Το πρόβλημα εύρεσης ελεύθερης θέσης στάθμευσης, είναι γνωστό ότι μας ταλαιπωρεί όλους. Είτε μένουμε στο κέντρο είτε σε κάποια περιοχή περιμετρικά αυτού.
Θεωρώ ότι απαιτούνται στοχευμένες παρεμβάσεις, που θα δώσουν μια βαθιά ανάσα στους δημότες.
Το να μη βρίσκεις που να παρκάρεις έχει, εκτός του οφθαλμοφανούς (δηλαδή δεν βρίσκω θέση) κι άλλες προεκτάσεις. Δημιουργεί κυκλοφοριακό πρόβλημα, προκαλεί εκνευρισμό (που πολλές φορές ξεφεύγει απο τα όρια), είναι δαπανηρό γιατί (δυστυχώς) το αυτοκίνητο θέλει...βενζίνη ή πετρέλαιο και φυσικά ωθεί πολλούς να αφήνουν το αυτοκίνητό τους επάνω σε πεζοδρόμια, σε γωνίες και ακόμα χειρότερα μπροστά σε ράμπες για ΑΜΕΑ.
Κάνω λοιπόν την εξής πρόταση, για μια περιοχή που είναι πολύ επιβαρημένη οικιστικά και κατ' επέκταση με οξύ πρόβλημα στάθμευσης.
Αναφέρομαι (όχι για πρώτη φορά), στο πάρκο της Μ. Μπότσαρη και την ανάγκη δημιουργίας χώρου υπόγειου στάθμευσης αυτοκινήτων παράλληλα με την ανάπλαση του ήδη υφιστάμενου χώρου και τη μετατροπή του σε έναν πραγματικό χώρο ξεκούρασης, αναψυχής και προπαντώς ενός χώρου που θα μπορούν τα παιδιά να παίζουν με ασφάλεια.
Το συγκεκριμένο πάρκο καλύπτει μια επιφάνεια περίπου 2,300 τ.μ.
Θεωρώ ότι απαιτούνται στοχευμένες παρεμβάσεις, που θα δώσουν μια βαθιά ανάσα στους δημότες.
Το να μη βρίσκεις που να παρκάρεις έχει, εκτός του οφθαλμοφανούς (δηλαδή δεν βρίσκω θέση) κι άλλες προεκτάσεις. Δημιουργεί κυκλοφοριακό πρόβλημα, προκαλεί εκνευρισμό (που πολλές φορές ξεφεύγει απο τα όρια), είναι δαπανηρό γιατί (δυστυχώς) το αυτοκίνητο θέλει...βενζίνη ή πετρέλαιο και φυσικά ωθεί πολλούς να αφήνουν το αυτοκίνητό τους επάνω σε πεζοδρόμια, σε γωνίες και ακόμα χειρότερα μπροστά σε ράμπες για ΑΜΕΑ.
Κάνω λοιπόν την εξής πρόταση, για μια περιοχή που είναι πολύ επιβαρημένη οικιστικά και κατ' επέκταση με οξύ πρόβλημα στάθμευσης.
Αναφέρομαι (όχι για πρώτη φορά), στο πάρκο της Μ. Μπότσαρη και την ανάγκη δημιουργίας χώρου υπόγειου στάθμευσης αυτοκινήτων παράλληλα με την ανάπλαση του ήδη υφιστάμενου χώρου και τη μετατροπή του σε έναν πραγματικό χώρο ξεκούρασης, αναψυχής και προπαντώς ενός χώρου που θα μπορούν τα παιδιά να παίζουν με ασφάλεια.
Το συγκεκριμένο πάρκο καλύπτει μια επιφάνεια περίπου 2,300 τ.μ.
Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι οι διαστάσεις ενός αυτοκινήτου (μ.ο.) είναι 2μx5μ, θεωρούμε ότι μπορούν να δημιουργηθούν περίπου 80 νέες θέσεις στάθμευσης.
Και για να καταλάβουμε καλύτερα ποιό θα είναι το κέρδος μιας τέτοιας κατασκευής, δείτε αυτό:
Στην ουσία απελευθερώνουμε περίπου 400 μέτρα δημόσιου δρόμου. Δηλαδή π.χ. η οδός Χαλκιδικής απο τη Μ. Μπότσαρη εώς τη Κ. Αιτωλού.
Ας μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια περιοχή που μέσα στην εβδομάδα, λειτουργούν δυο λαϊκές αγορές.
Οι κάτοικοι (αλλά και οι επαγγελματίες) θα μπορούν να αφήνουν τα αυτοκίνητα τους είτε δωρεάν (αυτό θα είναι το ιδεατό) είτε καταβάλοντας ένα μικρό ποσό (1-2 ευρώ) ημερησίως.
Για τη σωστή λειτουργία του πάρκιγνκ, θα εκδοθούν ειδικές μαγνητικές κάρτες (που τα έξοδα κατασκεύης τους, μπορούν να καλυφθούν από διαφημίσεις) και θα δοθούν αποκλειστικά σε κατοίκους και επαγγελματίες της περιοχής.
Δαπανηρό θα μου πει κάποιος....Ναι. Αλλά αναγκαίο και χρήσιμο.
Είναι ένα έργο που θα μπορούσε να αλλάξει την εικόνα όλης της περιοχής και να αναβαθμίσει τη ποιότητα ζωής όλων των κατοίκων.
Κωνσταντίνος Πέγκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου