Ωστόσο, με τη διαρκή άνοδο των τιμών του πετρελαίου από το 2004 οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες ήρθαν και πάλι στο σκήνιο. Οι νέες δοκιμαστικές εξορύξεις με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα σκιαγραφούν όλο και πιο ευοίωνες προοπτικές. Παντού στην Ελλάδα και στα νησιά της ανακαλύπτονται όσια κοιτάσματα. Οι άλλοτε αισιόδοξες εκτιμήσεις επαληθεύονται σήμερα από τους ειδικούς. Αρχίζει ένας αγώνας δρόμου για την απόκτηση των ελληνικών κοιτασμάτων. Και αυτό είναι το κλειδί για τα σημερινά γεγονότα στην Ελλάδα και στην Κύπρο, καθώς και για πολλές εξελίξεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι Αμερικανοί ξαναβρίσκουν το ενδιαφέρον τους για τα ενεγειακά κοιτάσματα της Ελλάδας και πασχίζουν για ακόμη φορά να απλώσουν χέρι. Ωστόσο, σε αντίθεση με την εποχή της φιλοαμερικανικής χούντας του 1968, ο Κώστας Καραμανλής, που το 2008 ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας, αποδείχτηκε πολύ κακός συνεργάτης για τα αμερικανικά συμφέροντα.
Ο Καραμανλής σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στη συνέχεια πολιτική και διεθνείς σχέσεις στο πανεπιστήμιο Tuft Μασαχουσέτης στις ΗΠΑ. Από το 2004 κυβερνούσε την όμορφη Ελλάδα και κυρίως προς το τέλος της θητείας του απέκτησε μεγάλους εχθρούς από το δυτικό μέτωπο. Ο Έλληνας χριστιανός ορθόδοξος Καραμανλής ανήκει στο συντηρητικό τμήμα της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο έκλινε μάλλον προς ανατολική Ευρώπη παρά προς την Αμερική. Στις αρχές του 2008 όμως προφανώς το παρατράβηξε. Η εφημερίδα Handelsblatt στον τίτλο του σχετικού άρθρου της γράφει χαρακτηριστικά «Η Ελλάδα συμμαχεί με τη Ρωσία». Το άρθρο αφορά τον εφοδιασμό της Ευρώπης με φυσικό αέριο.
Εδώ και χρόνια οι ΗΠΑ και η Ρωσία βρίσκονται στα μαχαίρια για ένα σημαντικό αγωγό φυσικού αερίου στο νότο. Οι Ρώσοι (ο όμιλος Gazprom) σχεδιάζουν μαζί με την Ιταλία (τον όμιλο Eni) έναν αγωγό ονόματι South Stream, ο οποίος θα ξεκινάει από τη Ρωσία, θα διατρέχει τον πυθμένα της Μαύρης Θάλασσας για να φιάσει στη Βουλγαρία και από εκεί θα διακλαδώνεται προς την Αυστρία και την Ιταλία. Ο αγωγός αυτός αναμένεται να καταργήσει την εξάρτηση από τις μέχρι τώρα διαμετακομιστικές χώρες της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας, οι οποίες κατά τα προηγούμενα έτη είχαν πολλές φορές αποκλείσει την παροχή φυσικού αερίου από τη Ρωσία στην Ευρώπη.
Οι Αμερικανοί μαζί με κάποια ευρωπαϊκά κράτη έχουν άλλα κατά νου. Σχεδιάζουν το έργο Nabucco, δηλαδή έναν αγώγο που θα ξεκινά από τις πηγές φυσικού αερίου της Κασπίας στο Μπακού (Αζερμπαϊτζάν) και διαμέσου της Γεωργίας θα συνεχίζει στη Ρωσία, από εκεί θα περνά σε τουρκικό έδαφος και έπειτα στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στην Ουγγαρία και τέλος στον κόμβο της Αυστρίας. Πολλές από τις διαμάχες που διαδραματίστηκαν στις περιοχές αυτές τα τελευταία χρόνια Π.χ. στον Καύκασο το 2008 αποδίδονται από τους πολιτικούς αναλυτές στην αντιζηλία αξίας πολλών δισεκατομμυρίων μεταξύ των Αμερικανών και των Ρώσων για τους δύο αυτούς αγωγούς.
Οι ΗΠΑ θέλουν να αποτρέψουν την εμπορική συμφωνία της Ρωοίας με τους παροχείς φυσικού αερίου της Ευρώπης. Και αυτή η αντιπαράθεση, που συνήθως παραμένει εκτός δημοσιότητας αλλά προβάλλεται με μεγάλη σκοπιμότητα, βρίσκεται στη βάση της ακόλουθης εξέλιξης.
Εν μέσω εντάσεων ο Έλληνας πρωθυπουργός Καραμανλής προσφέρεται ξαφνικά να συμμετάσχει στο ρωσικό αγωγό South Stream. Σε διάστημα πέντε ετών ο Καραμανλής ταξιδεύει δυο φορές στον (παρεμπιπτόντως χριστιανό ορθόδοξο) Ρώσο πρόεδρο Πούτιν στη Μόσχα. Αυτό που επιθυμεί να εξασφαλίσει είναι η διακλάδωση προς Ιταλία να διέρχεται από ελληνικό έδαφος. Πολλές ενδείξεις υποδηλώνουν ότι κατά τις συνομιλίες αυτές γίνεται λόγος για την αξιοποίηση του ελληνικού φυσικού αερίου. Άραγε ο Καραμανλής πρότεινε στους Ρώσους (Gazprom) να χορηγήσει σε εκείνους την άδεια εκμετάλλευσης με ευνοϊκούς όρους, αν σε αντάλλαγμα έκαναν το South Stream να περάσει από ελληνικό έδαφος στο δρόμο για την Ιταλία; Έτσι, οι ανάγκες της Ελλάδας για φυσικό αέριο θα καλύπτονταν μέσω του South Stream για όσο διάστημα θα λειτουργούσαν οι δικές της πηγές ενώ η Gazprom θα είχε τη δυνατότητα στο μέλλον να τροφοδοτεί την Ευρώπη με το φυσικό αέριο που παράγει στην Ελλάδα.
Η απόδειξη για αυτό το τελευταίο σημείο εκκρεμεί. Δυστυχώς δεν έχω αδιάσειστα στοιχεία επί του θέματος. Αλλά και πάλι ο Καραμανλής, διαλέγοντας το στρατόπεδο της Μόσχας στη διαμάχη του αγωγού, από το 2008 και μετά μπήκε στο μάτι των Αμερικανών.
Ο,τι ακολούθησε θα μπορούσε να προέρχεται από μυθιστόρημα του Τζον Γκρίσαμ. Απέσπασα τις πληροφορίες αυτές πρώτα μέσα από συζητήσεις με τους «συνήθως καλά πληροφορημένους κύκλους», ενώ το 2011 το εβδομαδιαίο περιοδικό Επίκαιρα δημοσίευσε ένα εκτενές άρθρο. Η ιστορία θυμίζει τόσο πολύ επιστημονική φαντασία, που μοιάζει σχεδόν απίστευτη. Διαβάστε τη λοιπόν και μόνοι σας και σας καλώ να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Χαρακτηριστικό είναι ότι πρέπει κανείς να πραγματοποιήσει μακροχρόνια έρευνα για να ανακαλύψει μια αξιόπιστη πηγή. Πέρα από τις άμεσες επαφές μου υpήρχαν κάποιες μεμονωμένες έγκυρες πηγές από το Reuters, tο Associated Press και τη βρετανική εφημερίδα Guardian.
Στις αρχές του καλοκαιριού του 2008 φύτεψαν στην Ελλάδα «ειδικούς» μιας ξένης δυτικής μυστικής υπηρεσίας για να διευθετήσουν τα προβλήματα που δημιουργούσε ο Κώστας Καραμανλής. Το σχέδιο είχε την κωδική ονομασία «Πυθία 1». Με τη βοήθεια είκοσι σχεδόν Ελλήνων «συναδέλφων» παρακολουθούσαν τη ζωή και τις συνήθειες του Καραμανλή. Ήταν ανά πάσα στιγμή σε ετοιμότητα να αναλάβουν δράση, και αν δεν υπήρχε άλλος τρόπος να βγάλουν από τη μέση το «πρόβλημα Καραμανλής». Ως δράστες φρόντισαν αμέσως να στοχοποιήσουν κομουνιστικούς κύκλους της ελληνικής Αριστεράς. Ένα παιχνίδι που η Ευρώπη ευαρεσκόταν να παίζει από την εποχή του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. (Αναφέρομαι στην υπόθεση (Gladio η οποία αναλύεται διεξοδικά παρακάτω.)
Το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2009 η ΕΥΠ λαμβάνει προειδοποίηση από τη ρωσική μυστική υπηρεσία FSB, η οποία είχε λάβει πληροφορίες σχετικά με σχέδιο δολοφονίας του Καραμανλή, εκπονούμενο από δυτική μυστική υπηρεσία, με σκοπό τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της Ελλάδας. Η ελληνική υπηρεσία πληροφοριών με τη σειρά της ενημέρωσε τον Καραμανλή με το «Ειδικό δελτίο ενημέρωσης Αρ. 219/5 Φεβρουάριου 2009». Το 2008 η FSB βρέθηκε στην Ελλάδα πριν από τη διεξαγωγή των προγραμματισμένων συνομιλιών μεταξύ του Καραμανλή, του Πούτιν και του προέδρου της Βουλγαρίας Γκεόργκι Παρβάνοφ, προκειμένου να αποτρέψει το ενδεχόμενο υποκλοπών από άλλες μυστικές υπηρεσίες. Στο πλαίσιο των των περιφερειακών παρακολουθήσεων υπέπεσαν στην αντίληψή τους οι δραστηριότητες κατασκοπίας της δυτικής μυστικής υπηρεσίας.
Τουλάχιστον μία φορά οι δυο ξένες ς υπηρεσίες ήρθαν σε ευθεία αντιπαράθεση. Η σύντομη ''αντιπαράθεση'' που διήρκεσε λιγότερο από ένα λεπτό έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 2008 στη Νέα Μάκρη Αττικής. Τέσσερις πράκτορες της FSB, κατά τη διαδικασία ελέγχου ύποπτου οχήματος, εντόπισαν δύο ελληνόφωνους άντρες, οι οποίοι ύστερα από σύντομη εμπλοκή διέφυγαν με μοτοσικλέτα τύπου Enduro, κίτρινου χρώματος. Στο όχημα που άφησαν πίσω τους οι άνθρωποι της FSB βρήκαν χάρτες με λεπτομερή καταγραφή διαδρομών του Καραμανλή, τον αριθμό των αντρών ασφάλειάς του και τα στοιχεία των συνοδευτικών οχημάτων. Επίσης, κιάλια νυχτερινής όρασης, υλικά καμουφλάζ, συστήματα επικοινωνίας υψηλής ευκρίνειας και εμβέλειας, εκρηκτική ύλη C4, ρωσικά όπλα τύπου Καλάσνικοφ και Τοκάρεφ. Σύμφωνα με το δελτίο της ΕΥΠ, η επιχείρηση δολοφονίας εντασσόνταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησης της Ελλάδας. Στο ίδιο σχέδιο εντάσσονταν και το σκάνδαλο της μονής Βατοπεδίου (έπεται συνέχεια), η αποσταθεροποίηση της Ελληνικής οικονομίας με τη λήψη διάφορων μέτρων, οι απαγωγές επιχειρηματιών (και πράγματι έγιναν απαγωγές τέτοιου τύπου το 2008 και το 2009) και η κοινωνική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με διάφορες μορφές κοινωνικής αναταραχής και με τρομοκρατικές ενέργειες. Όλες αυτές οι ενέργειες με σκοπό την αποσταθεροποίηση της χώρας έλαβαν χώρα το 2008. Το Φεβρουάριο του 2009 ο Καραμανλής ενημερώθηκε από την ΕΥΠ για τα τυχαία ευρήματα της FSB. Στο εν λόγω δελτίο η ΕΥΠ ζητούσε να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι οι πληροφορίες αυτές προέρχονταν αποκλειστικά από την πλευρά των Ρώσων και επομένως η εγκυρότητά τους δεν μπορούσε να ελεγχθεί.
(Συνεχίζεται...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου