Και μάλιστα από τις πλουσιότερες στον κόσμο για το μέγεθος της...
Έχει μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και γεωστρατηγική θέση. Και φυσικά ορυκτό πλούτο με σπάνια μέταλλα....
Ας δούμε μερικά:
Νικέλιο: Βασικό υλικό της πολεμικής βιομηχανίας. Μόνο τρεις περιοχές στον κόσμο έχουν νικέλιο.
Η Κούβα, η Καληδονία και η Ελλάδα. Σκεφτείτε (αν μιλήσουμε με όρους αγοράς) να πει η κυβέρνηση, πουλάμε 20.000 ευρώ τον τόνο. Τι θα κάνουν;;; Μόνο τα μεταφορικά από Κούβα ή Καληδονία θα φτάσουν τη τιμή στα ύψη...
Βοξίτης: Η Ελλάδα έχει τον καλύτερο στην Ευρώπη. Τώρα τον εκμεταλλεύεται ένας επιχειρηματίας...
Λευκόλιθος, χρυσός, ουράνιο και πολλά άλλα σπάνια μέταλλα. Μέχρι και...χουντίτη έχουμε.
Ενεργειακές πηγές: Τα μεγαλύτερα αποθέματα λιγνίτη στην Ευρώπη. Από την άλλη, έχουμε αξιοποιήσει μόλις το 1/3 των υδάτινων πόρων.
Έχουμε υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο) και φυσικό αέριο.
Όλα αυτά μπορούν να δημιουργήσουν μια ισχυρή βιομηχανική βάση! Έχουμε μεγάλη παράδοση στην επεξεργασία μετάλλου, στην κλωστοϋφαντουργία, στην κατεργασία δέρματος....
Η Ελλάδα έχει 5 ναυπηγεία και ένα λιμάνι (Πειραιάς) το οποίο είναι το πέμπτο λιμάνι στον κόσμο από πλευράς σπουδαιότητας.
Να ξαναλειτουργήσει ξανά η αμυντική βιομηχανία για να εξυπηρετεί στοιχειώδης ανάγκες του ελληνικού στρατού....Αυτή τη στιγμή δεν κατασκευάζουμε ούτε σφαίρες!
Η Ελλάδα έχει εξειδικευμένο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό με τεράστιες δυνατότητες, που δυστυχώς η πολιτική που εφαρμόζεται δεκαετίες τώρα, το αφήνει να φυτοζωεί ή να μεταναστεύει.
Η Ελλάδα έχει αγροτική οικονομία που μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες. Η χώρα μας παράγει τα πάντα και (μπορεί να) είναι αυτάρκης και επιπλέον εξαγωγική χώρα. Έτσι ήταν και πριν μπει στην ευρωπαϊκή ένωση, αλλά τα χρόνια που μεσολάβησαν η ΚΑΠ την καταρράκωσε.
Η Ελλάδα έχει γεωστρατηγική θέση, στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων που χωρίς τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να κάνει διεθνείς συμφωνίες προς όφελος του ελληνικού λαού.
Η πείρα όλων αυτών των χρόνων έχει δείξει, ότι ούτε η Ε.Ε. αλλά ούτε και το ΝΑΤΟ θεωρούν τα σύνορα της Ελλάδας ως σύνορα της Ευρώπης. Ο ''τσαμπουκάς'' της Τουρκίας στο Αιγαίο και στη Κύπρο αυτό δείχνει.
Δεν μπορεί μια χώρα με τις δυνατότητες της Ελλάδας να φυτοζωεί με δανεικά!!!
Όλα αυτά προϋπήρχαν και πριν την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και φυσικά πριν τη κρίση. Είναι πασιφανές ότι η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών (το γράφω πολύ κομψά) που στη τελική, κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία και εξαθλίωσαν την ελληνική κοινωνία. Κερδισμένοι της όλης κατάστασης ήταν οι ξένες πολυεθνικές και τα εγχώρια μονοπώλια. Είναι επιβεβλημένη η αλλαγή πολιτικής; Σαφώς και είναι!
Θεωρώ ότι το παράδειγμα της Νορβηγίας, πρέπει να μας δείχνει τον δρόμο.
Και πως μπορεί να γίνει αυτό; Πρέπει να σταματήσει αυτή η μεγάλη αντίθεση: Άλλοι να παράγουν και άλλοι να κερδίζουν. Ακούγεται ''κομμουνιστικό'' αλλά η εμπειρία μου, τόσων χρόνων αυτό μου έχει δείξει.
Θα πρέπει να υπάρξει Εθνικός σχεδιασμός με γνώμονα το συμφέρον του ελληνικού λαού.
Γιατί στη φιλελεύθερη οικονομία ο επιχειρηματίας-καπιταλιστής, επενδύει μόνο εκεί που έχει συμφέρον...Μόνο εκεί που θα έχει κέρδος! Δεν μπορείς να τον υποχρεώσεις να επενδύσει με το ζόρι...
Είμαι υπέρ της υγιειούς μικτής οικονομίας κάτω όμως από τον έλεγχο του Κράτους. Για μένα είναι αδιαπραγμάτευτη αρχή η υγεία, η παιδεία, το νερό και η ενέργεια να ανήκουν αποκλειστικά σε δημόσιο έλεγχο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση καθορίζει το τι και που θα αναπτύξεις. Με τις υπάρχουσες συνθήκες είναι αδύνατον να έχεις κοινωνικοποιημένο τον τομέα της ενέργειας, διότι η συνθήκη του Μάαστριχτ που είχε υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση το απαγορεύει. Το ίδιο ισχύει για τις τηλεπικοινωνίες, για τους στρατηγικούς τομείς κτλ.
Η ιστορία έχει δείξει ότι δεν υπάρχουν διαχειριστικά μοντέλα, που μπορούν να λειτουργήσουν στις υπάρχουσες συνθήκες και μπορούν να εξανθρωπίσουν το σημερινό οικονομικό σύστημα.
Παραδείγματα όπως η κεντροαριστερά στην Ιταλία και στη Γαλλία, που εφάρμοσαν ακριβώς την ίδια πολιτική ακόμα και το ''πείραμα'' της Κύπρου, παρόλο τις καλές προθέσεις, απέτυχαν.
Είναι λοιπόν σαφές ότι η πραγματική αλλαγή πολιτικής, που θα δώσει πραγματική ελπίδα και προοπτική στον ελληνικό λαό και όχι ψεύτικες υποσχέσεις και ''ναι μεν αλλά'', είναι επιβεβλημμένη όσο ποτέ άλλοτε.
Δεν ξέρω αν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, αλλά η ανοχή που όλοι μας αισθανόμαστε ότι έχει τελειώσει θα πρέπει να μετουσιωθεί σε κάτι πιο ουσιαστικό, αν θέλουμε να υπάρχει μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας. Αν θελουμε να υπάρχει Ελλάδα, αύριο!
Κ. Πέγκος
Έχει μεγάλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και γεωστρατηγική θέση. Και φυσικά ορυκτό πλούτο με σπάνια μέταλλα....
Ας δούμε μερικά:
Νικέλιο: Βασικό υλικό της πολεμικής βιομηχανίας. Μόνο τρεις περιοχές στον κόσμο έχουν νικέλιο.
Η Κούβα, η Καληδονία και η Ελλάδα. Σκεφτείτε (αν μιλήσουμε με όρους αγοράς) να πει η κυβέρνηση, πουλάμε 20.000 ευρώ τον τόνο. Τι θα κάνουν;;; Μόνο τα μεταφορικά από Κούβα ή Καληδονία θα φτάσουν τη τιμή στα ύψη...
Βοξίτης: Η Ελλάδα έχει τον καλύτερο στην Ευρώπη. Τώρα τον εκμεταλλεύεται ένας επιχειρηματίας...
Λευκόλιθος, χρυσός, ουράνιο και πολλά άλλα σπάνια μέταλλα. Μέχρι και...χουντίτη έχουμε.
Ενεργειακές πηγές: Τα μεγαλύτερα αποθέματα λιγνίτη στην Ευρώπη. Από την άλλη, έχουμε αξιοποιήσει μόλις το 1/3 των υδάτινων πόρων.
Έχουμε υδρογονάνθρακες (πετρέλαιο) και φυσικό αέριο.
Όλα αυτά μπορούν να δημιουργήσουν μια ισχυρή βιομηχανική βάση! Έχουμε μεγάλη παράδοση στην επεξεργασία μετάλλου, στην κλωστοϋφαντουργία, στην κατεργασία δέρματος....
Η Ελλάδα έχει 5 ναυπηγεία και ένα λιμάνι (Πειραιάς) το οποίο είναι το πέμπτο λιμάνι στον κόσμο από πλευράς σπουδαιότητας.
Να ξαναλειτουργήσει ξανά η αμυντική βιομηχανία για να εξυπηρετεί στοιχειώδης ανάγκες του ελληνικού στρατού....Αυτή τη στιγμή δεν κατασκευάζουμε ούτε σφαίρες!
Η Ελλάδα έχει εξειδικευμένο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό με τεράστιες δυνατότητες, που δυστυχώς η πολιτική που εφαρμόζεται δεκαετίες τώρα, το αφήνει να φυτοζωεί ή να μεταναστεύει.
Η Ελλάδα έχει αγροτική οικονομία που μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες. Η χώρα μας παράγει τα πάντα και (μπορεί να) είναι αυτάρκης και επιπλέον εξαγωγική χώρα. Έτσι ήταν και πριν μπει στην ευρωπαϊκή ένωση, αλλά τα χρόνια που μεσολάβησαν η ΚΑΠ την καταρράκωσε.
Η Ελλάδα έχει γεωστρατηγική θέση, στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων που χωρίς τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να κάνει διεθνείς συμφωνίες προς όφελος του ελληνικού λαού.
Η πείρα όλων αυτών των χρόνων έχει δείξει, ότι ούτε η Ε.Ε. αλλά ούτε και το ΝΑΤΟ θεωρούν τα σύνορα της Ελλάδας ως σύνορα της Ευρώπης. Ο ''τσαμπουκάς'' της Τουρκίας στο Αιγαίο και στη Κύπρο αυτό δείχνει.
Δεν μπορεί μια χώρα με τις δυνατότητες της Ελλάδας να φυτοζωεί με δανεικά!!!
Όλα αυτά προϋπήρχαν και πριν την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και φυσικά πριν τη κρίση. Είναι πασιφανές ότι η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών (το γράφω πολύ κομψά) που στη τελική, κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία και εξαθλίωσαν την ελληνική κοινωνία. Κερδισμένοι της όλης κατάστασης ήταν οι ξένες πολυεθνικές και τα εγχώρια μονοπώλια. Είναι επιβεβλημένη η αλλαγή πολιτικής; Σαφώς και είναι!
Θεωρώ ότι το παράδειγμα της Νορβηγίας, πρέπει να μας δείχνει τον δρόμο.
Και πως μπορεί να γίνει αυτό; Πρέπει να σταματήσει αυτή η μεγάλη αντίθεση: Άλλοι να παράγουν και άλλοι να κερδίζουν. Ακούγεται ''κομμουνιστικό'' αλλά η εμπειρία μου, τόσων χρόνων αυτό μου έχει δείξει.
Θα πρέπει να υπάρξει Εθνικός σχεδιασμός με γνώμονα το συμφέρον του ελληνικού λαού.
Γιατί στη φιλελεύθερη οικονομία ο επιχειρηματίας-καπιταλιστής, επενδύει μόνο εκεί που έχει συμφέρον...Μόνο εκεί που θα έχει κέρδος! Δεν μπορείς να τον υποχρεώσεις να επενδύσει με το ζόρι...
Είμαι υπέρ της υγιειούς μικτής οικονομίας κάτω όμως από τον έλεγχο του Κράτους. Για μένα είναι αδιαπραγμάτευτη αρχή η υγεία, η παιδεία, το νερό και η ενέργεια να ανήκουν αποκλειστικά σε δημόσιο έλεγχο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση καθορίζει το τι και που θα αναπτύξεις. Με τις υπάρχουσες συνθήκες είναι αδύνατον να έχεις κοινωνικοποιημένο τον τομέα της ενέργειας, διότι η συνθήκη του Μάαστριχτ που είχε υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση το απαγορεύει. Το ίδιο ισχύει για τις τηλεπικοινωνίες, για τους στρατηγικούς τομείς κτλ.
Η ιστορία έχει δείξει ότι δεν υπάρχουν διαχειριστικά μοντέλα, που μπορούν να λειτουργήσουν στις υπάρχουσες συνθήκες και μπορούν να εξανθρωπίσουν το σημερινό οικονομικό σύστημα.
Παραδείγματα όπως η κεντροαριστερά στην Ιταλία και στη Γαλλία, που εφάρμοσαν ακριβώς την ίδια πολιτική ακόμα και το ''πείραμα'' της Κύπρου, παρόλο τις καλές προθέσεις, απέτυχαν.
Είναι λοιπόν σαφές ότι η πραγματική αλλαγή πολιτικής, που θα δώσει πραγματική ελπίδα και προοπτική στον ελληνικό λαό και όχι ψεύτικες υποσχέσεις και ''ναι μεν αλλά'', είναι επιβεβλημμένη όσο ποτέ άλλοτε.
Δεν ξέρω αν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, αλλά η ανοχή που όλοι μας αισθανόμαστε ότι έχει τελειώσει θα πρέπει να μετουσιωθεί σε κάτι πιο ουσιαστικό, αν θέλουμε να υπάρχει μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας. Αν θελουμε να υπάρχει Ελλάδα, αύριο!
Κ. Πέγκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου