Διότι θα μπορούσε κάλλιστα να πρόκειται για περίπτωση ηθελημένης παραπλανητικής πληροφόρησης, ώστε η FSB να πετύχει κάποιο συγκεκριμένο στόχο. Η ρωσική πλευρά δήλωσε ότι, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των αναλύσεών της, οι ''τρομοκράτες'' που ήταν ενεργοί εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα ήταν άρτια οργανωμένοι, καλά εκπαιδευμένοι στα όπλα και με έτοιμο σχέδιο διαφυγής. Συμπέραιναν λοιπόν ότι επρόκειτο για «επαγγελματίες» υποκινητές με στρατιωτικό υπόβαθρο.
Ο Κώστας Καραμανλής άρχισε να ανησυχεί όλο και περισσότερο και τελικά η αποχώρησή του από την πολιτική αρένα προετοιμάστηκε με τη βοήθεια ενός μεσάζοντα. Σε τελική ανάλυση, οι μόνες επιλογές που του απέμεναν ήταν αν θα εγκατέλειπε το πολιτικό προσκήνιο ή αν θα αποχωρούσε όχι μόνο από την πολιτική σκηνή αλλά και από τα εγκόσμια γενικότερα. Οι απειλές κατά της οικογένειάς του σίγουρα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο. Ο Καραμανλής διάλεξε την πρώτη επιλογή. Οι «ειδικοί» θα βρίσκονταν σε επιφυλακή και ξεκίνησαν τα ταχυδακτυλουργικά τους κόλπα ώστε η αποχώρηση του Καραμανλή να είναι αληθοφανής και να μην κινήσει υποψίες.
Όπως ανέφερα, οι «καλά πληροφορημένοι κύκλοι» μού διηγήθηκαν, ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο και χωρίς να τους το ζητήσω, αυτή την τρομερή ιστορία, και έτσι κατάφερα να συνδυάσω μια λεπτομέρεια από δω και μια λεπτομέρεια από εκει. Την ιστορία αυτή ανέφερε και ένα άλλο ελληνικό εβδομαδιαίο περιοδικό, καθώς και ένας ταξιτζής στην Αθήνα - με το εξής υπονοούμενο: «Το ξέρουν οι πάντες, αλλά κανείς δεν το λέει ανοιχτά». Άλλες πάλι πηγές θεωρούν ότι όλη αυτή η ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κατασκεύασμα της ρωσικής υπηρεσίας FSB με στόχο να «κινητοποιήσουν» τον Καραμανλή κατά των ΗΠΑ και υπέρ του έργου με την Gazprom.
Δεν ξέρω αν αυτό το κατασκοπευτικό θρίλερ είναι πραγματικότητα ή απλώς παρατραβηγμένο αποκύημα της συλλογικής φαντασίας. Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση φαίνεται να έχει σκληρό πυρήνα αλήθειας, ώστε ο εισαγγελέας πρωτοδικών Αθηνών Νίκος Ορνεράκης την άνοιξη του 2012, έπειτα από πληθώρα προκαταρκτικών εξετάσεων, ζήτησε την άσκηση ποινικής δίωξης κατά αγνώστων με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, της απόπειρας αποσταθεροποίησης της Ελλάδας και της ανατροπής της κυβέρνησης Καραμανλή.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ειδησεογραφικής υπηρεσίας του Reuters, η οποία μετέδωσε την είδηση για την άσκηση ποινικής δίωξης το Μάρτιο του 2012, εκπρόσωποι του δικαστηρίου ανέφεραν ότι η σκευωρία στρεφόταν κατά των ενεργειών του Καραμανλή να συνάψει συμφωνία ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένης και της δολοφονίας του πρωθυπουργού. Οι άνθρωποι που κρύβονται πίσω από αυτά παραμένουν άγνωστοι. Σύμφωνα με πηγές του δικαστηρίου, στο πλαίσιο της προκαταρκτικής εξέτασης κατέθεσαν υπάλληλοι της ΕΥΠ, αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας και πρόσωπα που υπηρετούσαν στην ασφάλεια του Καραμανλή. Ο Ιωάννης Κοραντής, ο τότε αρχηγός της ΕΥΠ, επιβεβαίωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press ότι η υπηρεσία του έλαβε την έκθεση της ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών στις αρχές του 2009.
Στη συνέχεια, το Reuters δημοσιεύει δηλώσεις επίσημων εκπροσώπων του δικαστηρίου ότι η άσκηση ποινικής δίωξης περιέκλειε και τα βίαια επεισόδια που ξέσπασαν με αφορμή τον πυροβολισμό του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικό και τα οποία ίσως ήταν μέρος ευρύτερου σχεδίου για την αποσταθεροποίηση της χώρας. Το Reuters μεταφέρει τα λόγια ενός πρώην συμβούλου του Καραμανλή, ο οποίος θυμόταν πολύ καλά ότι εκείνες τις μέρες τα μέτρα για την ασφάλεια του αρχηγού του είχαν γίνει πολύ πιο αυστηρά. «Το είχαμε πάρει πολύ σοβαρά τότε». Η αλήθεια είναι ότι δύο μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές οτην Ελλάδα εξερράγησαν δύο εκρηκτικοί μηχανισμοί κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης του Καραμανλή, προκαλώντας υλικές ζημιές, πολύ κοντά στο σημείο οιιου θα μιλούσε ο Καραμανλής. Λίγο πριν είχαν δεχτεί ανώνυμη προειδοποίηση. Μήπως κάποια υπενθύμιση;
Εδώ κάπου τελειώνει το εγκληματολογικό κομμάτι και απομακρυνόμαστε από τις κακές θεωρίες συνωμοσίας για να πάμε σε αδιαμφισβήτητες εξελίξεις, παρόλο που η υπόθεση αυτή είναι τόσο σκοτεινή, ώστε κανονικά θα έπρεπε να σας παραπέμψω στο τμήμα «Μύθοι και δεισιδαιμονίες»· αλλά στην Ελλάδα όλα είναι πιθανά.
Η αρχή του τέλους για την πολιτική σταδιοδρομία του Καραμανλή έγινε εδώ και πάνω από χίλια χρόνια. Τότε ένας αυτοκράτορας του Βυζαντίου είχε δωρίσει στη μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους τη λίμνη Βιστωνίδα, συνολικής έκτασης 42 τ χλμ. Οι μοναχοί το είχαν ξεχάσει προ πολλού, αλλά το 2007 η μονή το ξαναθυμήθηκε και θέλησε να ζητήσει την αναγνώριση κυριότητας επί της λίμνης από το Ελληνικό Δημόσιο. Το ελληνικό κράτος δεν το πολυσκέφτηκε και αναγνώρισε τα δικαιώματα κυριότητας της μονής χωρίς πολλές διαβουλεύσεις. Καθώς όμως το κράτος θέλησε να επανακτήσει την κυριότητα επί αυτής της όμορφης λιμνούλας, πρότεινε στους θεοσεβείς μοναχούς εξώδικο συμβιβασμό. Έναντι 260 ακινήτων μεγάλης αξίας σε ολόκληρη την Ελλάδα η λίμνη άλλαξε ιδιοκτήτη, με αποτέλεσμα οι μοναχοί να βρεθούν ξαφνικά με γραφεία, κτίρια, οικόπεδα στο κέντρο της Αθήνας, μέχρι και με ένα ολυμπιακό ακίνητο-φιλέτο.
Στη σκανδαλώδη ανταλλαγή ακινήτων -το έγγραφο χαρακτηρίστηκε από πολλές πηγές ως κατάφωρη παραποίηση- η λίμνη παρουσιάζεται απίστευτα υπερτιμημένη και τα μέχρι πρότινος δημόσια ακίνητα σημαντικά υποτιμημένα. Το Ελληνικό Δημόσιο κατέληξε ζημιωμένο κατά 100 εκατ. ευρώ περίπου. Οι καλές συμφωνίες ανταλλαγής έχουν παράδοση αιώνων στην Ελλάδα, αλλά στη δεδομένη περίπτωση κάποιος ξεπέρασε τα όρια. Ο ηγούμενος της μονής συνελήφθη το 2011. Υποτίθεται ότι για αυτή την ανταλλαγή ακινήτων έκανε εξυπηρέτηση στο φίλο του Θεόδωρο Ρουσόπουλο που ήταν τότε εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης Καραμανλή. Και κάπου εδώ κλείνει ο κύκλος. Τέτοια ή παρόμοια σκάνδαλα για υποθέσεις διαφθοράς που αφορούσαν κάμποσους πολιτικούς ήταν σίγουρα θαμμένα, αλλά τότε ξέθαψαν αυτό για να βγάλουν από τη μέση τον Καραμανλή. Η αντιπολίτευση υποκίνησε ολόκληρο τσουνάμι. Στον Καραμανλή δεν μπορούσαν να προσάψουν τίποτε, αλλά κατηγόρησαν τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματός του, ο οποίος παραιτήθηκε τον Οκτώβριο του 2008. Παραιτήθηκε επίσης ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας. Τι σχέση έχει η εμπορική ναυτιλία με μια ελληνική λιμνούλα δεν είναι προφανές εκ πρώτης όψεως. Οι πιέσεις στον Καραμανλή εντείνονταν από όλες τις πλευρές. Ταυτόχρονα πλήθαιναν τα βίαια επεισόδια τα οποία υποθάλπονταν εξαιτίας του θανάτου του δεκαπεντάχρονου μαθητή που τον πυροβόλησε ένας αστυνομικός κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Το 2009, δύο χρόνια πριν παρέλθει η κανονική του θητεία, ο Καραμανλής κήρυξε πρόωρες εκλογές, παρότι δεν υπήρχε καμία πιθανότητα επανεκλογής του έχοντας στην πλάτη του
ένα τέτοιο σκάνδαλο. Ήταν άραγε πολιτική αυτοκτονία από φόβο για το βιολογικό του θάνατο; Ο Καραμανλής, όπως ήταν αναμενόμενο, γνώρισε συντριπτική ήττα στις εκλογές και στο προσκήνιο ήρθε ο διάδοχός του, το βιογραφικό του οποίου ταιριάζει τρομακτικά στην έως τώρα συνολική εικόνα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου γεννήθηκε το 1952 στη Μινεσότα των ΗΠΑ από Αμερικανίδα μητέρα και φοίτησε στο Amherst College μέχρι το 1979. Ύστερα από μόλις δυο χρόνια εξελέγη βουλευτής του ΓΊΑΣΟΚ και από το 1999 έως το 2004 διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών. Το 1992-93 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Center for International Affairs του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Επομένως, είναι σαφές ότι υπήρχε σχέση με τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με πηγές από τον ελληνικό πολιτικό κόσμο, διορίζει πολλούς «κηπουρούς» σε υψηλές θέσεις, δηλαδή άγνωστους απλούς ανθρώπους στην υπηρεσία των ΗΠΑ - όπως τουλάχιστον εικάζεται στους ελληνικούς πολιτικούς κύκλους. Στις 6 Οκτωβρίου 2009 η κυβέρνησή του ανεβαίνει στην εξουσία και αρχίζει την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας. Αμέσως παίρνει πίσω την υπόσχεσή του για αύξηση του επιδόματος κοινωνικής πρόνοιας, που ήταν και ο λόγος για τον οποίο εξελέγη.
Και δεκατέσσερις μόλις μέρες μετά τις εκλογές ο υπουργός Οικονομικών του, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αποκαλύπτει ότι το έλλειμμα της χώρας το 2009 δεν ήταν 6%, όπως ισχυριζόταν η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά 12%-13%. Έτσι, στην ουσία, με την άνοδό του στην εξουσία ξεσκέπασε οικειοθελώς το ελληνικό κράτος στις Βρυξέλλες και πυροδότησε την πύρινη λαίλαπα που κατακαίει την Ελλάδα μέχρι και σήμερα.
Δεν είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο; Το λογικό δεν είναι να προσπαθήσει κανείς, κατά την παράδοση, να ελέγξει τρεις και τέσσερις φορές αυτά τα νούμερα και να σιωπήσει από το να
σπρώξει την ίδια του την πατρίδα στον γκρεμό σε διάστημα δύο εβδομάδων; Δεν είναι παράξενο πόσο γρήγορα ένας υπουργός οικονομικών μπόρεσε να υπολογίσει τέτοια στοιχεία, ενώ άλλοι σε τόσο λίγες μέρες δεν ξέρουν καν τη διαρρύθμιση του νέου τους γραφείου; Ή μήπως το παιχνίδι ήταν στημένο; Μή κάποιος του είχε υποδείξει ποια στοιχεία να κοινοποιήσει με το που θα αναλάμβανε το υπουργείο; Σας φαίνεται απίστευτη υπόθεση αυτή; Καθόλου!
Τον Ιανουάριο του 2013 η εισαγγελία ασκεί δίωξη κατά του διευθυντή της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεοίας, του Ανδρέα Γεωργίου, επειδή μετά την ανάληψη των καθηκόντων του είχε εσκεμμένα παρουσιάσει τη χρηματοοικονομική κατάσταση της Ελλάδας χειρότερη απ’ ό,τι ήταν πραγματικά. Ο Γεωργιου όπως κι ο Παπανδρέου είχε σπουδάσει στο Amherst College στις ΗΠΑ, συνέγραψε τη διδακτορική του διατριβή στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και εργάστηκε από το 1989 έως το 2010 στο ΔΝΤ ως επικεφαλής αποστολών για τη διαπραγμάτευση, το σχεδιασμό και την επίβλεψη προγραμμάτων του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες. Μέσω της άσκησης ποινικής δίωξης η εισαγγελία επιζητεί να ανακαλύψει τους ανθρώπους που βρίσκονταν πίσω από αυτή την ενέργεια. Στο στόχαστρο είναι: Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Παπακωνσταντίνου και ο πρώθυπουργός Παπανδρέου. Άλλο ένα μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, η κ. Ζωή Γεωργαντά, δήλωσε στο μεταξύ ότι τα στοιχεία για το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα παραποιήθηκαν από τη Στατιστική Αρχή υστέρα από σχετική υπόδειξη, εσκεμμένα και τεχνηέντως προς το χειρότερο. Επίσης, μέχρι και ο πουργός Υγείας και Εργασίας δήλωσε: «Ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου μάς εξανάγκασαν να ενταχθούμε στο μηχανισμό στήριξης». Η άσκηση ποινικής δίωξης της εισαγγελίας κατά του Γεωργίου για παράβαση καθήκοντος καθίσταται στο πλαίσιο αυτό ένα επικίνδυνα φορτισμένο πολιτικό ζήτημα. Ύστερα από είκοσι ένα χρόνια στην υπηρεσία του ΔΝΤ ήρθε με την αλλαγή της κυβέρνησης στην ΕΛΣΤΑΤ στην Αθήνα και μέσα σε λίγες μέρες παραποίησε επίσημα στοιχεία σε βάρος της Ελλάδας; Σε περίπτωση που η ελληνική δικαιοσύνη καταλήξει σε θετικό πόρισμα, θα πρέπει σίγουρα να ανακρίνουν τον Παπανδρέου και το ΔΝΤ.
Κατά τα φαινόμενα, ο Παπανδρέου ήταν το εκτελεστικό πιόνι της Αμερικής και προκάλεσε με κάθε τίμημα τη ρήξη μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης. Πιθανούς λόγους θα βρείτε στις επόμενες σελίδες. Στο επίκεντρο βρίσκονται οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες, ο ανταγωνισμός στο πλαίσιο του μέχρι εκείνη τη στιγμή ραγδαία αναπτυσσόμενου οικοδομήματος της «Ενωμένης Ευρώπης» και κυρίως το ευρώ, που συνιστούσε σοβαρότατη απειλή για το αμερικανικό δολάριο ως παγκόσμιο νόμισμα. Θεωρίες συνωμοσίας; Εσείς θα μου πείτε.
Από την πρώτη κιόλας μέρα η κυβέρνηση Παπανδρέου, είτε με τη λήψη δρακόντειων μέτρων λιτότητας είτε με στοχευμένα υποκινούμενες αντιπαραθέσεις με την Ε.Ε., και ιδίως με τη Γερμανία, φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε από τους Αμερικανούς για να επιταχύνει την εξέλιξη της κρίσης στην Ελλάδα, όπως εκτιμούν πολιτικοί κύκλοι τόσο από τη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα. Και όλη αυτή η αμφίπλευρη εκστρατεία δυσφήμησης στην οποία επιδίδονται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γερμανία εξυπηρετούσε αυτόν ακριβώς το σκοπό.
Ο Παπανδρέου διέσυρε ανελέητα την Άνγκελα Μέρκελ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας της στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, με αποτέλεσμα το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών να χάσει παταγωδώς στις εκλογές. Στη συνέχεια, απαίτησε από τους Ευρωπαίους εταίρους ένα πακέτο οικονομικής στήριξης και αναδιάρθρωσης του χρέους δισεκατομμυρίων ευρώ, καλώντας στη συνέχεια τον ελληνικό λαό σε δημοψήφισμα, το οποίο με μεγάλη αληθοφάνεια θα ανέτρεπε το αντικείμενο των διαπραγματεύσεων. Μόνο κατόπιν έντονων πιέσεων από όλα τα μέτωπα, ακόμη και στο ίδιο του το κόμμα, ακύρωσε το δημοψήφισμα στο παρά πέντε. Παραιτήθηκε από μόνος του. Αλλά ο διάδοχός του είχε ήδη προβλεφθεί.
Στις 11.11.2011 ο Λουκάς Παπαδήμος διορίστηκε νέος πρωθυπουργός μετά την παραίτηση του Παπανδρέου. Να ρίξουμε μια σύντομη ματιά στο βιογραφικό αυτού του κυρίου; Πολύ ευχαρίστως: το 1966 ξεκινά τις σπουδές του στο Massachusetts Institute of Technology (MIT) στις ΗΠΑ. Από το 1975 έως το 1984 υπήρξε καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ. Το 1980 εργάστηκε ως επικεφαλής οικονομολόγος στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Βοστόνης (Fed) στις ΗΓΙΑ. Για δέστε! Ένας άνθρωπος της Fed στην υπουργία της Ελλάδας. Το πιο αστείο όμως είναι αυτό: το 1985 μεταπηδά στην Τράπεζα της Ελλάδος, στη διοίκηση της οποίας παρέμεινε από το 1994 έως το 2002. Είναι ο άνθρωπος που οδήγηοε την Ελλάδα από τη δραχμή στο ευρώ. Και μάλιστα την περίοδο που η Goldman Sachs εξηγεί στην Ελλάδα πόσο να «κουρέψει» τα στοιχεία του προϋπολογισμού για να συμμετέχει στην Ευρωζώνη. Αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs από το 2002 ήταν ο σημερινός ιπρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι. Ο ρόλος του Παπαδήμου σε αυτή τη συγκάλυψη της ελληνικής δημοσιονομικής κατάστασης μένει αδιευκρίνιστος έως και σήμερα.
(Συνεχίζεται...)
