά τους στήν άνάστροφη τών δίσκων καί τών κασετών.

Νά δούμε τώρα τό περιεχόμενό τους, γιά νά βγάλουμε πιό συγκεκριμένα συμπεράσματα.

1)    Σέ δίσκο τού συγκροτήματος «Λέντ Ζέπελιν» στήν άντίστροφη ακρόαση άκούγεται: «Πρέπει νά ζήσω γιά τό Σατανά».

2)    Σέ τραγούδι τών «Μπήτλς» άκούγεται στήν άντίστροφη άκρόαση «Διέγειρέ με σεξουαλικά νεκρέ άνδρα». Ό νεκρός άνδρας (άς μέ συγχωρήση ό ΘΕΟΣ) είναι ό ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ.





3)    Σέ δίσκο τών «Κουΐν» στήν άντίστροφη άκρόαση άκούγεται: «Άρχισε νά καπνίζεις μαριχουάνα». Δέν ήταν καί μικρή ή έπίδραση αύιοϋ τοϋ υποσυνειδήτου μηνύματος. Οί φοιτητές τής ’Αμερικής έπεφταν με τά μούτρα στή γή καί βοσκοϋσαν σάν τά ζώα μαριχουάνα.
4)    Σέ τραγούδι τών «Μπλακ οακ Αρκάνσας» μαγνητοφωνημένο έπί σκηνής ένα τμήμα, άφήνει νά άκουσθοΰν λέξεις άκατανόητες, ουρλιαχτά άπό όλα τά μέλη τοϋ συγκροτήματος. "Οταν παίζεται αύτό τό τμήμα άντίστροφα τό μήνυμα είναι. «Σατανάς... Σατανάς... Σατανάς... Είναι θεός... Είναι θεός... είναι θεός...», καί τό μήνυμα τελειώνει μέ ένα υστερικό γέλιο.

5)    Σέ τραγούδι πάλι τών «Λέντ Ζέπελιν» άκούγεται άνηστρόφως. «Γλυκέ μου σατανά, κανείς άλλος δέ χάραξε πορεία».

6)    Στό άλμπουμ «Ελ Ντοράντο» τοϋ συγκροτήματος «Ελο» ένα βλάσφημο μήνυμα άκούγεται: «Αύτός είναι ό κακός, ό σατανικός ΧΡΙΣΤΟΣ».

7)    Σέ τραγούδι τών «Ρας» άκούγεται άντιστρόφως: «Ώ Σατανά έσύ μόνο λάμπεις ... τοίχοι τοϋ Σατανά.... τοίχος θυσίας... ξέρω ότι έσύ είσαι πού άγαπώ».

8)    Σέ δίσκο τής Μαντόνα άκοϋμε τό μήνυμα στό άντίστροφο γύρισμα: «Άκουσέ με Σατανά» καί κάτι άλλο έντελώς άκατανόητο «ουκ νουκ». Νά κάνουμε έδώ μιά διευκρίνιση. Τό ουκ-νουκ δέν σημαίνει τίποτα. Έχει όμως τήν ικανότητα σέ συνδυασμό μέ τήν πνιχτή μουσική πού άκούγεται συγχρόνως, νά υποβάλλει τόσο τόν άκροατή, ώστε νά τόν καθηλώνει στήν καρέκλα του. ’Άτομα τά όποια άσχολήθηκαν μέ τή μαγεία λένε, ότι κάτι τέτοιες λέξεις, όπως τό ουκ-νουκ της Μαντόνα, δέν είναι άκαταλαβίστικες άλλά άγνωστες, πού συλλαμβάνονται διά τοϋ υποσυνειδήτου.

9)    Σέ δίσκο πάλι τής Μαντόνα, άκοϋμε τό ύποσυνείδητο μήνυμα: «Διάβολος... διάβολος... διάβολος».

10)    Σέ δίσκο άκόμα τών «Φοράϊτζερς» άκούγεχαι τό μήνυμα «Σατανά» καί σέ άλλο μέρος «Δόξα στήν άμαρτία, σιήν άμαρτία μας».

11)    Στό τραγούδι τοϋ Παπακωνσταντίνου «’Άσε με νά κάνω λάθος» άκούγεται άνηστρόφως «ΤΩ, θά μιλήσω μέ τό νεκρό... ή ψυχή μου καλώ εσάς».

12)    Στό τραγούδι τοΰ Χατζή «Παλιά Έδέμ» άκούγεται άντιστρόφως «ζώ έγώ... θά γίνουμε άθεοι».

13)    Άκόμα στό τραγούδι της Μαρινέλλας «κι υστέρα μά δέν υπάρχει ύστερα» άκούγεται ολοκάθαρα «Σατανάς μας ζεϊ, Σατανάς μας ζεϊ...». Έάν έχετε όποιαδήποτε άμφιβολία μπορείτε νά τό άκούσετε καί μόνοι σας. Είναι λίγο δύσκολο άπό τό δίσκο (γιατί χαλάει καί ή βελόνα). Πάρτε πίν κασέτα καί στό τραγούδι άκριβώς «κι ύστερα μά δέν υπάρχει ύστερα» βγάλτε πρός τά έξω τήν ταινία καί σπάστε τηv έτσι ώστε τό μέρος τής ταινίας πού φαίνεται νά πάει πρός τά μέσα. Γυρίστε την μέ τό δάχτυλο έως ότου ύπολογίσετε ότι τελειώνει τό τραγούδι. Μετά ξανατσακίστε τήν ταινία γιά νά έρθει άπό τήν κανονική της πλευρά. Προσέξτε μόνο, έάν τό τραγούδι αΰτό είναι στήν Α' πλευρά έσείς θά βάλετε τήν κασέτα νά παίξει στήν Β' πλευρά. Μέ φρίκη θά άκούσετε τήν ίδια τήν Μαρινέλλα νά τραγουδά «Σατανάς μας ζεί...».

14)    Σέ δίσκο τών «Δε Στύξ» άκοϋμε στήν άνάστροφη κάλυψη: «Νά πού άρχίζει ή νέα κοσμική έξουσία».

Νά σημειώσουμε δη ή φράση αυτή, βρίσκεται στήν πίσω πλευρά τοΰ άμερικάνικου δολλαρίου καί είναι τό σύνθημα τών Σιωνιστών, πού τό πήραν στήν επίσημη συγκρότησή τους τό 1776.

15)    Σέ δίσκο τών «Electric Light Orchestra» συγκεκριμένα στό τραγούδι «Fire on High» γίνεται μιά επίδειξη αύτής τής τεχνικής γιά τούς παραγωγούς δίσκων. Αρχικά άκοϋμε μιά μουσική παράξενη χωρίς λόγια καί μέ ρυθμό βίαιο. Κατόπιν ή ϊδια φράση άκούγεται άντίστροφα μέ μιά σειρά λέξεων τελείως κατανοητών στά άγγλικά. «Music is reversible but time is not. Turn back, turn back, turn back». Δηλαδή: «Ή μουσική είναι μετατρέψιμη, άλλά όχι ό χρόνος. Γύρνα πίσω, γύρνα πίσω, γύρνα πίσω». Κανένα μήνυμα δέν μάς άφήνει ή φράση αύτή, διόη είναι άπλά μιά διαφημισηκή έπίδειξη τής άνάστροφης κάλυψης. Άποδεικνύει όμως τό γεγονός, on έν γνώσει τών παραγωγών μπαίνουν τά υποσυνείδητα μηνύματα καί όχι μέ διαβολική ενέργεια όπως νομίζουν μερικοί.

16)    Ένα τελευταίο παράδειγμα άκόμα θά πούμε, πού είναι τό πιό έντυπωσιακό, διότι δέν είναι άπλά μιά φράση, ένας στίχος, άλλά ένα ολόκληρο τραγούδι. Ό δίσκος λέγεται «Hotel California». Τό «Χοτελ Καλιφόρνια» είναι ολοκληρωτικά άφιερωμένο στήν έκκλησία τοΰ Σατανά, πού ιδρύθηκε στό Σάν Φραντζίσκο τό 1960 άπό τόν τρομερό μάγο Αντον λα βεϋ.

Τό τραγούδι άπό τήν κανονική του πλευρά μιλά γιά ένα νεαρό ταξιδευτή πού σταματά τή νύχτα στό ξενοδοχείο «Χοτελ Καλιφόρνια», ένώ διέσχιζε τόν αυτοκινητόδρομο. Προσκαλείται άπό μιά μάγισσα νά μπεϊ σ’ αυτό τό ιερό, όπου τοΰ προσφέρουν τήν άνεση, τήν ευχαρίστηση, τήν ύγεία, τή σωτηρία, μέ τήν προϋπόθεση νά συμμετάσχει στήν τελετή πού θά γίνει πρός τιμήν τοΰ Σατανά, συμπερι-λαμβανομένης καί τής θυσίας ένός μικρού άγοριοϋ. ’Αφού μπει σ’ αύτό τό μέρος, κανείς δεν μπορεΐ πιά νά τό άφήσει. Ό καθένας μπορεΐ νά νοιώσει τήν άλήθεια τών υποσχέσεων, άλλά θά πρέπει νά δώσει ένα τίμημα: τήν ψυχή καί τήν αιώνια ζωή του.

Στήν άνάστροφη τοΰ δίσκου άκοΰμε, τό τελετουργικό πού συντελείται στό «Χότελ Καλιφόρνια». Ή τελετή είναι της μαύρης μαγείας.

«... Ό Σατανάς δίνει διαταγή πάνω στή διαταγή οργανώνει τή δική του θρησκεία.

Ναί, θά μπορούσες νά γνωρίζεις όλη αύτή ή νύχτα ήταν υπέροχη.
Έι αύτός τό μαγειρεύει σέ μιά δεξαμενή (μιλάει γιά τό παιδί πού θά θυσιάσουν) 
κάνει στό γυιό του μιά ένεση ναρκωτικού τόν όποιο κάνει δώρο άλλη μιά ένεση, ναί!
Μείνε γιά λίγο άγόρι, κάθησε κάτω.
Ή άγγελική μου σκόνη άκουμπά έκεΐ πάνω.
Αφησε νά σοΰ δείξω κάτι

τόν λυπημένο Σατανά μέσα σέ ένα «Χίποπ»... (Χίποπ είναι είδος ναρκωτικού).»

 Τό παραπάνω κείμενο άναφέρεται στή μαύρη λειτουργία. Τά ναρκωτικά γιά τά όποια λέει μέσα δέν παρέχονται μόνο στό μικρό αγόρι πού πρόκειται νά θυσιάσουν άλλά καί στους συμμετέχοντας στή σατανική λατρεία. Αρχικά τούς μεθάνε καί κατόπιν τούς δίνουν κοκκαΐνη, γιά νά είναι χωρίς καμιά άντίσταση στήν διάθεση τών μάγων.

Τό «Χότελ Καλιφόρνια» είναι ένα τραγούδι άρκετά ήρεμο, μελαγχολικό βέβαια, άλλά μέ απαλούς ήχους. Τό συμπέρασμα είναι ότι οΰτε καί στά άπαλά καί ήρεμα τραγούδια μήν έχετε ποτέ εμπιστοσύνη, γιατί δέν ξέρετε τί μπορεϊ νά κρύβεται πίσω άπό αυτά.

- Διάλεμμα ενός λεπτού και συνεχίζω....- 

 ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

’Άς άφήσουμε όμως τήν σελίδα ιών υποσυνειδήτων μηνυμάτων, πού τούς καταδικάζει όλότελα καί άς δοϋμε τό περιεχόμενο τών τραγουδιών, πού άκούγεται άπό τήν κανονική πλευρά.

Ρόκ καί sex. Όλα τά συγκροτήματα καί όλοι οΐ τραγουδιστές, ώς κύριο περιεχόμενό τους έχουν τό sex. Έξ άλλου καί ή ϊδια ή λέξη ροκ σημαίνει πορνεία.

Ό Richard Oldhan λέει ότι: «Ή ρόκ είναι sex καί πρέπει νά χτυπήσουμε τούς νέους στά μούτρα μ’ αυτήν».

’Ακόμη ό Frank Zappa αποκαλύπτει. Οί ήχοι τής ρόκ-έντ-ρόλ είναι συμβολικοί. Τά χτυπήματα άντιπροσωπεύουν τήν άνήθικη πράξη.

Ή Μαντόνα είναι τό σύμβολο τοϋ sex. Τραγουδά μέ τό κορμί της. Τό ϊδιο κάνουν καί όλοι οί άλλοι στάρ τής ρόκ. Τό 90% τών έπιτυχημένων ρόκερς καλλιτεχνών όφείλεται στήν προκλητική τους έμφάνιση καί στό sex περιεχόμενο τών τραγουδιών. Γνωρίζοντας λοιπόν οι καλλιτέχνες αύτό τό μυστικό τής επιτυχίας των δέ διστάζουν νά εμφανιστούν, άκόμα καί μέ μόνα τά έσωτερικά τους ένδύματα ή καί χωρίς αυτά!!





Δέ θά φέρω ούτε ένα παράδειγμα τραγουδιού μέ sex περιεχόμενο διότι «αΐσχρόν έσιί καί λέγειν». Μόνο ένα γενικό συμπέρασμα: Τό sex καί ό έρωτισμός τών τραγουδιών τής ρόκ-έντ-ρόλ υπερβαίνει τά φυσιολογικά όρια. Δέν είναι ό έρωτας όπως στά δημοτικά μας τραγούδια πού καταλήγει σέ γάμο καί πού ή άγάπη ιών δύο νέων έχει στόχο τήν οικογένεια. Κάθε άλλο. Εξυμνούν έναν έρωτα άγριο, βρώμικο καί δαιμονικό. Στους στίχους παρελαύνουν σεξουαλικά όργια καί σχέσεις διαστροφής. Ό καλλιτέχνης πού θά τολμήσει νά είναι παντρεμένος έστω καί μέ πολιτικό γάμο καί μπλεγμένος στίς οικογενειακές υποχρεώσεις, είναι στά μάτια τών άλλων γελοίος καί όπισθοδρομικός. Πολλοί άπό αυτούς είναι διεστραμμένοι καί δέ γνωρίζουν κάν ουτε σέ πιό φϋλο άνήκουν. Ό Αλις Κούπερ δήλωσε: «Πιστεύω ότι οί άνθρωποι είναι άρσενικοί καί θηλυκοί μαζί». Τό λέει ίσως γιά νά δικαιολογήσει τό γυναικείο του όνομα. “Αλις θά πει ’Αλίκη.

Ό Boy George έβγαλε δίσκο πού υποστηρίζει τήν όμοφυλοφυλία. ’Αλλά είναι γνωστό ότι καί ό ϊδιος είναι ομοφυλόφιλος. Ό Nick Lowe έξομολογεΐται ότι τού άρ-σει νά τριγυρνά στούς δρόμους σάν άσημη νοικοκυρά! Καί ό George Michael λογομαχώντας κάποτε μέ τούς δημοσιογράφους τοΰ ξέφυγε: «... Λοιπόν, ναί, είμαι ένας ... βρωμιάρης...».

Σχεδόν όλοι προσφέρουν, εϊτε μέ τά τραγούδια τους, είτε μέ τήν παρουσίασή τους, ένα κτηνώδη sex, ώμό καί βίαιο. Καί οί οπαδοί παίρνουνε άπό αυτούς ό,τι τούς ταιριάζει, ό,τι τούς πάει περισσότερο. Δέν είναι καθόλου δύσκολο νά τό διαπιστώσουμε. Πάμε σέ μία ντίσκο ή καί σέ ένα άπλό πάρτυ. Έκεϊ δίνεται πραγματικά ή ευκαιρία, νά νοιώσουν τήν έμπειρία μιάς καθαρής «πρωτόγονης συγκίνησης», σέ ατμόσφαιρα ολοκληρωτικής άνοχης. Ό καθένας κάτω άπό τούς τόσο προκλητικούς ήχους τής ρόκ-έντ-ρόλ, μπορεί νά εκδηλώσει χωρίς ψεύτικη ντροπή, τήν άμφίρροπη σεξουαλικότητά του. 'Ομοφυλόφιλοι, ετερόφυλοι καί άμφιφυλόφιλοι, άφήνονται έρμαια στό ρυθμό τής βρωμιάς καί τοΰ sex.

Ρόκ καί άνταρσία. Οί στίχοι της ρόκ-έντ-ρόλ έκτός άπό sex μιλούν γιά επανάσταση, γιά έξέγερση, άνταρσία, βία, έπιθετικότητα, καταστρεπτικότηια. Ό Τζίμ Μόρισον ρόκερ τραγουδιστής λέει: «ένδιαφέρομαι γιά κάθε τι πού έχει σχέση μέ τήν έπανάσταση, τήν άνταρσία, τό χάος. Ειδικότερα γιά κάθε δραστηριότητα πού δέν έχει κανένα νόημα».

Ό Gene Leess ομολογεί: «Κατορθώσαμε νά φτιάξουμε μέ τή ρόκ, τόν πιό σίγουρο τρόπο δημιουργίας ταραχών». Δέν έχει άδικο. Σάς άναφέρω γιά παράδειγμα τούς χούλιγκανς στους ποδοσφαιρικούς άγώνες καί τις άναρχικές ομάδες, μέ τίς γνωστές ταραχές πού δημιουργούν. Ένας άπό τούς πιό τρομερούς έπαναστάτες ό Iggy Pop τραβά σκληροπυρηνική γραμμή άνταρσίας, σέ ό,τιδήποτε όσιο καί ιερό υπάρχει. Γιά μιά στιγμή ξεσπά: «Τήν ημέρα πού άποφοίτησα άπό τό γυμνάσιο έβαψα τά μαλλιά μου πλατινένια, τά άφησα νά μεγαλώνουν. Ζοϋσα όσο βρώμικα μπορούσα. Μοΰ άρεσε ή ιδέα ότι ποτέ δέν πλενόμουνα... Ήθελα νά είμαι ένα γουρούνι, ένα άγριο γουρούνι. Ήθελα νά μπλεχτώ σέ προβλήματα. Μπλέχτηκα!!...».

Στό περιοδικό ΠΟΠ καί ΡΟΚ διαβάζουμε: «ή ρόκ-έντ-ρόλ είναι ένα όπλο άνατρεπτικό καί επικίνδυνο, άν είναι γεμισμένο μέ τήν άτίθαση νεανική συνείδηση». Τό διαλυμένο, εύτυχώς, γκρούπ τών «Σέξ Πίστολς» πού ήταν τό πιό επαναστατικό γκρούπ τής προηγούμενης δεκαετίας στό τραγούδι «God Save the Queen» έβριζε τή Βασίλισσα της ’Αγγλίας, «ήλίθια καί δυνητική υδρογονοβόμβα...».

Ό Έλληνας ρόκερ Παπακωνσταντίνου σέ ένα τραγούδι διδάσκει έμμεσα ότι δέν μάς χρειάζονται οί συμβουλάτορες, ούτε καί ό ΘΕΟΣ βέβαια. Λέει στό τραγούδι:

«Ασε με νά κάνω λάθος
μήν παριστάνεις τό ΘΕΟ
Δέν μ’ άρέσουν οί σωτήρες
δέ γουστάρω νά σωθώ».


Κατεστημένο είναι ό ΘΕΟΣ, κατεστημένο είναι καί τό σχολείο. Πρέπει νά πιάσει σάν αξία όπως έπεσαν καί όλα τά άλλα. Σάς μεταφέρω τούς στίχους ένός τραγουδιού, τών «Πίνγκ Φλόουντ».

«Δέ χρειαζόμαστε μόρφωση
δέ χρειαζόμαστε έλεγχο σκέψεως
ούτε σκοτεινό σαρκασμό μέσα στήν τάξη
Δάσκαλοι αφήστε ήσυχα τά παιδιά,
έ, δάσκαλε άσε μας ήσυχους».

’Από τό ίδιο συγκρότημα πάλι άκοΰμε νά λένε:
«’Αγόρασες μιά κιθάρα γιά νά τιμωρήσεις τή μάννα σου καί τό σχολείο
δέν σ’ άρεσε καί ξέρεις πώς δέν είσαι κανενός τό κορόιδο».

Δηλαδή όλες έσεϊς πού πάτε στό σχολείο κατά τήν γνώμη αϋτοΰ είστε κορόιδα.

Ό επαναστατικός τυφώνας τής μουσικής ρόκ-έντ-ρόλ, σαρώνει τά πάντα στό πέρασμά του. Δέν αφήνει τίποτε όρθιο. Βέβαια έκεΐ πού προκαλεΐ τή μεγαλύτερη ζημιά είναι στίς ΗΠΑ καί σιήν Αγγλία. Έκεί διαπιστώνουμε καί τή μεγαλύτερη αύξηση τοϋ ποσοστού τής εγκληματικότητας στους νέους, τίς γεννήσεις χωρίς γάμο, πράξεις βίας όλων τών ειδών, δολοφονίες, αυτοκτονίες. Τά γεγονότα αυτά μάς άποδεικνύουν, ότι ή επανάσταση της ρόκ προκάλεσε σε διάστημα μόνο 35 ετών, τήν πιό βαθιά διαφθορά της νεολαίας πού γνώρισε ποτέ ή ιστορία. Φαίνεται ότι οι Σιωνιστές, οί υποκινητές τής καταστροφικής ρόκ, γνωρίζουν καλύτερα άπό μάς τήν παροιμία: «Διαφθείρατε τήν νεολαία, θά νικήσετε τό έθνος».

Αύτοκτονία. Ή ανταρσία πού προκαλεϊ ή ρόκ, δέν περιορίζεται μόνο σέ μερικά κατεστημένα (κατεστημένα κατά τήν γνώμη τους). Ό,τι ύπάρχει είναι κατεστημένο. Όλα είναι γιά γκρέμισμα, γιά κατεδάφιση. Αΰτό ομως δέν γίνεται. Όσο κι άν ή επιρροή τής σαρωτικης ρόκ είναι τεράστια δέν μπορεί νά γκρεμίσει όλες τίς άξιες καί μάλιστα τίς αιώνιες. Γι' αύτό ξεσποϋν στόν εαυτό τους καί τόν καταστρέφουν μιά γιά πάντα. Τά κρούσματα τής αυτοκτονίας έχουν μιά άνησυχητική αύξηση. Έγινε ή δεύτερη αιτία θνησιμότητας στούς νέους, μετά τά αύτοκινητισηκά δυστυχήματα. ’Αλλά καί τά αύτοκινητισηκά δυστυχήματα είναι μιά καλυμένη αύτοκτονία. Σέ άρκετά τραγούδια ακοϋμε μέ πολλή προκλητικότητα νά προτρέπουν τούς νέους στήν αύτοκτονία. ’Αναφέρουμε μερικά παραδείγματα: ’Από τούς Πίνκ Φλόουντ «’Αντίο σκληρέ κόσμε». ’Από τούς Blue Oyster «Μή φοβάσαι τήν αύτοκτονία». ’Από τόν Οζυ Οζμπουρν «Ή λύση τής αύτοκτονίας». ’Από τούς The Grateful «Κατέστρεψε τόν έαυτό σου». ’Από τήν Βίοndie «Πέθανε νέος, πέθανε όμορφος». ’Εκτός άπό αύτά πού άφθονοϋν στό ρεπερτόριο - συνήθως τής σκληρής ρόκ - είναι καί ή προτροπή άμεση ή έμμεση γιά τή λήψη ναρκωτικών πού καταλήγουν σέ μιά άργή αύτοκτονία.

Ή ανταρσία στό «Χέβυ Μέταλ». Όλοι οί ρόκερς προσπαθούν νά γίνουν στάρ, νά φτάσουν στήν «κορυφή» καί νά γίνουν είδωλα παγκοσμίως. Εκείνοι όμως πού χωρίς πολύ κόπο έφτασαν στά ύψη με έκατομμύρια πωλήσεις τούς δίσκους τους, είναι οί χεβυμεταλάδες. Τά τέρατα της ρόκ όπως άρέσκονται νά αύτοαποκαλοϋνται. Τέρατα μέ όλη τήν σημασία τής λέξεως, άφού δέν έχουν νά προσφέρουν τίποτε ανθρώπινο. Δέν είναι παρά ηλεκτρονικές ύπερκινούμενες φιγούρες, κοινώς «μέταλα». ’Αγαπημένα τους θέματα είναι πρώτα ό Σατανάς, επειτα ό θάνατος, κατόπιν ή νεκροφιλία καί δλα τά παρεμφερή.

Τά γκρούπ καί οΐ τραγουδιστές χέβυ-μέταλ ανέβασαν τις μετοχές τους γιατί πιάσαν τό σφυγμό τής νεολαίας. Μιας νεολαίας χωρίς ΘΕΟ, χωρίς ιδανικά, χωρίς σκοπούς καί στόχους. Ξέρουν ότι άφοϋ στή νεολαία δέν υπάρχει πνευματική άνάβαση, υπάρχει μοιραία ή κατάβαση. Καί βοηθά άριστα στό κατρακύλισμα, τό χέβυ-μέταλ, δίνοντας άπίθανες λύσεις στά προβλήματα τους, όπως:

Κάτω ό γάμος, ναί, στίς έλεύθερες σχέσεις.

Κάτω ή γυναίκα, ναί, στόν έαυτό μου!!

Κάτω τά προβλήματα τής ζωής, ναί στήν αυτοκτονία.

Κάτω ή ζωή, ναί, στό θάνατο.

Κάτω ό Θεός, ναί, στό Διάβολο.


Κι όλα αύτά τά προσφέρουν έτσι ωμά καί αφιλτράριστα. ’Αλλά άλήθεια πώς μπορεϊ μιά νεανική ψυχή νά καταπιεί όλη αυτή τή διαστροφή τών άξιων; Κανένας δέν γίνεται σέ μιά εβδομάδα Χεβυμεταλάς. Συμβαίνει ό,τι ακριβώς καί στά ναρκωηκά. Παίρνεις πρώτα μαριχουάνα, έπειτα χασίς, L.S.D. καί άργότερα ήρωΐνη. Τό ίδιο συμβαίνει καί στή ρόκ μουσική. Τήν δοκιμάζεις γουλιά-γουλιά. Κι ένώ ξεκινάς άκούγονιας μπαλάντες, φτάνεις χωρίς νά τό καταλάβεις στό Χέβυ-Μέταλ, στά Θράζ (σκουπίδια) Μέταλ, στό Ντέθ (θάνατος) Μέταλ....

Υπάρχει σέ διαβεβαιώ καί πέρα άπό τό Ντέθ-Μέταλ καί τό Χέλ (Κόλαση) Μέταλ όπου μπορεϊς νά άκοϋς αιώνια «Μέταλ» μέ συνοδεία τόν «τριγμό καί τό βρυγμό τών όδόντων...». Τί φρίκη!

Γι' αυτούς βέβαια πού έχουν φτάσει στό στάδιο της πωρώσεως τίποτε δέν είναι φρικιαστικό καί τίποτε τρομερό. Μέ άρκετή πρόκληση μάλιστα σέ σπρώχνουν ν’ άκούσεις ένα Χέβυ-Μέταλ καί σέ υπόσχονται μέ πολλή φυσικότητα ότι ό δίσκος «σκοτώνει».

Άπό τό περιοδικό ΠΟΠ καί ΡΟΚ διαβάζουμε:

«SLAYER..... ’Εδώ έχουμε νά κάνουμε μέ τήν χειριστή των έμπειριών καί δεν έγγυόμαστε γιά τήν πνευματική ή ψυχική σας άκεραιότητα σε περίπτωση πού θά εχετε τήν φαεινή ιδέα νά συμμετάσχετε στό όργιό τους... Επίτιμοι ταριχευτές λοιπόν oi «Slayer» καί σείς μή διστάσετε νά τούς προσφέρετε ολόψυχα όση κακία σάς έμεινε, γιατί αύτό φαίνεται νά έπιδιώκουν από τό κοινό τους. Άν άντέξετε βέβαια έσείς καί τά ήχεΐα σας...»!!

Όλος αύτός ό καταιγισμός τού Χέβυ Μέταλ δημιουργεί έναν πραγματικά «μεταλλικό» χαρακτήρα στούς νέους, σκληρό, άπροσάρμοστο, άνήθικο, δαιμονιώδη.

Κάποιος νεαρός πού ήθελε νά άλληλογραφησει με νέους τής ηλικίας του καί νά έχουν τά ίδια ένδιαφέροντα μ’ αύτόν, έβαλε τήν παρακάτω δήλωση στό περιοδικο MΕTAL HAMMER, πού άφήνει νά φανεί ανάγλυφα ό χαρακτήρας πού δημιουργεί τό καταστροφικό Χέβυ Μέταλ. «”Αν είστε υστερικοί, τρελοί, πωρωμένοι, άντίχριστοι, μέταλλα, άτομα μ’ άνησυχίες, άτομα περιθωριακά μέ «Προβλήματα» κοινωνικής συμπεριφοράς είστε πάνω άπό 18 χρονών κι άρκετά ώριμοι γράψτε μου: Πρός Black Rose (Μαύρο τριαντάφυλλο) ... Αθήνα. Δέ γουστάρω πλάκες...

Όχι δέν πάσχει άπό ψυχική νόσο ό νεαρός, ουτε κάνει «χαριτωμένα» άστεϊα. Απλά ακούει. Χέβυ Μέταλ!

Ρόκ καί ναρκωτικά. Oi στίχοι τής ρόκ μιλοϋν γιά τί άλλο; Γιά ναρκωτικά. Καί δέν κάνουν άπλά κάποιες άναφορές σιά ναρκωτικά, άλλά μέ παράδειγμά τους μάς διδάσκουν νά δοκιμάσουμε καί έμεΐς. Ήδη μέχρι σήμερα έχουν δώσει τή ζωή τους πάνω άπό 30!!! καλλιτέχνες τής ρόκ-έντ-ρόλ. Πέθαναν κάτω άπό τήν ζάλη τοϋ L.S.D. καί τής ήρωΐνης, υπογράφοντας έτσι μέ τό θάνατό τους, συμβόλαιο καταστροφής μέ τούς νέους, πού άκοΰνε ρόκ.

Ό Boy George σέ συνέντευξή του δηλώνει: «Ή κοκαΐνη (ένα άπό τά πιό σκληρά ναρκωτικά) είναι τό τελευταίο σύμβολο γιά νά έπικυρώσει καί νά άναδείξει έναν στάρ τής ρόκ!». Δηλαδή κάποιος πού κάνει χρήση έλαφροτέρων ναρκωτικών δέν είναι άξιος νά ονομαστεί στάρ. Είναι ένα επιχείρημα γιά νά βγάλουμε τό συμπέρασμα ότι όλοι οί τραγουδιστές τής ρόκ είναι χρήστες έλαφρών ή σκληρών ναρκωτικών ουσιών.

Ό 'Ολλανδός Herman Brood φτάνει στό σημείο άδίστακτα νά τρυπήσει τίς φλέβες του γιά νά πάρει τή δόση, μπροστά στίς κάμερες τής τηλεόρασης, σοκάροντας τούς πάντες. ’Ακόμα ό Jerry Garcia ομολογεί ότι «ή ρόκ είναι μουσική πού άκούγεται καλύτερα όταν πάρεις μιά γερή δόση ναρκωτικού». Βλέπουμε όμως καί νά διοργανώνουν συναυλίες γιά τήν καταπολέμηση τών ναρκωτικών. Τί συμβαίνει;

Ό Doc Me Chee εκανε μιά συναυλία έναντίον τών ναρκωτικών, γιά νά γλυτώσει τή φυλακή. Είχε στήν κατοχή του μιά μεγάλη ποσότητα Μαριχουάνας καί τό δικαστήριο τόν άθώωσε, μέ τήν προϋπόθεση νά διορθώσει τό λάθος, μέ τή συναυλία αυτή.

Βέβαια δέν συμβαίνει έτσι σέ όλες τίς περιπτώσεις. Νά πώ μόνο γιά σάς πού δέν κάνετε χρήση ναρκωτικών ουσιών ότι οί «Σκόρπιονς» σέ μιά συναυλία τους στή Μόσχα είπαν: «Τό καλύτερο ναρκωτικό είναι ή μουσική ρόκ-έντ-ρόλ». Καί συμπληρώνουμε έμεϊς. Οί ναρκομανείς σκοτώνουν τό σώμα, ένώ αύτοί πού άκοϋνε ρόκ σκοτώνουν ιήν ψυχή. Είναι άλήθεια ότι πολλά παιδιά όταν δέν έχουν χρήματα νά άγοράσουν τή δόση τους, μπαίνουν μέσα σέ ένα αυτοκίνητο καί άκοϋνε ρόκ στή μεγαλύτερη ένταση. Τά παιδιά αύτά όμολόγησάν δτι νοιώθουν τήν ίδια ευφορία όπως όταν θά έπαιρναν τή δόση τους. Έτσι γλιτώνουν άπό τή «Σκύλα» καί πέφτουν στή «Χάρυβδη».

Ρόκ καί θρησκεία.
Είναι φανερό ότι ή ρόκ έρχεται σέ άντίθεση μέ τόν Χριστιανισμό. Καί αύτό συμβαίνει γιατί ένώ ό Χριστιανισμός καταδικάζει τήν αμαρτία, ή ρόκ αντίθετα τήν άποδέχεται, τήν εγκωμιάζει, ζεί μ’ αυτήν καί γι’ αυτήν. Γιά τό ότι ή ρόκ είναι εχθρός τοΰ Χρισηανισμοΰ σάς μιλούν οί ίδιοι οί «Μπήτλς» σέ ένα τους τραγούδι. «Ό Χριστιανισμός θά έξαφανιστεί θά μειωθεί, θά καταρεύσει.

Δέν χρειάζεται νά τό συζητώ.

Έχω δίκαιο καί θά δικαιωθώ

ότι έχω δίκαιο ή ιστορία θά μέ δικαιώσει.

Είμαστε πιό δημοφιλείς άπό τόν ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ τώρα.

Δέν ξέρω ποιός θά φύγει πρώτος Τό ρόκ-έντ-ρόλ η ό Χριστιανισμός;»

(Νά κάνω μιά δευκρίνηση. Δέν ένδιαφέρονται ειδικά γιά τήν κατάρρευση της ’Ορθόδοξης η της Καθολικής Εκκλησίας. Όλος ό Χριστιανισμός γενικά είναι εχθρός τους).

Ό Deve Mustain τοΰ συγκροτήματος «Megadeth» έχει τή δική του θρησκεία. ’Αναφέρει σέ μιά συνέντευξη. «... ’Ασχολούμαι μέ πνευματικά θέματα άλλά όχι μέ τή θρησκεία. Δέν πηγαίνω στήν εκκλησία άλλά μιλώ μέ τήν ’Ανώτερη Δύναμη ή όποία μπορεΐ νά είναι ένα μπουκάλι νερό: «’Αγαπητό μου νερό βοήθησέ με νά μείνω ζωντανός σήμερα».

Ή Μαντόνα μιλά πάνια μέ περιφρόνηση γιά τίς καθολικές καλόγριες. Καί ή Taylor Dayne άρνείται νά πει τό πραγματικό της όνομα, διότι όπως λέει καί ή ίδια είναι κάποιο χρισηανικό όνομα (τό Taylor Dayne είναι τό καλλιτεχνικό της). ’Εκτός όμως άπό τούς ρόκερς πού τίθενται εχθρικά ή περιφρονητικά στό Χριστιανισμό είναι καί ή μερίδα αύτών πού άσχολοϋνται μέ τίς ανατολικές θρησκείες όπως ’Ινδουισμό, Βραχμανισμό κλπ. Τό γκρουπ των «Μαχαβισνοΰ» στά έξώφυλα τών δίσκων τους έχουν ολόκληρα κατεβατά μέ κηρύγματα ύπέρ τοΰ Ίνδουϊσμοϋ. Έτσι έξυπηρετούν άριστα μέ τόν τρόπο αύτό τό σχέδιο τής Πανθρησκείας τών Σιωνιστών. Ό Carlos Santana σέ μιά του συνέντευξη μαγειρεύει όλες τίς θρησκείες στό καζάνι της «Πανθρησκείας» λέγοντας: «... Ό Βουδισμός , ό Χριστιανισμός, ό ’Ινδουισμός, όλες οί θρησκείες έχουν άμεση σχέση μέ τό Χριστό...». Στήν μπλούζα του ό Santana εχει τό Νυμφίο ΧΡΙΣΤΟ μέ δυό μικρά διαβολάκια. Ίσως καί τά διαβολάκια, όπως καί ό ’Ινδουισμός καί ό Βουδισμός, νά έχουν κάποια σχέση μέ τό ΧΡΙΣΤΟ. Είναι όλα πιθανά γιά τόν Santana πού ξέρει νά άνακατεύει όλες τίς θρησκείες. Ή Τίνα Τάρνερ κάνει μιά βόλτα ώς τίς ’Ινδίες καί μυεΐται σιίς άνατολικές δοξασίες. Δέν είναι όμως ή μοναδική. Πολλοί ρόκερ πηγαίνουν στις ’Ινδίες άπό περιέργεια καί άλλοι μέ σοβαρή πρόθεση γιά νά μυηθοϋν στόν ’Αποκρυφισμό. Ό ’Αποκρυφισμός είναι τό σκαλοπάτι πάνω άπό τόν ύποχθόνιο Σατανισμό, πού θά μεταπηδήσουν άργότερα.

Ρόκ καί Διάβολος. Καί φτάνει ή ρόκ-εντ-ρόλ στό σημείο νά αγγίξει τόν πυθμένα τής άβύσσου. Πιό χαμηλά δέν υπάρχει άλλο σκαλοπάτι. ’Ονομάζεται σατανική ρόκ μέ πρωτοπόρο τό Χέβυ Μέταλ καί ήγεμονεύοντες τό σατανά καί τό Θάνατο. Έδώ τά πάντα γίνονται μαϋρα. Άπό τά πέτσινα γυαλιστερά παντελόνια μέχρι τή μαύρη σκιά κάτω άπό τά μάτια καί άπό τίς σκοτεινές άπεικονίσεις στά εξώφυλλα τών δίσκων ώς τή μαύρη παραδομένη στόν Σατανά ψυχή τους.


Βλέπει κανείς μέσα άπό τούς στίχους νά ξεπειάγονται μάγοι, μάγισσες, νεκροί, φαντάσματα, μπάτμαν, ράτμαν, διάβολοι, σατανάδες καί πολλά άλλα τρομακτικά πράγματα. Ή μαγεία, λευκή καί μαύρη, είναι ή πρώτη στή λίστα τών ενδιαφερόντων τους καί δέν διστάζουν νά τήν προβάλλουν άκόμα καί μέσα άπό τά τραγούδια τους. Ένα παράδειγμα άπό τό τραγούδι τών «Λέντ Ζέπελιν», «Σκάλα γιά τόν ουρανό».

“Τρέμω άπό συγκίνηση όταν κοιτάζω δυτικά καί τό πνεύμα μου άναστενάζει γιά νά φύγει.

Στή σκέψη μου είδα κύκλους άπό καπνό άνάμεσα στά δέντρα. Καί άκουσα τις φωνές αύτών πού όρθιες μέ κοιτάζουν».

Γιά τόν μή μυημένο στή μαγεία oi στίχοι είναι δυσνόητοι καί φαινομενικά άσυνάρτητοι, γι’ αύτό θά κάνουμε μιά μικρή έξήγηση τοΰ παραπάνω τραγουδιού.

Ό τίτλος λέει «Σκάλα γιά τόν ουρανό». Ουρανός είναι ή κόλαση. Τρέμει άπό συγκίνηση επηρεασμένος άπό τή μαγική ένέργεια. Δυτικά γυρισμένος, γιατί ένώ ό ΧΡΙΣΤΟΣ είναι άνυψωμένος άνατολικά, ό Εωσφόρος στά δυτικά. Ή άνατολή είναι σύμβολο τής ζωής, ή δύση τού θανάτου. Τό πνεύμα πού άναστενάζει γιά νά φύγει δέν θέλει νά πάει άλλοϋ παρά σέ μέρος «έρημο καί άνυδρο». Στό σημείο πού άναφέρει κύκλους καί καπνούς, έννοεϊ τό μέρος όπου συγκεντρώνονται οΐ μάγισσες τή νύχτα, κάτω άπό τά δέντρα τού δάσους γύρω άπό μιά φωπά, γιά τίς τελετουρ-γεΐες μέσα στό συμβολικό καί προστατευτικό κύκλο τής μαγείας.

Άπό τούς Πίγκ Φλόουντ άκοΰμε:

«... μακρυά πέρα άπ’ τά λιβάδια

ό ήχος τής σιδερένιας καμπάνας

καλεϊ τούς πιστούς νά γονατίσουν    ...

καί νά άκούσουν ψιθυριστά ξόρκια...»



Δεν είναι όμως μόνον oi στίχοι πού κάνουν αναφορές στή μαύρη καί τή λευκή μαγεία. Ειδικά τά έξώφυλα τών δίσκων τους, είναι κατακλυσμένα από μαγικούς συμβολισμούς.

Μερικά άπό αυτά είναι:



Τό σύμβολο όμως πού πραγματικά μάς εκπλήσσει είναι ό σταυρός. Κατήντησε μόδα όλοι νά κρεμούν σταυρό στό λαιμό, σ’ αυτιά, στά ροΰχα. Τί συμβαίνει; Πιστεύουν στό Σταυρό τού ΚΥΡΙΟΥ μας; Όχι. Κάθε άλλο. Προφανώς γιά παραπλάνηση - είναι τό σύμβολο μιας αίρεσης τών μασόνων πού λέγονται «Ροδοσταυρίτες». Όλοι οί ροκάδες πού φορούνε σταυρό δέ σημαίνει ότι είναι «Ροδοσταυρίτες». Πολλοί τόν φορούνε γιά μόδα. Οί πραγμαπκοί «Ροδοσταυρίτες» φορούνε συνήθως ένα ρόζ σταυρό ή χρυσό. Ποτέ όμως ξύλινο. Ό ξύλινος Σταυρός είναι ό Σταυρός τής θυσίας τοΰ ΧΡΙΣΤΟΥ, τόν όποιο άπεχθάνονται.




Ό David Grosby, ό Nathan Young καί ό Graham Nash είναι μέλη μιάς σατανικής έκκλησία,ς Οί τρεις αυτοί είναι οί πιό μεγάλοι παραγωγοί τής μουσικής ρόκ-έντ-ρόλ.

Τά συγκροτήματα στήν πλειοψηφία τους καθώς καί μεμονωμένοι τραγουδιστές είναι μέλη της σατανικής έκκλησίας. Όταν παράγουν ένα δίσκο, κάνουν ολόκληρες τελετουργίες πού περιλαμβάνουν καί άνθρωποθυσίες. Μετά άπό μιά τέτοια τελετή ένας μεγάλος άριθμός δαιμόνων έχει έπιφορτιστεϊ νά έκτελέσει τίς διαταγές τών μάγων. Καί όπως καταλαβαίνετε όταν κουβαλάτε στό σπίτι σας ένα δίσκο πού έχει ύποστεΐ μάγια φέρνετε στό σπίτι σας άναπόφευκτα καί τό δαίμονα. Καί είναι ευνόητο, ότι ό δαίμονας δέν θά πάει νά καθήσει φρόνιμα σέ μιά γωνιά τοϋ δωματίου σας, άλλά θά προσπαθήσει νά έκτελέσει τήν διαταγή τοϋ μάγου ή τής ιέρειας.

Γι' αύτό μήν έκπλήττεσθε, όταν δητε κάτι νά άλλάζει στόν εαυτό σας μέ τήν άκρόαση κάποιων δίσκων. Τά αποτελέσματα τής δαιμονικής έπήρειας είναι:

1)    ή όξυθυμία.

2)    Τό πνεύμα επανάστασης

3)    Τό άσεμνο λεξιλόγιο.

4)    Οί βλασφημίες.

5)    Τάσεις βίας, ανθρωποκτονίας καί αυτοκτονίας.

Τά συγκροτήματα πού κάνουν λόγο γιά τό Σατανά καί τή μαγεία στό ρεπερτόριό τους, είναι οί:

«Πίγκ Φλόουντ»

«Σαντάνα»

«Μπλάκ οακ Αρκάνσας»

«Μπλάκ Σάμπαθ»

«KISS»

«Ει Σι-Ντι Σι»

«Φιτγουντ Μακ»

«Λεντ Ζεπελιν»

«'Αιρον Μέντεν»

«Ιλεκτρικ Αάϊτ Ορκιστρα»

Ό Οζυ Οζμπουρν, ό Ντόκτορ Τζών, ό Mix Λούφ (λογικά τον Meat Loaf εννοεί), ό Μικ Τζάκερ, ό ”Αλις Κούπερ καί άλλοι. Αυτοί είναι οί πιό διαδεδομένοι.

Θά άναφέρουμε μερικά ακόμη παραδείγματα.




Τό συγκρότημα των «KISS» (= Βασιλιάδες στήν υπηρεσία τοϋ Σατανά) τραγουδά:

«Άνατράφηκα άπό ένα δαίμονα προετοιμασμένος νά κυβερνήσω σά μοναδικός.
Είμαι ό κύριος της έρημου ένας σιδερένιος άνθρωπος τοϋ μοντέρνου καιρού.
Συγκεντρώνω τά σκότη γιά τήν ευχαρίστησή μου καί σέ διατάζω νά γονατίσεις
μπρός στό Θεό τοΰ κεραυνού στόν θεό τοΰ ρόκ-έντ-ρόλ».


«Κινώ τόν κεραυνό μου ρίχνοντας καταρρακτώδη βροχή έρχομαι σάν άνεμοστρόβιλος οί άστραπές μου, φωτίζουν τόν ουρανό.

Είσαι νέος άλλα θά πεθάνεις Δεν θά φυλακίσω κανέναν δέν θά λυπηθώ καμμιά ζωή Κανένας δέν θά μοϋ άντισταθεϊ έχω τίς καμπάνες μου.

Καί θά σέ πάρω στήν κόλαση Θά σέ πάρω Ό Σατανάς θά σέ πάρει, οί καμπάνες τής κόλασης ναι! οί καμπάνες τής κόλασης».

Άπό τό συγκρότημα τών «Πίγκ Φλόουντ» άκοΰμε ένα τραγούδι μέ τίτλο «Σκοτώνω παιδιά».

«Ό θεός είπε νά σέ γδάρω ζωντανό.

Σκοτώνω παιδιά.

Μ’ αρέσει νά τά βλέπω νά πεθαίνουν.

Σκοτώνω παιδιά.

Κάνω τίς μητέρες τους νά κλαΐνε. τά συνθλίβω κάτω άπό τό αυτοκίνητό μου θέλω νά τά άκούω νά φωνάζουν.

Νά τούς δίνω νά τρώνε δηλητηριασμένες καραμέλες νά τούς καταστρέφω τήν παραμονή τών «'Αγίων Πάντων».

Θά αναφέρουμε καί μερικές σταχυολογημένες αναφορές πρός τό Σατανά άπό διάφορα γκρούπ.

Τό υποσυνείδητο μήνυμα: «Ζώ γιά τό Σατανά. Δέ μοϋ γουστάρει ό ΘΕΟΣ. Δέν μπορώ νά τόν άποφύγω, είναι ό γλυκός μου, ό Σατανάς. Ό Σατανάς είναι δυνατός, θά σοΰ δώσει τό 666!!!»

«Χορεύοντας μέ τόν κ. Διάβολο».

«Φλεγόμενη κόλαση».

«Ό Διάβολος».

«Ή κόρη ιοϋ Διαβόλου».

Ό Διάβολος στήν καρδιά της».

«Διάβολος ή "Αγγελος».

«Ό Διάβολος φορώντας μπλέ».

Ό Διάβολος θά σέ πάρει».  

«Φίλοι τοΰ Διαβόλου».

«Κοιμώμενος μέ ιό /διάβολο».

«Συμπάθεια γιά ιό Διάβολο». (Αυτό τό τραγούδι είναι καί ό ύμνος ιών Σατανισιών).

«Ή κόλαση είναι όμορφη».

Δέ λείπει καί ιό όνομα τοϋ ’Αντίχριστου όπως στους «AC/DC».

’Ακόμα ό αριθμός 666 ή γιά παραπλάνηση τών άφελών άναποδογυρισμένο, 999.

Τέσσερα ονόματα εμφανίζονται συχνά στή λογοτεχνία της ρόκ. Αυτοί είναι οί: Aleister Growley, Keneth Anger, Anton La Vey, Carlos Castenada.

O Aleister Growley είναι είδήμων τής δαιμονολογίας καί έξασκεϊ τή μαύρη μαγεία. Είναι ό πρώτος πού διδάσκει τήν άντίστροφη γραφή, τήν άντίστροφη γλώσσα καί τήν άντίστροφη μουσική.

Ο Keneth Anger ό οποίος είναι οπαδός τοΰ πρώτου μύησε στόν ’Αποκρυφισμό τόν Μίκ Τζάγκερ άπό τούς «Ρόλλινγκ Στόουνς».

Ο Anton La Vey είναι ιδρυτής τής πρώτης σατανικής εκκλησίας, συγγραφέας τής σατανικής βίβλου καί σεναριογράφος τής ταινίας (τό μωρό τής Ρόζμαρυ). Τό μωρό αύτό είναι ό ’Αντίχριστος. Ό Anton La Vey άναφέρεται στό τραγούδι «Χοτελ καλιφόρνια» τών «Eagles».

Ο Κάρλος Καστενάντα είναι ειδικός τών άπόκρυφων έπιστηυών καί δημιουργός τοϋ ρόκ συγκροτήματος «Eagles». Τό γκρουπτών «Eagles» πήρε τό όνομα άπό τό πονηρό πνεΰμα πού έδρεύει στους ’Ινδιάνους «Cosmos».

Είναι άλήθεια ότι oι «Black Sabbath» (Μαύρο Σάββατο) πρίν άπό κάθε δημόσια εμφάνισή τους έκαναν μιά μαύρη λειτουργία, πού προσφέρονταν πάνω στό σώμα μιάς γυναίκας, πού τήν είχαν ραντισμένη μέ αίμα άπό κοτόπουλα.

Ό Οζυ Οζμπουρν κύριο μέλος τών «Black Sabbath» δηλώνει: «Τό άκροατήριό μας βρίσκεται κάτω άπό τήν κυριαρχία μιάς σατανικής δύναμης, αύτό εξηγεί τήν έπιτυχία μας».

’Ακόμα ό ίδιος μάς λέει ότι βρισκόταν σε κατάσταση τρόμου, κάθε φορά πού έκανε κάποια σύνθεση τραγουδιού, ή παρουσιαζόταν στή σκηνή. Τό συγκρότημα πού χαρακτηρίζεται ώς τό πιό πρόστυχο, δολοφονικό καί σατανικό είναι τών Αύστραλέζων AC/DC πού σημαίνει Anti-Crist Death to Crhsti = Αντίχριστος θάνατος στόν ΧΡΙΣΤΟ.

Αναφέρουμε τούς τίτλους άπό μερικά τραγούδια

τους:

«Λεωφόρος γιά τήν κόλαση». «Καμπάνες τής κολάσεως». «Σκόπευσε γιά νά σκοτώσεις». «Βρώμικες πράξεις έκαναν βρώμικη προστυχιά». «Άν θέλεις αίμα τόχεις». Τό τελευταίο είναι τίτλος ένός άλμπουμ πού εΐκονίζει ένα νέο πού τόν έχει διαπεράσει μιά κιθάρα καί πεθαίνει σε μιά λίμνη αίματος. ’Ακόμα τά τραγούδια μέ τούς τίτλους «Ή πόλη τής άμαρτίας». «Φροντίζω γιά τό Διάβολο». «Νύχτα στά μακρουλά μαχαίρια». «Ή κόλαση δεν είναι άσχημος τόπος γιά νά ζείς». «Καταδίκη Ρόκ-έντ-ρόλ».

Σέ μιά συναυλία τών AC/DC τό βράδυ τής 18ης Φεβρουάριου 1980 στό Λονδίνο ό κορυφαίος τραγουδιστής τού συγκροτήματος, Bon Scott, μέ ένα δαιμονικό γρύλισμα φωνάζει στό άκροατήριο όταν τελείωσε ή συναυλία: «Καλώ τό Διάβολο νά ζητήσει τήν ψυχή μου γιατί ή Κόλαση είναι ή Γη της Επαγγελίας. Θά άνταλλάξω τό εισιτήριο διαρκείας γιά ένα εισιτήριο μιάς κατεύθυνσης μόνο γιά τήν κόλαση»!!! Ό δύστυχος Bon Scott, πέθανε τό ίδιο βράδυ σε ηλικία 33 ετών, μετά άπό κατάχρηση ναρκωτικών πού είχε κρυμμένα μέσα στήν κιθάρα του. (σημ. δική μου: Η αιτία του θανάτου του ήταν αναρρόφηση, αν και επίσημα ανακοινώθηκε ως οξεία δηλητηρίαση από αλκοόλ.)

Θά ήταν παράλειψη άν δέν άναφέρουμε καί τόν ”Αλις Κούπερ. Τό πραγματικό του όνομα είναι Vincent Fournier. Ό ίδιος μαρτυρεί σέ μία συνέντευξη: «Έδώ καί αρκετά χρόνια πήγα σέ μία συγκέντρωση πνευματισμού όπου ό Norman Backley ΐκέτευσε τό «πνεύμα» νά άκουστεϊ. Τό «πνεύμα» δήλωσε τήν παρουσία του καί μοΰ μίλησε. Μού ύποσχέθηκε καί σ’ έμένα καί στό συγκρότημά μου, ιή δόξα, τήν παγκόσμια κυριαρχία στή μουσική ρόκ καί πληθώρα πλούτου. Τό μόνο πράμα πού μοϋ ζήτησε σάν αντάλλαγμα ήταν νά τοϋ άφήσω τό σώμα μου γιά νά μέ κυριεύσει αύτό τό «πνεύμα». Σέ άντάλλαγμα τής κατοχής τοϋ κορμιού μου έγινα διάσημος, σ’ όλο τόν κόσμο.

Γιά νά γίνει αύτό, πήρα τό όνομα μέ τό όποιο «αύτό» (τό πνεύμα) δήλωσε τήν ταυτότητά του στή συγκέντρωση. ’Αναγνωρίσθηκα λοιπόν παγκόσμια. Διερωτάσθε γι’ αύτό τό όνομα: Alice Cooper. Alice Cooper είναι τό όνομα μιάς μάγισσας πού πέθανε έδώ κι έναν αιώνα. Ή ειδικότητα τοϋ Alice είναι νά ύμνει όλες τίς μορφές σεξουαλικής διαστροφής άπό τόν αύνανισμό ώς τήν νεκροφιλία καί άπό τόν τραβεστισμό μέχρι τή σαφή έπιδειξιομανία. Τέλος έχει έπιδοθεΐ στό σατανικό ρόκ μέ τό άλμπουμ «Άλις μέσα στήν κόλαση» (προφανώς εννοεί το ''Alice in Hell'' των Annihilator) καί μέ άλλο ένα άλμπουμ «Άπό Αλις μέ πονηριά» (αυτό δεν το γνωρίζω....).

Είδαμε τούς σατανικούς σκοπούς τών ρόκ συγκροτημάτων. Είδαμε τούς ρόκερς μέ λύσσα νά χύνουν τή λάβα της κόλασης στή δύστυχη νεολαία. “Ας άκούσουμε τέλος κι ένα δαίμονα νά μιλά με τό στόμα μιάς νεαρής δαιμονισμένης: «Είμαι ό πρίγκηπας καί κατεβαίνω. Όλοι κατεβαίνουμε γιά νά δαιμονίσουμε μιά φυλή, τή νεολαία τής ’Αμερικής»!!!

Ή ’Αμερική χάνεται, ή ’Αγγλία επίσης. Λέτε ό δαίμονας νά κάνει έξαίρεση τήν Ελλάδα; Πολύ άπίθανο. "Αν δέν προλάβουμε νά λάβουμε τά μέτρα μας, πολύ φοβάμαι δτι θά προλάβει ό σατανάς καί τή δική μας καταστροφή.

Καλλιτεχνικότητα των στίχων τής ρόκ. Είδαμε μέχρι στιγμής τήν ρόκ-έντ-ρόλ μέ πολλή σοβαρότητα καί έπίγνωση τοΰ σκοπού της νά προσφέρει sex, ναρκωτικά, έπαναστατικότητα, βία, αντίχριστα ιδεώδη, μαγεία, σατανι-σμό.

Εχει όμως καί τήν άλλη πλευρά της ή ρόκ πού μιλάει γιά κρουαζιέρες, ταξίδια καί μάλιστα μέ λίαρ τζέτ, πλούτο, βίλες καί ντόλαρς μέ τό τσουβάλι. Καί όλα αύτά βέβαια τά άπολαμβάνεις νοερά καί φανταστικά. Ουσιαστικά μένεις μέ ένα μεγάλο κενό στήν ψυχή καί ένα άκόμα κενό στήν τσέπη πού ξοδεύεις άσκοπα χρήματα γιά τά σκουπίδια τής ρόκ.

Μιά ματιά νά ρίξουμε καί στήν καλλιτεχνική έμφάνιση τών στίχων. Ή ομοιοκαταληξία είναι σπάνιο φαινόμενο. ’Από άσυναρτησία δέ, είναι άσυναγώνιστοι.

’Αναφέρουμε μερικά παραδείγματα:

«Ένα μωρό μέ δυό κεφάλια / καί δυό κεραμίδια στά δυό του φρύδια / ή μαμά του είναι στείρα».

Στούς παρακάτω στίχους θά άφήσω έσεϊς νά βγάλετε τήν άκρη.    -

«Τί βόμβα - φύγε - Μέρα πληρωμής - κάντε πλάκα -έσπασε - θέλει διόρθωμα - Μεγάλο έξι -κλίκ κλάκ - Γιά στάσου - όχι, όχι - Μπρίγκ μπίγκο -κάν’ τους νά γελάνε - κάν’ τους νά κλαΐνε κάν’ τους νά χορεύουν στούς διαδρόμους».

Πώς μπορεϊ νά μήν άπορήσει κανείς μπροστά σιήν ανοησία τοϋ παρακάτω τραγουδιοϋ;

Αΰιό είναι όλο του τό τραγούδι - στροφή - στίχος. Βλέπετε έμφάνιση, καλλιτεχνικότητα, ποιητική έκφραση, ποικιλία συναισθημάτων!! Κατά τά άλλα έχουν τήν άνοησία νά άποκαλοϋν παρόμοια τραγούδια καλλιτεχνική επιτυχία και πνευματική τροφή.

Σέ έκφράζουν;

Παραβλέπω ότι είπα μέχρι στιγμής γιατί γνωρίζω ότι πολλές άπό σάς δέν ένδιαφέρεστε άμεσα γιά τό περιεχόμενο τοϋ τραγουδιού, άλλά γιά τόν ίδιο τόν τραγουδιστή ή τό γκρούπ. Άλλά ρώτησες τόν έαυτό σου άν αξίζει νά τούς έκτιμάς καί νά τούς άγαπάς;

Ξέρω σέ προσελκύει ή μορφή τους. Όμως τί άπ’ όλα σέ έλκύει; Τά άχτένιστα μαλλιά τους πού είναι λίγο μακρύτερα άπό τά δικά σου; Τό βλέμμα τους πού ή έκφραση ποικίλει άπό ηλιθιότητα λόγω τής χρήσης ναρκωτικών, μέχρι πονηριάς άμφιβόλου σεξουαλικής ισορροπίας καί κάποτε-κάποτε μέ δόση σατανικότητας; Μήπως σέ έλκύει τό μακιγιάζ πού δίνει άντί γιά τό φυσικό πρόσωπο, τό προσωπείο τους; ’Αλλά τί;

Μήπως τά ένδύματά τους; Έδώ ύπάρχει μεγάλη ποικιλία. ’Αρχίζουμε άπό τά πανάκριβα συνολάκια της Μαντόνα μέχρι τή βρώμικη φανέλα τοϋ Iggy. Ποιό άπό όλα σέ εκφράζει;


Μά ναί πιστεύω ότι έσύ δέν είσαι άπό εκείνα τά γελοία άτομα πού εκλιπαρούν άπό τά είδωλά τους νά τούς ευλογήσουν!!! Ούτε άκόμα άπό τούς άνόητους έκείνους οπαδούς πού φιλούν τό δρόμο άπό όπου πέρασε ή άγαπημένη τους τραγουδίστρια! Είναι άλήθεια ότι έσύ δεν πέφτεις στό μεγάλο άμάρτημα τής εϊδωλολατρείας νά προσκυνάς (!!) γονατιστός σιή σκηνή ιόν άλλόφρονα τραγουδιστή πού χοροπήδα μπροστά σου.

Υπάρχει όμως ένας ανεξήγητος μιμητισμός άπό μέρους σου όσον άφορά τήν έξωτερική τους έμφάνιση.

Γιά ένα διάστημα σοΰ σερβίρανε τό ξεθωριασμένο μπλουτζίν. Καί σύ αδίστακτα τό φόρεσες σέ παντελόνι, σέ φούστα, σέ πουκάμισο, σέ μπουφάν. Ή ξεθωριασμένη σου έμφάνιση ήταν τόσο άχαρη καί άτημέλητη. Αύτό όμως δέν σέ προβλημάτιζε, άφοΰ τέτοιο τζίν φορούσε καί ό Μπόνο, ή ό Πρίνς.

Μόλις άρχισαν oi ροκάδες νά φορούν μαύρα, αμέσως κι έδώ μαύρισε ό τόπος. Καί καλά αύτοί έχουν τούς λόγους τους καί φοράνε μαύρα. Τούς διατάζει τό άφεντικό τους, ό Διάβολος γιά νά μοιάζουν στό χρώμα. Έσύ γιατί τό φοράς; Εκτός κι άν θέλγεσαι άπό τό μαύρο χρώμα τού Σατανά.

Όπως βλέπετε άπό τήν άρχή πριν προλάβουμε κάν νά ολοκληρώσουμε τόν ορισμό της, ή ρόκ καταδικάστηκε. Δέν είπαμε κανένα καλό της. ’Αλλά ποιό είναι τό καλό πού προσφέρει; Διασκέδαση; Σαφώς όχι. Όσοι άκούνε ρόκ άκούνε γιά νά «μαστουρώνονται» καί όχι γιά νά διασκεδάζουν. Θά μοΰ πείτε κάνουν συναυλίες εναντίον τού Έϊτζ. Μάλιστα. Καλά πού μάς είσήγαγαν τό Έιτζ γιά νά τό διώξουν τώρα μέ τις ερωτικές συναυλίες τους.

Ναί κάνουν καί συναυλίες εναντίον τής μάστιγας τών ναρκωτικών. Πλήν όμως oi ίδιοι καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες. Δέν λείπουν βέβαια καί oi περιπτώσεις πού προαγάγονται καί σέ ικανότατους εμπόρους. Σπάνια τούς βλέπουμε νά κάνουν καί φιλανθρωπίες. Είναι πολύ άμφίβολο όμως άν αύτά τά χρήματα πού είναι «ευλογημένα» άπό τό Σατανά καί τούς μάγους μπορούν νά κάνουν κάποιο καλό.

Μά άκόμα κι άν ισχυρίζεστε on υπάρχουν κάποια καλά πού τούς διακρίνουν (καί πού έγώ αγνοώ) δέν νομίζω oτι αύτά τά «καλά» νά σάς έπηρεάζουν τόσο, ώστε νά άγαπάτε καί νά άκοΰτε τή ρόκ. Πάντως γενικά κυριαρχούν τά στοιχεία πού τούς καταδικάζουν καί μή θελήσετε νά έλαφρύνετε τή θέση τους. Εΐδ’ άλλως θά είστε σάν νά προσπαθείτε νά άθωώσετε τόν Στάλιν φερ’ είπεϊν γιά τά έκατομμύρια πού έσφαξε, μέ τή δικαιολογία ότι κάποτε έκανε μιά καλωσύνη. ’Αλλά αυτοί είναι χειρότεροι άπό τόν Στάλιν γιατί έχουν σκοτώσει όχι κορμιά άλλά δισεκατομμύρια ψυχές.

Ανέλαβε τίς ευθύνες σου

Σκέψου μόνο ότι έχεις τό 'Άγιο Βάπτισμα στό όνομα της 'Αγίας Τριάδας. Δέν μπορεϊς νά παίζεις μέ τό ΘΕΟ. Ή ρόκ είναι σατανικό κατασκεύασμα. Διάλεξε τώρα τόν άφέντη πού θέλεις νά λατρέψεις. Ή τό ΘΕΟ η τό Σατανά. Δέν μπορεϊς νά δουλεύεις καί στούς δυό. Ή ρόκ λατρεύει τόν Σατανά. Τό ϊδιο κάνεις καί σύ όταν άκοϋς ρόκ. Λάτρευες μέχρι τώρα τό Σατανά έν άγνοια σου. Τώρα γνωρίζεις. Τώρα έμαθες καί ένημερώθηκες. Γι’ αύτό βαρύνεσαι μέ μεγάλη ευθύνη άν συνεχίσεις νά άκοϋς. Δώσε δυναμικές λύσεις στό πρόβλημα. Κατ’ άρχήν κατάστρεψε καί έξαφάνισε ο,τι δίσκους κασέτες ή βιντεοκασέτες έχεις μέ μουσική ρόκ. Μήν τούς λυπηθείς καί τούς δώσεις κάπου άλλου γιατί όπου κι άν πάνε κακό θά κάνουν. Έπειτα έξομολογήσου είλικρινά. ’Εξομολογήσου γιά νά σέ επισκιάσει ή χάρις τού ΘΕΟΥ ή όποια διώχθηκε κακήν κακώς μέ τήν ξέφρενη καί δαιμονική ρόκ-έντ-ρόλ.

Βέβαια μετά τήν εξομολόγηση δέν τελειώνουν τά βάσανα. Θά έχεις πολλούς καί ποικίλους πειρασμούς. Χρειάζεται νά κάνεις πραγματικά σκληρές μάχες. Έλπιζε όμως στό ΘΕΟ καί ή νίκη θά είναι δική σου.

Τελειώνοντας σοϋ εύχομαι άπό τήν καρδιά μου καλόν αγώνα καί πάντα στεφανωμένο μέ νίκες.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Αυτά το 1991....Σχεδόν 25 χρόνια μετά, σαν από ''θαύμα'' δεν έχω αυτοκτονήσει, δεν παίρνω ναρκωτικά, δεν φοράω παραμάνες στ' αυτιά, δεν σκότωσα τους γονείς μου, δεν είμαι σατανιστής, δεν είμαι χούλιγκαν, αγοράζω ακόμα δίσκους, έχω οικογένεια και ο γιός μου στα 10 του χρόνια ονειρεύεται να αγοράσει ηλεκτρική κιθάρα και ακούει rock!!!

Καλά Χριστούγεννα κι άλλο κακό να μη μας βρει.....

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Οι Έλληνες του Γκέρλιτζ (Görlitz)

Μια άγνωστη αλλά ενδιαφέρουσα σελίδα ιστορίας

Το Γκέρλιτς (Görlitz) είναι μια πόλη στην ανατολική πλευρά του κρατιδίου της Σιλεσίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας η οποία στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο αριθμούσε 90.000 κατοίκους, ενώ σήμερα είναι μια ήσυχη τυπική γερμανική πόλη των 60.000 κατοίκων.
Μια τραγική ιστορική συγκυρία οδήγησε εκεί γύρω στο 1916 μεσούντος του μεγάλου πολέμου 7.000 Έλληνες στρατιώτες μετά την κατάκτηση της Ανατολικής Μακεδονίας από τους Βουλγάρους, οδηγώντας την περιοχή σε ολέθριες συνέπειες.
Αυτή η σελίδα της ιστορίας με την μεταφορά ενός ολόκληρου σώματος στρατού στην πόλη αυτή της Γερμανίας ήρθε να επαναληφθεί μετά από μια ολόκληρη γενιά και συγκεκριμένα μετά το 1945, όταν 14.000 πολιτικοί πρόσφυγες ήρθαν στην περιοχή. Η πόλη του Γκέρλιτς διχοτομείται και η μισή παραχωρείται στην Πολωνία χωρίζοντας έτσι και τους Έλληνες σε δύο κομμάτια. Αυτούς που συνεχίζουν να μένουν στο Γκέρλιτς και αυτούς που πάνε στην άλλη πλευρά της που ονομάζεται πλέον Ζγκόρζελετς.


Τα 10 τρένα έφτασαν με περισσότερους από 7.000 αξιωματικούς και στρατιώτες στο Γκέρλιτς και βάδισαν  στη (σημερινή) Berliner Straße και  έγιναν δεκτοί από τους πολιτικούς και το κοινό με τιμή και επευφημίες (Οκτώβριος 1916).
 
Ο ίδιος δρόμος σήμερα

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΣΤΟ GORLITZ

Ήταν 18 Αυγούστου 1916. Ο Βουλγαρικός στρατός συνοδευόμενος από Γερμανούς αξιωματικούς εισβάλει αιφνιδιαστικά στην Αν. Μακεδονία. Την ίδια μέρα οι πρέσβεις της Γερμανίας και της Βουλγαρίας στην Αθήνα με επίσημες διακοινώσεις των κυβερνήσεών τους έδιναν εξηγήσεις σχετικά με τους στόχους των επιτιθέμενων. Η εισβολή όπως διαβεβαίωναν είχε αποκλειστικά στρατιωτικά κίνητρα και στρεφόταν εναντίον της Αντάντ. Ταυτόχρονα παρείχαν εγγυήσεις για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και την διατήρηση των τοπικών αρχών στα πόστα τους. Δεν είχαν σκοπό όπως έλεγαν να καταλάβουν τις Σέρρες, την Δράμα και την Καβάλα, ενώ ο στρατός τους θα αποχωρούσε όταν εξέλειπαν οι στρατιωτικοί λόγοι.
Οι εγγυήσεις που έδωσαν στον βασιλιά Κωνσταντίνο οι Γερμανοί τον καθησύχασαν και έδωσε εντολή στους επιτελείς του Δ’ Σώματος Στρατού να συμπτυχθούν στις πόλεις και να περιμένουν εντολές. Αξίζει να αναφέρουμε ότι πριν από λίγο καιρό με απαίτηση της Αντάντ είχαν απολυθεί όλοι οι επίστρατοι (έφεδροι) και υπήρχε κατακερματισμός στο στράτευμα.

Η Αθήνα είχε πλανηθεί. Ο διοικητής του στρατεύματος συνταγματάρχης Ιωάννης Χατζόπουλος αλλιώς εξιστορεί τα γεγονότα: «Αναφέρω ότι η συμπεριφορά των Βουλγάρων είναι εντελώς εχθρική. Οι κάτοικοι των πόλεων Σερρών και Δράμας έντρομοι καταφεύγουν εις Καβάλα. Παρακαλώ όπως τύχω άμεσης απαντήσεως επί αιτήσεώς μου να επιστρέψουν αμέσως οι επίστρατοι καθόσον οι προθέσεις των Βουλγάρων περί καταλήψεως της Καβάλας εκδηλούνται από ώρα εις ώρα σαφέστερες, εάν δε συμβεί τούτο η πόλις θα καταστραφεί και θα αιχμαλωτιστεί το Σώμα ολόκληρον. Είναι αναγκαία η αποστολή στόλου, διότι μόνον η παρουσία του θα καθησυχάσει τους πληθυσμούς. Δεν είναι δυνατόν να αντιληφθείτε την ενταύθα κατάστασιν».

Η απάντηση της Αθήνας ήρθε αυθημερόν: «Την πρότασιν περί εφέδρων αποκρούομεν, αποκλείοντες την βίαν. Καθησυχάσατε έντρομους πληθυσμούς και ενθαρρύνατε αυτούς. Στόλος δεν θα αποσταλεί».

Οι Σύμμαχοι από την άλλη θορυβημένοι από την επίθεση δεξιά του οχυρωμένου στρατοπέδου τους στην Θεσσαλονίκη και θεωρώντας ότι πρόκειται για προσυνεννοημένη συμπαιγνία Αθηνών – Βερολίνου προέβησαν σε νέα αντίποινα κατά της Ελληνικής πλευράς, κηρύσσοντας τον αποκλεισμό της Καβάλας από τον βρετανικό στόλο. Οι εξελίξεις στην Μακεδονία προκαλούν θύελλα αγανάκτησης σε όλη την Ελλάδα. Ογκώδεις διαδηλώσεις στην Αθήνα, ενώ στην Θεσσαλονίκη εκδηλώνεται εσπευσμένα το κίνημα της «Εθνικής Αμύνης» από βενιζελικούς αξιωματικούς. Στο κίνημα αυτό στηρίχθηκε ο Βενιζέλος για να εγκαταστήσει εκεί λίγο αργότερα την προσωρινή του κυβέρνηση. Ο εθνικός διχασμός αποκτούσε πια γεωγραφική υπόσταση.

Στην Καβάλα τα γεγονότα είχαν πια πάρει δραματική εξέλιξη όπως τα είχε προβλέψει και περιγράψει ο Χατζόπουλος. Στην πόλη καταφθάνουν πρόσφυγες από τις Σέρρες και την Δράμα αλλά και από τα χωριά. Τα τρόφιμα λιγοστά και ο στρατός έπρεπε να τους φροντίσει. Οι Βουλγαρικές προκλήσεις κάνουν την ατμόσφαιρα ακόμη πιο μαύρη. Ο Χίντεμπουργκ ο οποίος μαζί με τον Λάντερντορφ αποτελούσαν την στρατιωτική ηγεσία της Γερμανίας ειδοποιούν τους Βουλγάρους ότι η Αντάντ ετοιμάζει αποβατική ενέργεια στην Καβάλα πράγμα που τους κάνει περισσότερο σκληρούς απέναντι στους ντόπιους πληθυσμούς. Ο Χίντεμπουργκ τους ζητά μάλιστα να απομακρύνουν τους Έλληνες στρατιώτες από την Καβάλα σε τοποθεσία μακριά από την θάλασσα, να παρεμποδίσουν τους στρατιώτες από Σέρρες και Δράμα να ενωθούν με αυτούς της Καβάλας και να διακοπεί η επικοινωνία Καβάλας – Αθηνών. Σε τηλεγράφημά του ζητά από τους Βουλγάρους να περικυκλώσουν την Καβάλα με πυροβολικό και αν αρνηθεί ο στρατός να παραδοθεί τότε να ανοίξουν άμεσο πυρ κατά της πόλης.

Ο Χατζόπουλος είναι μετέωρος. Η αγωνία της Καβάλας είναι μεγάλη. Το εκβιαστικό δίλλημα ήταν παράδοση ή καταστροφή της πόλης. Ο συνταγματάρχης αποφασίζει μετά από επαφή με Αθήνα και εφόσον οι εκκλήσεις του για μεταφορά του στρατεύματος σε ασφαλή χώρο της Παλιάς Ελλάδας δεν έγινε αποδεκτό, να παραδώσει στον Άγγλο ναύαρχο τον ασύρματο. Ήταν 9 Σεπτεμβρίου και ο Γερμανός αξιωματικός Σβένιτζ μεταφέρει στον Χατζόπουλο τις αποφάσεις του Χίντεμπουργκ. Ο Έλληνας αξιωματικός για να αποφύγει την μεταγωγή του στην Δράμα αποφασίζει να συνομιλήσει με τον ίδιο τον Χίντεμπουργκ με το ερώτημα αν θα μπορούσε ο ίδιος ο Γερμανός στρατάρχης να εγγυηθεί την μεταφορά των ελληνικών μονάδων και του οπλισμού τους στην Γερμανία όπου θα παραμείνουν φιλοξενούμενοι μέχρι το τέλος του πολέμου, ώστε να μην πέσουν αιχμάλωτοι στα χέρια των Βουλγάρων. Την επομένη ημέρα με τηλεγράφημά του ο Χίντεμπουργκ απαντούσε στον Χατζόπουλο θετικά στο αίτημά του. Στο παρασκήνιο των γεγονότων υπήρξε από ότι λέγεται πρόταση του Βρετανού πλοιάρχου του ατμοπλοίου που υπήρχε στο λιμάνι της Καβάλας να μεταφέρει το στράτευμα στην Θεσσαλονίκη και να τις ενώσει με τις μονάδες της Αντάντ, αλλά ο Χατζόπουλος αρνήθηκε εφόσον ήταν πιστός στον Κωνσταντίνο και δεν ήθελε να ενισχύσει το κίνημα της Εθνικής Άμυνας της Μακεδονίας.

Έτσι αρχίζει η μεγάλη πορεία του Δ΄ Σώματος προς την Γερμανία μέσω τρένου από Δράμα. Στην πορεία των ατάκτων περίπου 3.000 στρατιώτες με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Χριστοδούλου αυτομολούν και χάνονται άλλοι προς Θάσο και από κει προς Θεσσαλονίκη για να ενωθούν με την Εθνική Άμυνα και άλλοι εξαφανίζονται στα βουνά. Αυτοί οι στρατιώτες θα αποτελέσουν τον πυρήνα της αξιόμαχης μετέπειτα Μεραρχίας Σερρών.

Οι Έλληνες φτάνουν στο Γκέρλιτς

Σε μήνυμά του στις 22 Σεπτεμβρίου 1916, για την μεταφορά των στρατιωτών από την Καβάλα στο Γκέρλιτς ο Γερμανός επιτελάρχης Λούντερντορφ επισημαίνει: «Η μεταφορά των ελληνικών στρατευμάτων μας παρέχει την μοναδική ευκαιρία να διαδώσουμε στην Ελλάδα κατανόηση και συμπάθεια για την γερμανική υπόθεση, τη γερμανική εργασία και το γερμανικό μεγαλείο. Οι Έλληνες δεν πρέπει να αισθάνονται ότι είναι αιχμάλωτοι. Οι συναλλαγές τους με την τοπική κοινωνία καθώς και η επαφή τους με την πατρίδα τους, επιβάλλεται να τελούν υπό παρακολούθηση, χωρίς όμως ακρότητες».


Παρά το χαλαρόν της επιτήρησης οι ελληνικές δυνάμεις ποτέ δεν έπαψαν να θεωρούνται ότι βρίσκονταν υπό περιορισμό. Όταν ο Έλληνας πρέσβυς στο Βερολίνο Νικόλαος Θεοτόκης ζήτησε τον επαναπατρισμό τους η απάντηση των Γερμανών ήταν αρνητική.

Από την Δράμα στο Γκέρλιτζ χρησιμοποιήθηκαν 10 τρένα για την μεταφορά τους μέσω Βουλγαρίας. Το ταξίδι κράτησε 12 μέρες και μετακινήθηκαν συνολικά 6.100 στρατιώτες, 430 αξιωματικοί, δυνάμεις της χωροφυλακής από την Αν. Μακεδονία, στρατιωτικοί υπάλληλοι, 93 γυναίκες αξιωματικών και 5 παιδιά. Ο ίδιος ο Κάιζερ έδωσε εντολή να γίνει επίσημη υποδοχή στους Έλληνες παρά την αντίθετη άποψη του Χατζόπουλου.

Το σατυρικό γερμανικό περιοδικό ''Kladderadatsch'' περιγράφει την σκηνή:
«Παραταχθείτε! φωνάζει ένας αξιωματικός. Ένας Έλληνας αξιωματικός στο Γκέρλιτς της Σιλεσίας, Επιτελείο γερμανών αξιωματικών ανεβαίνει στην αποβάθρα. Μαυροντυμένοι επίσημοι, με κυλίνδρους στο κεφάλι και ανθοδέσμες στα χέρια, εμφανίζονται ξαφνικά. Γερμανική ορχήστρα παίζει τον ελληνικό εθνικό ύμνο. Σκασμός δεν είμαστε στην Αθήνα! Σε τετράδες, το όπλο επ’ ώμου ετοιμάζονται για παρέλαση. Προσοχή ρε παιδιά να τους δείξουμε τι αξίζουμε. Η γερμανική μπάντα μπροστά. Κόσμος πολύς στοιβαγμένος στους δρόμους και στα παράθυρα. Από ένα ξενοδοχείο κρέμονται δυό Ελληνικές σημαίες. Οι άνθρωποι κοιτάνε περίεργα. Παιδιά τρέχουν και τους κοιτάζουν στα μάτια. Όλοι ξανθοί είναι εδώ πέρα. Οι ελληνικές αρβύλες χτυπάνε την άσφαλτο του γερμανικού δρόμου σαν σιδερένιο χαλάζι. Ρίγη συγκινήσεως τους διαπερνούν. Ολόκληρη η πόλη στο πόδι. Μεγάλη πόλη το Γκέρλιτς, λέτε να είναι πιο μεγάλη από την Αθήνα; Η πόλη τελειώνει και αρχίζει η εξοχή. Ο κόσμος έχει λείψει. Γύρω - γύρω πράσινα λιβάδια. Το βράδυ σιωπηλό και ξένο. Εδώ θα μείνουμε λοιπόν; Πάνω από την είσοδο μια μεγάλη επιγραφή. «Χαίρετε». Γύρω παραπήγματα σαν τελωνειακοί σταθμοί. Τι άνθρωποι είναι αυτοί οι Γερμανοί; Νάμαστε λοιπόν εδώ στο Γκέλιτς. Ελλάδα – Ελλάδα πότε θα σε ξαναδούμε;».


Να και η πρώτη ελληνική εφημερίδα


Ένας μήνας πέρασε στο Γκέρλιτς. Στις 3 Νοεμβρίου εμφανίζεται το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Τα Νέα του GORLITZ». Εκδότης ο Γερμανός που εξέδιδε την τοπική γερμανόφωνη εφημερίδα και αρχισυντάκτης ο Έλληνας αξιωματικός Διονύσιος Αγαπητός. Ήταν τετρασέλιδη και εκδιδόταν καθημερινά εκτός Κυριακής. Περιείχε κείμενα από τα πολεμικά μέτωπα, ειδήσεις από την ελληνική πολιτική σκηνή, άρθρα, αναλύσεις, χρονογραφήματα, αγγελίες και διαφημίσεις. Η απήχηση ήταν μεγάλη και εκατοντάδες συνδρομές δεχόταν η εφημερίδα από παντού, ενώ η κυκλοφορία της έφτασε μέχρι και το Βερολίνο. Το 1918 έγινε πανγερμανικής εμβέλειας με έδρα το Βερολίνο και αλλαγή του τίτλου της σε «Ελληνικά Φύλλα». Εκτός από τις εφημερίδες κυκλοφόρησαν στην Γερμανία και άλλα έντυπα στην Ελληνική ή την Γερμανική γλώσσα. Εκεί πρωτοεκδόθηκε η ποιητική συλλογή «Το τραγούδι των σκοτωμένων – Κρυφός καημός» του Βασίλη Ρώτα, υπολοχαγού τότε στο Γκέρλιτς και αργότερα διάσημου συγγραφέα θεατρικών έργων και ιδρυτή του θεάτρου του βουνού στα χρόνια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Επίσης εκδόθηκαν τα «Γράμματα από την Γερμανία» του Λέοντα Κουκούλα, επίσης αξιωματικού. Ανάμεσα στους στρατιώτες ήταν και οι Βασίλης Αργυρόπουλος κωμικός ηθοποιός συνεργάτης της Κυβέλης, ο ζωγράφος Παύλος Ροδοκανάκης κ.α.

Η ζωή στο Γκέρλιτς

Η παρουσία των 7.000 Ελλήνων στο Γκέρλιτς της Σιλεσίας μιας πόλης με 90.000 πληθυσμό ήταν εμφανής. Μια παρισινή εφημερίδα σε ρεπορτάζ έγραψε: «Οι αξιωματικοί έχουν λέσχη στην οποία τρώγουν και περπατούν στους δρόμους της πόλης με σταθερό βήμα σαν να είναι στην πατρίδα τους. Κάνουν τις προμήθειές τους ακολουθούμενοι από έναν στρατιώτη ο οποίος κρατάει τα πακέτα. Το ευγενές και αρειμάνιο παράστημά τους κάνει εξαιρετική εντύπωση. Στους δρόμους οι Γερμανοί στρατιώτες τους χαιρετούν. Τα καταστήματα της πόλης έβαλαν στις προθήκες τους και ελληνικές επιγραφές. Το βράδι ολόκληρη η φρουρά βγαίνει στον δρόμο. Θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι βρίσκεται σε κάποια ιταλική πόλη, στην Βερόνα για παράδειγμα όπου μετά το δείπνο οι δρόμοι είναι γεμάτοι στρατιώτες. Είναι συμπαθητικόν», παρατηρεί ο δημοσιογράφος.

Πίσω από την βιτρίνα τα πράγματα δεν ήταν κι τόσο ειδυλλιακά. Ο βαρύς χειμώνας 1916-1917 προκάλεσε πολλές δυσαρέσκειες στον τοπικό πληθυσμό που έβλεπε τους αξιωματικούς να παίρνουν τον μισθό τους, να αδειάζουν τα καταστήματά τους και να αυξάνονται οι τιμές. Αλλά και το σουλατσάρισμα των Ελλήνων δεν δημιουργούσε ιδιαίτερα φιλικά συναισθήματα. Ιδιαίτερα οι αντιζηλίες δεν άργησαν να έρθουν από την αποδοχή των Ελλήνων και τα ερωτικά αισθήματα που προκαλούσαν στις Γερμανίδες. Αγγελίες στην εφημερίδα του τύπου «ενοικιάζεται δωμάτιο από μόνη νεαρά κυρία εις αξιοπρεπήν νεαρόν κύριον» προκαλούσαν τρικυμίες στους Γερμανούς γηγενείς. Άρχισαν και οι αρραβώνες οι οποίοι οδήγησαν σε γάμο πολλά ζευγάρια μικτά από Έλληνες και Γερμανίδες τα οποία έμειναν δια παντός στο Γκέρλιτς. Στο Ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο της πόλης 270 στρατιώτες άφησαν την ανάμνηση της παρουσίας τους εκεί. Τον Απρίλη του 1918 πέθανε και ο συνταγματάρχης Χατζόπουλος στην κηδεία του οποίοι παρέστη και εκπρόσωπος του Κάιζερ αφήνοντας απέραντη θλίψη στους στρατιώτες και αξιωματικούς.

Πολλές φορές έγιναν σχέδια επί χάρτου όμως να χρησιμοποιηθούν οι στρατιώτες και αξιωματικοί του Γκέρλιτς σε διάφορες επεμβάσεις ειρηνευτικού χαρακτήρα αλλά έβρισκε αντίθετους τους Βουλγάρους οι οποίοι φοβόταν την εμπλοκή τους σε φιλοβασιλικά σχέδια. Παρόλα αυτά υπήρχαν μεταξύ τους ομάδες υποστηρικτών και του Βενιζέλου. Στις αρχές του 1918 με την κατηγορία του βενιζελικού προπαγανδιστή 25 Έλληνες αξιωματικοί οδηγήθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Βέρλ της Βεστφαλίας, ενώ άλλοι 17 στις φυλακές του Κόνιγκσμπεργκ.

Οι σχέσεις της Γερμανικής στρατιωτικής διοίκησης και των Ελλήνων όσο περνούσε ο καιρός γινόταν και πιο εχθρικές. Οι Γερμανοί απαίτησαν από τους στρατιώτες να συμμετέχουν σε αγροτικές ασχολίες και με την βία ορισμένοι από αυτούς διασκορπίστηκαν από την Κολωνία μέχρι και το Μπρέσλαου σε πολεμικές βιομηχανίες, ορυχεία, εργοστάσια και αλλού. Την Άνοιξη του 1918 οι σχέσεις Γερμανών – Σώματος επιδεινώθηκε από την παρουσία της αναδιοργανωμένης ελληνικής μεραρχίας στον ελληνικό στρατό του μακεδονικού μετώπου. Η Ελληνόφωνη εφημερίδα «Ελληνικά Φύλλα» εκφράζει την λύπη της για άρθρα στον Γερμανικό τύπο που ζητούν την παραχώρηση της Θεσσαλονίκης στους Βουλγάρους. Ο χρόνος έρχεται, η Γερμανία ηττάται και η γερμανική κοινωνία μένει να μετρά τις πληγές της.

Η επιστροφή

Ο Κάιζερ παραιτείται. Τον Νοέμβρη του 1918 στρατιώτες καταφθάνουν στην Δρέσδη και ξεσηκώνουν τους κατοίκους με ογκώδεις διαδηλώσεις. Οι φυλακές ανοίγουν και οι κρατούμενοι βγαίνουν έξω. Οι Έλληνες στρατιώτες του Γκέρλιτς ενώνονται με τους εργάτες, τους ναύτες και τους εξεγερμένους στρατιώτες της Γερμανίας. Διοικητής τους τότε ο Καράκαλος. Βλέπει ότι οι εξεγερμένοι Γερμανοί επιτίθενται κατά των Ελλήνων και προκαλούν φθορές. Ζητά την προστασία της Γερμανικής Διοίκησης. Οι στρατιώτες εκνευρίζονται από την ενέργεια του Καράκαλου και αλλάζουν διοίκηση εκλέγοντας τον δημοφιλή και παλαίμαχο συνταγματάρχη Λάμπρο Σινανιώτη. Οι Γερμανοί όμως για να προστατεύσουν τον δικό τους διοικητή Καράκαλο περικύκλωσαν το στρατόπεδο των Ελλήνων με πολυβόλα και εξέδωσαν ένταλμα σύλληψης του Σινανιώτη. Αυτός όμως δραπετεύει με κατεύθυνση το Βερολίνο. Η επαναφορά του Καράκαλου ξεχειλίζει το ποτήρι και οι χιλιάδες στρατιώτες πανικόβλητοι με κάθε μέσο ακόμη και με τα πόδια αποπειρώνται να διαφύγουν προς τα σύνορα της Βοημίας και από κει προς την Ελλάδα.

Εκνευρισμένοι οι Γερμανοί από την απειθαρχία των Ελλήνων και επειδή φοβούνται για επεισόδια κάνουν αψυχολόγητες ενέργειες όπως η σωματική έρευνα των εξερχόμενων από το στρατόπεδο Ελλήνων με την υπόνοια κλοπής ρουχισμού και όπλων. Δημιουργείται πανδαιμόνιο και πάνω σε αψιμαχίες ανοίγουν πυρ και δια ασήμαντον αφορμή σκοτώνονται πέντε στρατιώτες ενώ τραυματίζουν κάποιους άλλους. Η απογοήτευση των Ελλήνων από την συμπεριφορά των Γερμανών είναι εμφανής. Μετά από διαπραγματεύσεις απελάθηκαν και οι τελευταίοι 600 στρατιώτες και με την συνοδεία Αμερικανών αξιωματικών μεταφέρονται τον Φεβρουάριο του 1919 από το Γκέρλιτς στο Φιούμε της Ριέκα σιδηροδρομικώς και από εκεί με πλοίο στην Ελλάδα.

Η υποδοχή τους στην Βενιζελική Ελλάδα δεν ήταν και τόσο φιλική. Οι απλοί στρατιώτες και υπαξιωματικοί πήγαν στα σπίτια τους ενώ οι αντιβενιζελικοί αξιωματικοί πέρασαν στρατοδικείο και καταδικάστηκαν 8 σε θανατικές καταδίκες ανάμεσά τους και ο Καράκαλος οι οποίες όμως δεν εκτελέστηκαν, ενώ άλλοι φυλακίστηκαν στην Κρήτη και σε άλλα νησιά. Όλα αλλάζουν για τους στρατιώτες του Γκέρλιτς με την ήττα του Βενιζέλου το 1920 και την επαναφορά του Κωνσταντίνου. Οι αξιωματικοί που τιμωρήθηκαν πήραν προαγωγές και πήγαν στο μέτωπο της Μικράς Ασίας που ήταν σε έξαρση.

Αυτοί που έμειναν στο Γκέρλιτς

Πάνω από 200 Έλληνες έμειναν στο Γκέρλιτς. Ορισμένοι σπούδασαν, άλλοι ανέπτυξαν επαγγελματική δραστηριότητα και πέτυχαν. Το 1921 ιδρύθηκε ο Ελληνικός Σύνδεσμος Γκέρλιτς και διαλύθηκε με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Η κοινότητα εκεί εξυπηρετείτο θρησκευτικά από τους ιερείς της Λειψίας. Γνωστές οι οικογένειες του υποδηματοποιού Φώσκολου που διώχτηκε από το ναζιστικό καθεστώς και της κυρίας Μπατζιώτη που επίσης καταδικάστηκε.

Σήμερα στο Γκέρλιτς ζουν πάνω από 40 απόγονοι δεύτερης έως τέταρτης γενιάς Ελλήνων. Ελληνικά ονόματα ακούγονται ακόμη στην πόλη αυτή. Η αγάπη των απογόνων για την πατρίδα είναι συγκινητική και στα παραμύθια των παππούδων εξιστορούνται τα γεγονότα και οι ανθρώπινες ιστορίες που λέγονται για τους Έλληνες στρατιώτες που ξεκίνησαν από την Καβάλα και έφτασαν στο Γκέρλιτς εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό του Οκτώβρη του 1916.

Το μνημείο

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών αποκατάστασης σε μια κατάφυτη έκταση, σχεδόν ξεχασμένοι, οι τάφοι των Ελλήνων αξιωματικών χαμένοι μέσα σε πυκνή βλάστηση. Η Ελληνική Πρεσβεία άσκησε πιέσεις για την αποκατάσταση αυτών των οβελίσκων. Αυτό έγινε το 2003.


Η Evelin Mühle είναι υπεύθυνη του δημοτικού  νεκροταφείου και ως μέλος του γερμανικής επιτροπής στρατιωτικών νεκροταφείων έχει κάνει έρευνα για μια από τις πιο ασυνήθιστες ιστορίες του Α' Π.Π, αυτή των «Ελλήνων κρατουμένων του Görlitz"

Η Mühle αναζητώντας βρήκε μαζί με την τοποθεσία του χάρτη και το μητρώο των θανόντων στο Γκέρλιτς, κι έτσι διαμορφώθηκε ένας χώρος στο Νέο Κοιμητήριο. Από τους 400 Έλληνες στρατιώτες που είναι θαμένοι στη Γερμανία, οι 133 είναι στο Γκέρλιτς.


Το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Ελληνικής Δημοκρατίας και η Ακόλουθος Άμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας στη Γερμανία την Κυριακή 22 Ιουνίου 2014, εγκαινίασαν το μνημείο με τα ονόματα των Ελλήνων αξιωματικών και στρατιωτών (1916-1923) που πέθαναν στο Γκέρλιτς (χαραγμένα πάνω σε μαύρο γρανίτη που ήρθε από την Ελλάδα). Τη τελετή χαιρέτησε ο δήμαρχος της πόλης Siegfried Deinege, ο Έλληνας πρέσβης Παναγιώτης Ζωγράφος καθώς και πολλοί καλεσμένοι, ενώ ακούστηκαν οι εθνικοί ύμνοι της Ελλάδας, της Γερμανίας και της Πολωνίας.




Μια πλάκα από γρανίτη (που ήρθε από την Ελλάδα), είναι εκεί για να μας θυμίζει μια από τις πιο παράξενες και άγνωστες ιστορίες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και της Νεότερης Ελληνικής ιστορίας.



Το κείμενο βασίστηκε σε άρθρο του Γεράσιμου Αλεξάτου που ζει σήμερα στο Βερολίνο και ασχολείται με τις βιογραφίες Ελλήνων που έζησαν στην Γερμανία. Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό των Ελλήνων του Βερολίνου «Εξάντας»


Επιπλέον στοιχεία: http://www.volksbund.de

Κ.Π.